" تای چی" ، ورزشی برای سلامتی جسم و روان

به گزارش نصر، امروزه علاقه مندان به ورزش و تندرستی بیشتر سراغ رشته هایی می روند که در کنار سلامت جسمانی، آرامش روانی را نیز به دنبال داشته باشند.
از جمله این رشته های ورزشی که امروزه مخاطبان زیادی دارد می توان به یوگا، تای چی، بادی بالانس و سایر رشته های مرتبط اشاره کرد.
به همین منظور در ادامه معرفی رشته های پرمخاطب این بار برای آشنایی بیشتر با رشته تای چی چوان، استاد احدعلیپوری نیاز، اولین رئیس هیئت ووشو آذربایجان شرقی که از نخستین مربیان و داوران رشته ووشو در کشور بوده و هم اکنون  مسئول کمیته تای چی چوان استان و مسئول کمیته فنی و عضو هیئت رئیسه هیئت ووشو آذربایجان شرقی  می باشد، در گفت و گوی اختصاصی با نصر از تجربیات چندین ساله خود در رشته تای چی چوان سخن می گوید.
 
نخستین بار از چه زمانی با این رشته آشنا شدید و فعالیت های خود را در این زمینه آغاز کردید؟
بنده نخستین بار فعالیت ورزشی خود را در سال 1355 با کاراته شروع کردم و درسال 1357 باکونگ فوتوا آشنا شدم که در آن زمان مرحوم استاد سامانی که دایی اینجانب می باشد، بنیان گذار و مسئول کونگ فوتوا استان بود و با استادپور اصل که آن زمان درجه دار ارتش بود، در باشگاه افسران تمرین می کردیم و از آنجا بودکه هسته اولیه کونگ فوتوا بنیان گذاری شد.
دراوایل سال 1365  با یکی از سبک های سنتی چینی توسط استاد سید محمد حسینی نسب آشنا شدم و تمریناتمان را شروع کردیم و در نهایت سال 1368 با مرحوم استاد داداشی آشنا شدم که در آن زمان مسئول انجمن تای چی چوان و دفاع شخصی بودند که بعد ها به انجمن ووشو-تای چی چوان تغییر نام یافت.
از سال 68 تا 70 ووشو به صورت غیر رسمی فعالیت داشت و از سال 1370 به بعد به صورت رسمی فعالیت خود را آغاز کرد که در افتتاحیه ووشوکشور یک تیم از استان به همراه بنده جهت شناساندن ووشو به مسئولان کشوری، اقدام به اجرای فرم کردیم و در همان سال بنده در اولین دوره مربیگری ووشو شرکت کردم و از طرف استاد داداشی به عنوان اولین مسئول هئیت ووشو استان منصوب شدم و هم اکنون دارای مدرک مربیگری بین الملی تای چی می باشم.

در خصوص رشته تای چی توضیحاتی ارائه دهید و این رشته را برای علاقه مندان تشریح نمایید.
یافته های باستان شناسی در دهه های اخیر شواهدی را ابراز می کنند که تمرینات نرمشی و تنفسی در دوران سلسله چو در سال های قبل از میلاد انجام می شد و تای چی احتمالاً از فرم های باستانی در تالوئین و تمرینات چی کونگ با چرخش درونی و تنفس همراه شده و هنر های رزمی خود را بوجود آورده است.
تاریخچه سنتی تای چی سال های سال زمانی که تای چی همه گیر شده بود، نوشته شده است و در قرن چهاردهم یک راهب تالوئیست به نام " چانگ سان فنگ " تمرینات تای چی را فرا گرفت. گفته های دیگری وجود دارد که وی زمانی که در کوه های وودانگ عزلت نشینی کرده بود با مشاهده مبارزه مارودرنا تای چی را ابدا کرد.
در سال 1366 استاد حسین داودی پناه (داداشی) در ارتباط با سفارت چین با تای چی آشنا شد و همین موضوع زمینه ای را فراهم کرد تا داداشی در جهت آموزش و گسترش این سبک در ایران اقدام کند و نهایتاً در سال 1368 پس از بررسی های علمی و تایید این رشته از سوی اساتید تربیت بدنی، "انجمن تای چی چوان و دفاع شخصی"  به پیشنهاد استاد داداشی و موافقت دکتر مظفری و تایید دکتر غفورفرد تاسیس و فعالیت خود را در سراسر کشور تحت پوشش قرار داد که این انجمن در سال 1370 به عضویت فدراسیون جهانی ووشو (I.W.F) در آمد و در ایران بصورت رسمی فعالیت خود را آغاز نمود.
 

این رشته چه تاثیراتی بر بدن و آرامش ذهنی انسان دارد؟
با وجود اینکه خاستگاه ورزش تای چی کشور چین می باشد اما این رشته به عنوان یک ورزش سلامت بخش جهانی شناخته شده است و به جهت پیشگیری از پیری زودرس، نقرس، ام اس، دیابت، فشار خون و آلزایمر مورد توجه اکثر کشور های پیشرفته جهان قرار گرفته و در ایران نیز کم کم در میان ورزش دوستان و علاقه مندان به ورزش همگانی به خوبی جا افتاده است و بنده نیز جهت ارتقای این رشته جذاب و سلامت بخش سعی کرده ام تا حد توان اطلاعات مفیدی در اختیار علاقه مندان به این ورزش قرار دهم تا بتوانیم در این مسیر سهم کوچکی داشته باشیم.
به همین جهت کتابی برای افزایش آگاهی علاقه مندان به این رشته به نام کتاب اصول مبانی تای چی در دست تحریر می باشد که به زودی در اختیار مخاطبان قرار خواهد گرفت.

چند سال است در این رشته فعالیت می کنید و بیشترین مخاطب تای چی چه کسانی هستند؟
بنده  ازسال 1368 در این رشته مشغول به فعالیت هستم و می توان گفت این رشته حد و مرز ندارد و ازکودکی تا پیری هر فردی قادر به آموختن ورزش تای چی می باشد و در واقع تای چی یک ورزش سلامت بخش و همگانی است و اکثر افراد در سنین جوانی و نوجوانی به دلیل علاقه مندی به مسابقات تای چی که باسلاح و بدون سلاح انجام می‌گیرد، داوطلبان این رشته هستند و یقیناً تای چی در میان بانوان و بزرگسالان هم جایگاه ویژه دارد.

ظرفیت این ورزش را در استان و به خصوص در شهرستان تبریز چگونه ارزیابی می کنید؟
با وجود اینکه ورزش تای چی آن طور که باید در استان شناخته نشده است اما به دلیل علاقه زیاد رزمی کاران و جویندگان رشته های آرام بخش و شادی آفرین این رشته نیز مخاطب خاص خود را دارد و همین مورد یکی از دلایل پتانسیل بالای رشته تای چی در استان می باشد که امیدواریم با توجه بالای مسئولین و بانیان ورزش در استان شاهد پیشرفت این ورزش در سطح استان باشیم.

در خصوص ماهیت این ورزش توضیح دهید که این ورزش دارای چه اهمیت هایی می باشد؟
همانطورکه اشاره شد باتوجه به اینکه ورزش تای چی به تمرینات جسمی، روحی و ذهنی می پردازد، در این ایام برای اکثر افرادکه از لحاظ روحی و روانی دچار آشفتگی می باشند، بسیار مفید خواهد بود و در واقع می توان گفت لازمه جامعه امروز بشری می‌باشد.

آیا در تبریز باشگاه های فعال در رشته تای چی برای علاقه مندان وجود دارد؟
بله؛ در دو باشگاه شهر تبریز ورزش تای چی برای علاقه مندان و مخاطبان آموزش داده می شود که یکی از این باشگاه ها، خانه ووشو آذربایجان شرقی واقع در سالن گنجویان می باشد و محل دیگر تمرین رشته تای چی در باشگاه ژیمناستیک ولیعصر(عج) واقع شده است و در اختیار علاقه مندان به تای چی قرار دارد.
 

به مهم ترین عناوین وافتخارات خود در طول سال ها فعالیت در این رشته اشاره نمایید که تا به حال چه عناوینی کسب کرده اید؟
بنده جزء اولین مربیان و داوران رسمی ووشو درکشور می باشم که از این لحاظ می توان گفت جزء معدود نفرات ایران در این زمینه هستم به طوریکه حتی تعداد اولین مربیان و داوران رسمی ووشو به انگشتان دست هم نمی رسد. در ضمن اینجانب دارای مدرک بین المللی مربی گری تای چی می باشم و در آن زمان با حمایت آقای نقدی که هم اکنون مسئول و بنیان گذار سبک جوکای در کشور هستند، به عنوان مسئول ووشو در استان های آذربایجان شرقی وغربی بودم.
لازم به یادآوری است که درسال 1371 که کشور شوروی سابق به جمهوری‌های مستقل تقسیم شد، در آن سال ازمن درخواست شد تا به کشور های مستقل شده بروم و این رشته را در کشور های جدید گسترش دهم که به دلیل حس وطن پرستی این پیشنهاد را قبول نکردم تا بتوانم به هموطنام در این راستا کمک کنم.

اگر نکته ای وجود دارد که بخواهید در خصوص آن توضیح دهید بفرمائید.
به عنوان نکته پایانی سخن من خطاب به کسانی  است که مدعی هستند رشته ووشو را به استان آذربایجان شرقی آورده اند که باید بگویم قبل از سال 1370 که بنده ضمن داشتن مدرک مربی گری، در حال مربی گری نیز بودم، هر فردی چه ایرانی وچه چینی مدرکی داشته باشد که نشان دهد در آذربایجان قبل از من ووشو کارکرده است از همین تریبون اعلام می کنم که بعد از سال ها فعالیت در رشته ووشو، این رشته را کنار خواهم گذاشت.
بنده تابه حال افتخار این را دارم که شاگردان زیادی تحویل جامعه رزمی کشوری دادم که هرکدام درسطح استانی کشوری و حتی جهانی فعالیت داشته اند و باعث افتخار استان می باشند وامیدواریم در آینده نیز این روند ادامه داشته باشد.

گزارش از حمیدرضا سامبرانی
انتهای پیام/