گفتگو با «سبا سلیمی» اولین دختر لژیونر فوتبال ایران
دختران تبریز هم می‌توانند تاریخ‌ساز شوند
نصر: شاید از شوخی‌ها و بازی‌های روزگار باشد که «اولین لژیونر فوتبال بانوان» ایران از شهری قد علم کند که خود هیچ‌گاه تیم فوتبالی برای بانوان نداشته است.
حالا همه از دختر 23 ساله تبریزی حرف می‌زنند که فوتبال بانوان و توانمندی آنها را بر سر زبان‌ها جاری کرد. بار دیگر تبریز و فوتبال تبریز به صدر خبرها آمد تا همه بدانند ستاره‌های بزرگی که از خاک سرخاب برخاسته‌اند تنها در بین مردان شهر خلاصه نشده و امروز «سبا سلیمی» پرچم فوتبال تبریز را با افتخار به دست گرفته است. دختری که شاید تا همین چند سال پیش فکرش را نمی‌کرد سرنوشت او را از فوتسال راهی فوتبال کند. به بهانه پیوستن او به تیم مارخال‌شکی و لیگ آذربایجان با او به گفتگو نشستیم.
فوتبال از کجا وارد زندگی‌تان شد؟
در حقیقت همه چیز با فوتسال شروع شد و هشت سال در لیگ‌های مختلف فوتسال بازی کردم. قبل از فوتسال و تا پیش از 14 سالگی هم کاراته کار بودم و حتی کمربند دان 3 بین المللی کشور ترکیه را گرفته بودم. ولی با وجود حمایت‌های خانواده‌ام و به دلیل علاقه زیادی که به فوتبال داشتم، از فوتسال به سراغ فوتبال آمدم.
یکبار از طرف مدرسه به مسابقات فوتسال رفته بودیم که آنجا سرمربی تیم شهرداری تبریز بازی مرا دید و پسندید. آن زمان تیم شهرداری تبریز در لیگ برتر بود. با من قرارداد حرفه ای بستند و به این تیم ملحق شدم و تا سال 96 فوتسال بازی کردم.
پس بهتر بود می‌پرسیدیم فوتسال از کجا وارد زندگی شما شد.
بله در واقع همین اتفاق افتاد. سال 97 مریم آزمون سرمربی تیم فوتبال بانوان ایران بازی مرا دید و از من برای تیم ملی فوتبال بزرگسالان دعوت کرد. این طور شد که به سمت فوتبال آمدم و از آن سال تا امروز مسیر زندگی فوتبالی من آغاز شد.
و از همین جا فوتبال حرفه‌ای شما هم شروع شد.
چند پیشنهاد از لیگ برتر فوتبال داشتم که در همان حین با چند تیم وارد مذاکره شدم و با برخی به توافق‌هایی هم رسیده بودم که از تیم القطان عراق برای من پیشنهادی آمد و سریع قبول کردم چرا که از همان روز اول هدف من بازی در لیگ‌های خارج از ایران بود. در همین تیم بود که کمک مربی تیم باکویی آنجا بازی‌ام را دید و پیشنهاد داد به تیم مارخال بروم و من هم قبول کردم.
شما اولین لژیونر فوتبال بانوان نام گرفته‌اید؟
اولین دختری که از آذربایجان‌شرقی به تیم ملی بزرگسالان فوتبال بانوان دعوت شده و اولین دختر لژیونر فوتبال بانوان. هر چند در رده‌های پایین‌تر فوتبال نماینده‌هایی داریم ولی در بزرگسالان تا امروز تنها من بوده‌ام.
اگر تبریز فوتبال بانوان داشت و شما از ابتدا به جای فوتسال کار خود را با فوتبال شروع کرده بودید، چقدر در زندگی حرفه‌ای شما اثربخش بود؟
تبریز از اول هم تیم فوتبال بانوان نداشت و من مجبور شدم تنها در تیم‌های فوتسال بازی کنم. از مسئولان تبریزی خواهش می‌کنم در تبریز هم فوتبال بانوان را راه اندازی کنند چرا که اگر این اتفاق رخ دهد، من برای شهر خودم رایگان هم بازی می‌کنم. اگر خیلی یپش‌تر در تبریز تیم فوتبال بانوان وجود داشت، صد در صد من و دیگر دوستان با استعدادم در تبریز پیشرفت بیشتری داشته و تا امروز چندین لژیونر هم وجود داشت چرا که در تبریز واقعا استعدادهای زیادی وجود دارد. با اینکه استان خوزستان را مهد فوتبال می‌دانند ولی به نظر من تبریز مهد فوتبال است.
با وجود اینکه همواره علاقه و مطالبه زیادی از سوی زنان تبریزی برای فوتبال وجود دارد، به نظر شما چرا تا امروز شاهد اراده‌ای برای تشکیل فوتبال بانوان در تبریز نبوده‌ایم؟
شاید کمبود منابع مالی یکی از دلایل این امر باشد ولی به نظر من مسئولان هم علاقه‌ای به این کار ندارند. تبریز در فوتسال بانوان شهری بدون حاشیه است و هیچ وقت در خصوص بازیکنان حاشیه‌ای دیده نشده است چرا که همه بازیکن اخلاق هستند. شاید به همین دلیل نمی‌خواهند با راه اندازی فوتبال بانوان مثل دیگر شهرها تیم به حاشیه کشیده شود. اگر مسئولان فوتبال خود از جایی این موضوع را شروع کنند، منابع مالی هم تزریق می‌شود و اسپانسرهایی حتی از تیم‌های بزرگ شهر هم به این تیم توجه کرده و می‌توانند سرمایه‌گذاری کنند تا بالاخره این موضوع از یک جایی آغاز شود.
هیات فوتبال باید این بذر را بکارد تا دیگران به آن رسیدگی کنند و ما از آنجا رشد پیدا کنیم. باز هم می‌گویم، خودشان اراده نمی‌کنند. در صورتی که اگر اراده‌ای باشد بدون شک نتیجه‌های خوبی می‌گیریم.
آموزش آکادمیک فوتبال برای زنان تبریزی در چه سطحی انجام می‌شود؟
در تبریز کلاس‌های بسیار خوبی در سطح آکادمیک فوتسال و فوتبال برگزار می‌شود . در فوتبال به خوبی علاقمندان را پرورش می‌دهند ولی در نهایت به دلیل نبود تیم بانوان در این شهر، این استعدادها به شهرهای دیگر می‌روند. در حالی که شایسته نیست بازیکنان با استعداد بومی ما برای ادامه ورزش حرفه‌ای به شهرهای دیگر رفته و بازی کنند.
بدون شک به سبب مسائل عرفی و اجتماعی رفتن از تبریز و پیگیری استعدادها برای تمام دختران تبریزی امکانپذیر نیست و چه بسا بسیاری از میانه راه بازگردند. در این خصوص تجربه‌ای داشته‌اید؟
خیلی تلاش کردم این فکر را تغییر داده و بگویم نباید نگرانی ای وجود داشته باشد و دختران هم می توانند فوتبال بازی کنند. با والدین بسیاری از دوستانم صحبت کردم ولی متاسفانه بی‌نتیجه بود. در روزهای اخیر که خبر لژیونر شدن من منتشر شد، خانمی پیام داد و نوشت: «من آرزو داشتم جای تو باشم ولی گفت پدر و مادرم اجازه نمی دهند به سمت فوتبال بروم و همیشه واکنش منفی داشتند و می گفتند چنین چیزی ممکن نیست» من به خانه آنها رفتم و با والدینش صحبت کردم. در ابتدا کمی مخالفت کردند و بعد رفته رفته اجازه دادند او را با خود به تمرین ببرم . باور کنید در این دختر استعداد فوق العاده ای وجود دارد. ولی من تنها موفق شدم طرز فکر آن خانواده را تغییر دهم. از تمام خانواده‌ها خواهش می‌کنم این افکار را کنار گذاشته و اجازه دهند دخترها هم به هدف شان برسند. شاید از استان ما سبا سلیمی‌های زیادی پیدا شده و باعث افتخار شهر باشد.
در مورد فوتبال آذربایجان پیش از این شناختی داشته‌اید؟ کمی در خصوص تیم مارخال توضیح دهید.
این تیم در لیگ برتر آذربایجان بازی می‌کند و تیم با اصالتی است. در کنار اینکه به تکنیک و تاکتیک اهمیت زیادی می دهد، از نظر فرهنگی و اخلاقی نیز به بازیکن اهمیت می‌دهند که چند کارت زرد و قرمز گرفته است. به دلیل شرایط موجود و بیماری کرونا ایرانیان نمی‌توانند به جمهوری آذربایجان سفر کنند ولی به محض اینکه مرزها باز شود به طور رسمی به تیم ملحق شده و بازی می کنم.
بعد از انتشار خبر لژیونر شدن شما شاهد واکنش‌های بسیاری در جامعه بودیم. جالب‌ترین واکنش برای شما چه بود؟
در کنار حمایت مردم سراسر کشور و لطفی که به من داشتند، شاید جالب ترین نکته برای من حمایت تمام هواداران و صفحه‌های هواداران تیم فوتبال تراکتور بود که مثل دیواری محکم پشت من ایستادند و به صورت حرفه‌ای اخبار مربوط به من را منتشر کردند. راستش انتظار این اندازه از حمایت را نداشتم.
پیشنهادهای دیگری هم برای بازی در سایر کشورها داشته‌اید و به مهاجرت هم فکر می‌کنید؟
در همین حین که با جمهوری آذربایجان قرارداد بسته ام، شهرام شایگان مربی تیم میدلزبورو انگلیس از من حمایت زیادی داشت و گفت اگر قراردادت با این تیم تمام شد علاقمندیم به تیم ما محلق شوی. پیشنهادهایی داشته‌ام و بی‌شک به مهاجرت هم فکر می‌کنم.
سقف آرزوهای سبا سلیمی کجاست؟
دوست دارم در تیم بانوان بارسلونا بازی کنم و با یاری خدا این کار را می‌کنم و برای تبریز و آذربایجان دختری تاریخ ساز می شوم. این قول را به تمام مردم تبریز می‌دهم. باید به تمام مردم جهان نشان دهیم در کنار کریم باقری و سامان نریمان جهان ها و... دختران تبریزی هم می‌توانند لژیونر شده و به اوج برسند.
گفت و گو از سحر فکردار – کریم جمالی / روزنامه سرخاب
انتهای پیام/
منابع محلی