یادداشت/
نصر: آتش که به جان بازار تبریز افتاد، جایی در عمیق‌ترین رگ و ریشه‌های تبریزی‌ها هم با شعله‌های این آتش سوخت. انگار هیچ اهمیتی نداشت که یکی از مغازه‌های سرای ایکی قاپیلی‌لار برای ما باشد و یا زندگی و دارایی خودمان گرفتار شعله‌های آتش باشد. اسم بازار و آتش که بیاید انگار همه گرفتار شده‌ایم در دردی مشترک.