سوارکاری حلقه گمشده ورزش آذربایجان شرقی/ صنعتی با پیشینه تاریخی

به گزارش نصر، افزایش نشاط اجتماعی در جامعه مستلزم هزینه‌های کلانی از سوی دولت است و نیازمند زیرساخت‌های مناسب و فرهنگ سازی بلند مدتی می‌باشد که در این میان ورزش می‌تواند میانبری مناسب و در عین حال مفید واقع شود که حواشی سود آن از افزایش بهره وری نیروی انسانی تا رونق اقتصاد و تولید را شامل می‌شود.
در میان رشته‌های ورزشی، سوارکاری، رشته ورزشی به ظاهر پر هزینه، از دیرباز مورد توجه ایرانیان بوده و از سفارشات دین مبین اسلام و ائمه معصومین به سوارکاری و اهمیت آنکه بگذریم تازه می رسیم به ورزشی که پرورش آن تبدیل به یکی از صنایع قدرتمند قرن ۲۱ ام شده است.
 

حدود ۳۰ درصد جمعیت اسب ترکمن دنیا در ایران زندگی می‌کنند و کشور ما با توجه به امکانات و توانمندی‌های حقیقی خود می‌تواند از طریق پرورش، نگهداری و صادرات اسب، و درکنار آن برگزاری مسابقات منطقه‌ای در رشته‌های مختلف اسبدوانی، هزاران فرصت شغلی ایجاد کرده و درآمدهای فراوانی را عاید اقتصاد سازد.
در این میان با توجه به عملکرد سال‌های اخیر و رتبه بندی فدراسیون سوارکاری، آذربایجان شرقی را می‌توان برترین استان منطقه شمالغرب کشور در حوزه سوارکاری دانست. هرچند کم توجهی متولیان ورزش استان به رشته‌های غیر فوتبالی و عدم تهیه زیرساخت‌های مناسب در جهت همگانی کردن این رشته ورزشی باعث خفته ماندن ظرفیت‌های موجود شده است.

 

بودجه و تمرکز ورزش استان در فوتبال و دوچرخه سواری خلاصه شده است
فراز رضاپور، سوارکار ۳۶ ساله‌ای که در رشته‌های پرش و درساژ فعالیت دارد در گفت و گو با خبرنگار مهر و در رابطه با ماهیت این رشته ورزشی عنوان کرد: در سوارکاری چون شما با اسب سروکار دارید، این برقراری ارتباط ضمن اینکه آرامش خاصی را به ارمغان می‌آورد به فرد آموزش می‌دهد که چگونه با یک موجود زنده تعامل پیدا کند و این ویژگی در بین تمامی رشته‌های ورزشی منحصر به فرد است.
وی که در دوره‌ای مسئولیت کمیته آموزش هیأت سوارکاری آذربایجان شرقی را بر عهده داشته است، وضعیت استان را در سال‌های اخیر در مسیر توسعه این ورزش مناسب دانست و افزود: تبریز پتانسیل بسیار قدرتمندی در سوارکاری دارد البته به شرطی که بتوان محیطی مناسب برای همگانی کردن این ورزش به وجود آورده و افراد بتوانند در کنار خانواده‌هایشان در این ورزش حاضر شده و استعدادهای جدیدی نیز شناسایی شوند؛ قبلاً در این مورد دچار ضعف شدیدی بودیم که خوشبختانه طی ۵ سال اخیر شاهد تغییرات بسیار خوبی بوده‌ایم.
رضاپور در رابطه با مسائل و مشکلات موجود در رشته سوارکاری اظهار کرد: بزرگترین عامل عدم توسعه این رشته ورزشی کمبود باشگاه‌ها و زمین‌های استاندارد سوارکاری است، مراحل آموزش سوارکاری باید به صورت آهسته طی شوند و کمبود امکانات در این بخش سبب شده تا رشته فوق آن طور که باید شناسانده نشود.
وی افزود: در این راستا مسائل مالی نیز بی تأثیر نبوده و هزینه‌ها بسیار بالاست، برای مثال فقط یک ست پرش برای صاحب باشگاه حدود ۱۲۰ میلیون تومان آب می‌خورد.
مربی سوارکاری تک قطبی بودن ورزش در استان را باعث عدم پیشرفت سایر رشته‌های ورزشی دانست و اضافه کرد: رشته سوارکاری بیشترین آسیب را از سوی اداره ورزش و جوانان دیده است چرا که ورزش استان در فوتبال و دوچرخه سواری خلاصه شده و به مابقی رشته‌های ورزشی کم لطف بوده‌اند.

 

صنعت اسب مورد بی مهری قرار گرفته است
با نگاهی اجمالی به صنعت اسب در سطح جهانی به راحتی می‌توان متوجه این قضیه شد که کشورهای توسعه یافته جهان همگی پرورش اسب را به یکی از صنعت‌های برتر کشور خود تبدیل کرده‌اند.
طبق مطالعاتی که توسط انجمن ملی اسب آمریکا در سال ۲۰۱۷ انجام شد، این صنعت چیزی نزدیک به ۵۰ تریلیون دلار به صورت مستقیم در اقتصاد این کشور تأثیر داشته و حدود ۹۹۰ هزار موقعیت شغلی را به وجود آورده که ۳۹ تریلیون آن صرف حقوق دستمزد و سود شده و تاجایی رشد کرده که درآمدهای آن با درآمد سالانه صنایع مختلفی چون تولید پوشاک و دخانیات این کشور برابری می‌کند.
پیشکسوت سوارکاری تبریز به خبرنگار مهر گفت: متأسفانه استان ما با کمبود میدان‌های استاندارد سوارکاری مواجه است و در این حوزه قطعاً حمایت بخش دولتی نیاز است به این دلیل که اسب حیوانی گرانبها محسوب می‌شود و نگه داری و آموزش آن نیز مستلزم هزینه است.
محمدرضا سپهری که حدود ۱۰ سال است در زمینه تولید نژاد ترکمن فعالیت دارد، عنوان کرد: با توجه به وضعیت نامناسب اقتصاد کشور و افزایش پیوسته تورم، این ورزش که تا حدودی جزو ورزش‌های لوکس به شمار می‌رود مورد توجه و علاقه مردم واقع نمی‌گردد به این دلیل که اجباری برای بودن در این ورزش احساس نمی‌کنند.
تنها تولید کننده اسب ترکمن در منطقه شمالغرب کشور با بیان اینکه در صورت حمایت دولت و ورود بخش خصوصی بستر برای توسعه پرورش اسب در استان وجود دارد، ادامه داد: در کشور همسایه ما ترکیه، بخش اعظمی از درآمد دولت از مسابقات کورس و تولید و پرورش اسب است یا در کشور توسعه یافته‌ای همچون کانادا ارزش اسب و رشته سوارکاری به قدری بالا می‌باشد که حتی اسب را وارد بورس کرده‌اند و مردم می‌توانند سهامدار این صنعت باشند؛ یقیناً ما پتانسیل آن را داریم تا از این صنعت بهره برداری نمائیم به شرطی که بینش مان را اصلاح کرده و متوجه شویم صنعت اسب می‌تواند پولساز و کارآفرین باشد و اگر دولتمردان کمی بیشتر به این موضوع توجه نمایند در می‌یابند که ورزش می‌تواند نوعی صنعت و درآمدزا باشد.
وی در انتها درباب حس و حال و پتانسیل بالای افزایش نشاط اجتماعی این ورزش اضافه کرد: تا وارد معرکه نشده نمی‌توان حس شیرین سوارکاری را تجربه نمود، پیشنهاد می‌کنم جوانانی که با صرف هزینه برای کشیدن قلیان در سفره خانه‌ها که با هزینه یک ساعت سوارکاری برابری می‌کند یکبار این ورزش را امتحان نمایند.
۱۰ مربی رسمی فدراسیون برای کل آذربایجان شرقی
مسئول کمیته مربیان هیأت سوارکاری آذربایجان شرقی نیز در گفت و گو با خبرنگار مهر، عنوان کرد: رشته سوارکاری جزو سخت‌ترین رشته‌های ورزشی در عرصه مربیگری است و مربی باید دارای مشخصه‌هایی باشد که از تجربه و سوارکاری آکادمیک به دست می‌آید.
امید جنتی ادامه داد: در رشته سوارکاری استان ما تا سال ۸۶ مربی رسمی فدراسیون نداشته و بعد از آن شروع به فعالیت آکادمیک کرده است که استارت آن با ۹ مربی آقا و یک مربی خانم آغاز شد.
وی با اشاره به حضور مربیان رسمی فدراسیون در شهرستان‌های جلفا، مراغه، مرند و تبریز افزود: هدف آتی کمیته مربیان هیأت سوارکاری استان برگزاری کلینیک‌های مربیگری و افزایش تعداد مربیان می‌باشد که امیدواریم علاقمندان خانم نیز در این دوره‌ها شرکت نمایند.
جنتی با بیان اینکه در حقیقت تعداد ده عدد مربی برای استان عدد بسیار کمی است، گفت: هرکسی که می‌تواند سوارکاری کند، مربی محسوب نمی‌شود و سوارکاری باید به صورت آکادمیک و علمی آموخته شود که در همین راستا پیشنهاداتی را به ریاست هیأت سوارکاری استان داده‌ایم مبنی بر اینکه رشته‌های پرورش اسب و سوارکاری را در دانشگاه علمی کاربردی داشته باشیم و با توجه به اینکه رشته‌های فوق در دانشگاه‌های استان‌های تهران و البرز تدریس می‌گردد، پیگیر موضوع خواهیم بود.
سوارکاری روحیه را ارتقا می‌دهد
کوثر پیری سه سال است که سوارکاری می‌کند و در رابطه با انتخاب این رشته ورزشی به خبرنگار مهر گفت: علاقه زیادی به اسب و سوارکاری داشتم ولی فقط از طریق رسانه می‌توانستم آن را دنبال کنم که در نهایت تصمیم گرفتم آن را امتحان کنم، زیر نظر مربیان آموزش دیدم و بابت انتخاب سه سال پیشم بسیار خوشحالم.
وی با بیان اینکه ورزش در کنار ارتباط با یک حیوان نجیب همواره حس بسیار خوشایندی را ایجاد می‌کند، ادامه داد: طی مدتی که در این رشته فعالیت دارم هم به صورت تفریحی و هم در مسابقات شو سواره شرکت کرده‌ام، به نظرم سوارکاری از ابعاد روحی و جسمی یکی از بهترین ورزش‌ها است و روحیه را بسیار ارتقا می‌دهد، برای بانوان پیشنهاد می‌کنم حداقل یک بار این رشته را امتحان نمایند.
پیری به عنوان دختری که وارد رشته سوارکاری شده در پاسخ به این سوال که آیا در این رشته ورزشی محدودیتی برای بانوان وجود دارد، افزود: می‌توان گفت شرایط کلی برای بانوان برابر با آقایان است اما محدودیت‌هایی نیز وجود دارد به این صورت که موقعیت‌های بانوان کمی محدود تر از آقایان است، برای مثال در همه باشگاه‌های سوارکاری مکان مناسب برای زین و عوض کردن لباس مناسب سوارکاری فراهم نمی‌باشد.
با این اوصاف امیدواریم شرایط ورزش استان آذربایجان‌شرقی که در اغلب ورزش‌ها جزو قطب‌های کشور است بهبود یافته و متولیان ورزش متوجه این قضیه شوند که ورزش صرفاً در فوتبال خلاصه نمی‌شود.

سید حسین زینالی
انتهای پیام/