یادداشت/
نصر: صنایع دستی به‌عنوان تجلی ملموس فرهنگ، تاریخ و خلاقیت انسانی، از دیرباز بخشی جدایی‌ناپذیر از حیات جوامع بوده است. در بسیاری از کشورها، به‌ویژه در جوامع در حال توسعه، این صنایع نه‌تنها به‌عنوان فعالیتی فرهنگی، بلکه به‌مثابه ابزاری اقتصادی و اجتماعی برای بهبود کیفیت زندگی و تقویت بنیان‌های توسعه مطرح‌اند. امروزه، در عصری که توسعه پایدار به‌عنوان راهبردی کلان برای حفظ تعادل میان نیازهای اقتصادی، اجتماعی و زیست‌محیطی بشر در دستور کار جهانی قرار گرفته، توجه به نقش صنایع دستی در این فرآیند، ضرورتی انکارناپذیر است. توسعه پایدار در تعریفی جامع، به معنای تأمین نیازهای نسل کنونی بدون لطمه زدن به توانایی نسل‌های آینده در پاسخ‌گویی به نیازهای خود است.