استاد زاون یدیقاریانس؛ از پیروان مکتب پروفسورآور در تبریز

استاد زاون یدیقاریانس در سال 1293 هجری شمسی در شهر هنرپرور تبریز به دنیا آمد. یادگیری موسیقی و نواختن ویلن را در دوره ی ابتدایی نزد هنرمندی به نام شاهین دیلانیان آغاز کرد.
زاون در هنرستان موسیقی نزد لئون بالاسان گریگوریان که دبیر موسیقی بود، به تحصیلات موسیقی خود ادامه داد و همزمان در ارکستر او به نوازندگی پرداخت. پس از چند سال در نواختن سازهای گیتار، ساکسیفون و کلارین نیز مهارت پیدا کرد.
وی بعد از اتمام هنرستان، نزد بابگین تامرازیان و شاواش باغداساریان به یادگیری موسیقی ادامه داد و بعد از آغاز جنگ جهانی دوم به تهران دعوت شد و در آنجا با ارکسترهایی که در هتل ها برنامه اجرا می کردند، به عنوان رئیس ارکستر و ویلن نواز اول همکاری نمود و پس از پنج سال اقامت در تهران، دوباره به تبریز بازگشت.
وی از بنیانگذاران هنرستان موسیقی تبریز به شمار می رود و از اول تاسیس این کانون هنری تا انحلال آن در سال 1358 مدرس موسیقی کلاسیک و ویلن بود و در این مدت شاگردان بسیاری را به جامعه هنری تحویل داد.
پروفسور یدیقاریانس یکی از پیروان و ادامه دهندگان مکتب پروفسورآور بود و به اصالت هنرمند و موسیقی تاکید داشت و علاوه بر تدریس موسیقی، با ارکستر هنرستان موسیقی تبریز نیز همکاری و نقش رئیس ارکستر را بر عهده داشت و بعضی از آهنگ های کلاسیک را برای ارکستر تنظیم می نمود.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی در سال 1357 به عنوان عضو شورای موسیقی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان همکاری کردند و در کلاس های موسیقی تبریز که در مجتمع فرهنگی هنری برگزار می گردید به عنوان استاد برجسته ویلن حضوری فعال داشتند.
آن هنرمند بزرگ، یکی از سرآمدان رشته موسیقی کلاسیک در ایران بود و نقش بسزایی در توسعه ِ آموزش نوین و گسترش موسیقی کلاسیک در منطقه داشت.
اکنون بیشتر دانش آموختگان مکتب وی از نام آوران موسیقی ایران هستند. او به علت مهارت های هنری خویش، از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ایران نشان درجه یک هنر دریافت کرد و پس از عمری خدمت صادقانه، سرانجام در بیست و هفتم شهریور ماه 1387 در شهر تبریز درگذشت و پس از مراسم باشکوهی با حضور هنرمندان این خطه، تشییع و در قبرستان ارامنه به خاک سپرده شد.
انتهای پیام/