یادداشت نصر/
نصر: دو روز است که بانوی مهربان آسمان، چهره های خسته و غم زده ما را به دست باران لمس می کند و نفسی پاک را به ریه های دود زده مان می دمد. این روز ها، اشک های مادرانه عرش که به رخسار شهرمان می چکد، تبریز را، این فرزند غیور همیشه پا برجایش را در آغوش خود، غسل می دهد تا خلاصش کند از شرم و خستگی روزها عذاب و استقامت. من در این روزها که رو به آسمان می گیرم تا رخ مادر طبیعت را ببوسم و شکر بارانی که در نبود درایت و مدیریت منتخبانمان، نجات بخش جان ملتم گشته، به جا بیاورم، بوی دستان مادر را استشمام می کنم؛ مادری که سالیان سال است برایمان مادری می کند.