به گزارش نصر، افزودن فلفل به غذای مورد علاقه‌تان، دهان شما را می‌سوزاند و شما را مجبور می‌کند که چند لیوان آب بخورید تا سوزش دهانتان بیفتد؛ اما کماکان همه ما باز به سمت غذاهای تند مزه‌دار شده با فلفل‌های چیلی و انواع دیگر فلفل می‌رویم و برایمان مهم نیست که چقدر قرار است احساس سوزش در دهان و معده‌مان کنیم. این زجر کشیدن، قطعا ارزشش را دارد؛ حتی تندترین غذاهای جهان، مملو از طعم‌های پیچیده و لذیذ هستند و هر کدام از آنها تجربه‌ای منحصربه‌فرد و غیرمنتظره را به شما پیشنهاد می‌کنند.
برخی افراد، عاشق غذاهای تند هستند و برخی دیگر دوست دارند که طعم غذای آنها، بسیار تند و آتشین باشد. فلفل‌های چیلی می‌توانند یک طعم گرم ملایم به مربا ببخشند، تخم‌مرغ صبحانه شما را تند و پرادویه کنند یا مزه تند و آتشینی به سس فلفل کارائیبی بدهند. به همین منظور، کجارو امروز قصد دارد شما را با بهترین غذاهای تندی که می‌توان با انواع فلفل‌ها مانند چیلی طبخ کرد، آشنا کند تا با تهیه آنها در منزل، روزی مملو از طعم‌های تند و فلفلی برای خود و عزیزانتان بسازید.
مردم در سراسر دنیا از عطر و طعم ادویه‌ها لذت می‌برند و انبوهی از چاشنی‌ها را به همه چیز از خورش و کاری گرفته تا غذاهای دریایی اضافه می‌کنند. ادویه در همه جای دنیا از جنوب آمریکا گرفته تا جنوب شرقی آسیا از محبوبیت بالایی برخوردار است.
فلفل چیلی، یکی از میوه‌های گیاهان فلفلی است که بخاطر طعم تندش مشهور شده است. این نوع فلفل به صورت پخته، خشک یا پودری به عنوان ادویه و یا مواد لازم برای غذاهای مختلف، ادویه‌جات و سس‌ها استفاده می‌شود. در واقع کپسایسین، یک ترکیب گیاهی فعال در فلفل چیلی است که مزه تند و بسیاری از خواص مفید این ماده غذایی را به آن اعطا می‌کند.
تندترین غذاهای جهان:
سوپ «جامبونگ»؛ کره جنوبی
«خورش کاری فال»
«کامارونس آلا دیابلا» یا میگوهای شیطانی؛ مکزیک
«چیلاته دی پولو»
«اوتاک-اوتاک»
«پاپا آلا هوآن کاینا»؛ پرو
«سیچوآن هات پات»
«گریوت»؛ هائیتی
خورش «دورو وات»
«گائنگ تای پلا»؛ تایلند
مربای چیلی
خوراک بادمجان، چیلی، سیر و زنجبیل؛ سیچوآن چین
خوراک گل کلم با فلفل چیلی
«هوووس رانچروس»
خوراک گوشت گوساله با لوبیا چیتی و چیلی
تست‌های پنیری چیلی
آناناس کاراملی با نمک چیلی
خورش کرفس، چیلی و سیب
فلفل چیلی هالوپینوی سوخاری
سس فلفل کارائیبی
۱. سوپ «جامبونگ» (Jjambbong)؛ کره جنوبی
جامبونگ، توسط مهاجران چینی که در دهه ۱۸۰۰ به اینچئون در کشور کره مهاجرت کردند، ابداع شد. این سوپ نودل تند کره‌ای، طعمی آتشین دارد. جامبونگ از انواع غذاهای دریایی مانند صدف و ماهی مرکب، گوشت، نودل و سبزیجاتی چون هویج، کلم و کدوی سبز درست می‌شود.
مایه قرمزرنگ سوپ جامبونگ با جلبک «کتانجک» (kelp) و «گوچوگارو» (gochugaru) مزه‌دار می‌شود که نوعی پودر چیلی کره‌ای است. «گوچوگارو» با فلفل‌های قرمز چیلی کره‌ای خشک شده زیر نور آفتاب، درست می‌شود. این دو طعم‌دهنده، مزه‌ای شیرین، دودی و پرادویه به سوپ نودل کره‌ای می‌بخشند.
ادویه تند قرمز، یکی از اجزای اصلی آشپزی کره‌ای است و از آن در طبخ دیگر غذاهای این کشور از جمله «ناکجی بوکیوم» (nakji bokkeum)، اختاپوس تند سرخ شده؛ «داک بوکیوم تنگ» (dakbokkeumtang)، سینه مرغ پخته شده تند و «گوچو جوآنگ» (gochujang)، سس فلفل قرمز کره‌ای استفاده می‌شود.
۲. «خورش کاری فال» (Phaal curry)
«فال»، مانند دیگر خورش‌های کاری که در خارج از هند خورده می‌شود، در ابتدا در کشور انگلستان پدیدار شد؛ بخصوص در رستوران‌های بنگلادشی‌های شهر بیرمنگهام. خورش مشهور کاری «ویندالو» (vindaloo)، طعم تند خود را از پودر چیلی، چیلی‌های سبز، سیر و پاپریکا می‌گیرد؛ اما خورش کاری «فال»، حتی از آن هم تندتر است. شما می‌توانید با مطالعه طرز تهیه خورش کاری ویندالو در مجموعه آشپزی ملل کجارو، این غذای لذیذ را در خانه بپزید.
مشاهده طرز تهیه خورش کاری ویندالو
فلفل شبح، ۴۰۰ برابر تندتر از سس تاباسکو است، اما طعمی متمایز، شیرین و میوه‌ای دارد
خورش کاری «فال» با دارا بودن فلفل قرمز کارائیبی (scotch bonnet pepper) یا فلفل هندی هابانرو (habanero) در یک سس با پایه گوجه‌فرنگی، تندی را به سطح غیرقابل تصوری برده است. برخی از آشپزان خانگی، این خورش را با «فلفل شبح» (ghost pepper) درست می‌کنند که ۴۰۰ برابر تندتر از سس تاباسکو است؛ اما طعمی متمایز، شیرین و میوه‌ای دارد؛ البته اگر بتوانید طعم تند آن را تحمل کنید. یک رستوران در شهر نیویورک، خورش کاری «فال» را اینگونه توصیف می‌کند:
یک کاری تند که شما را شکنجه می‌کند و در حین خوردن آن، بیشتر از اینکه طعمش را حس کنید، درد خواهید کشید.
۳. «کامارونس آلا دیابلا» (Camarones a la Diabla) یا میگوهای شیطانی؛ مکزیک
«کامارونس آلا دیابلا»، یک غذای مکزیکی است که از میگوهای آبدار و یک سس غلیظ تشکیل می‌شود. سس این غذای تند و آتشین را با فلفل‌های چیلی خشک شده «گواجیو» (guajillo) و «آربول» (arbol) درست می‌کنند. طبخ «کامارونس آلا دیابلا»، بسیار ساده است و نسخه‌های متنوعی از این غذا در رستوران‌های مکزیکی دیده می‌شود که در میان آنها می‌توان به میگوهای آغشته به سس باربیکیو، سس سالسای فلفل هابانرو یا فلفل‌های چیپوتله اشاره کرد.
۴. «چیلاته دپویو» (Chilate de pollo)
طبخ خورش مرغ «چیلاته دپویو»، ساده است؛ اما به زمان زیادی نیاز دارد. مایه قرمز روشن این خورش، بسیار تند است و طعم تندی خود را از فلفل‌های چیلی خشک شده گواجیو و آربول می‌گیرد؛ اما مهمترین ماده تشکیل‌دهنده این خورش، «اپازوته» (epazote)، یک گیاه تند با عطر و بوی شیرین‌بیان است.
خوشبختانه گوجه‌فرنگی، پایه این خورش را تشکیل می‌دهد و همین موضوع سبب می‌شود که طعم تند «چیلاته دپویو»، کمی قابل تحمل شود. اصالت این خورش، به ایالت مکزیکی اوآخاکا برمی‌گردد و بخاطر فلفل‌های دودی و قرمزرنگ تیره «پاسیا» (pasilla) در سراسر جهان مشهور است.
۵. «اوتاک-اوتاک» (Otak-otak)
کیک ماهی تند «اوتاک-اوتاک»، یکی از غذاهای اصلی «پراناکان‌ها» به شمار می‌آید. پراناکان‌ها، مهاجران چینی هستند که در سنگاپور و اندونزی سکونت دارند. پایه اصلی این غذا، «رمپاه» (rempah)، یک خمیر ادویه تهیه‌شده از فلفل قرمز چیلی، سیر، پیازچه، زنجبیل، لیموترش و زردچوبه است.
برای طبخ این غذا، یک ماهی سفید مانند «ماکرل» (mackerel) را با رمپاه و شیر نارگیل مخلوط می‌کنند تا یک خمیر یکدست به دست بیاید که گاهی به آن، کاستارد ماهی می‌گویند. این خمیر را به شکل مستطیل در می‌آورند و در برگ موز می‌پیچند و سپس آن را روی منقل زغالی کباب می‌کنند تا یک طعم دودی به آن ببخشند.
۶. «پاپا آلا اوآن کاینا» (Papa a la huancaina)؛
در نگاه اول، امکان ندارد متوجه طعم تند «پاپا آلا هوآن کاینا»، یک غذای متعلق به کشور پرو شوید که به صورت سرد سرو می‌شود. برجسته‌ترین مشخصه این غذا، یک سس زردرنگی است که با طعم تند خود، زبانتان را خواهد سوزاند. «پاپا آلا هوآن کاینا»، یک خوراک سیب‌زمینی است که اصالت آن به منطقه «هوآن کایو» (Huancayo) در کشور پرو برمی‌گردد و همراه با سس پنیری سرو می‌شود. دو ماده اصلی تشکیل‌دهنده سس «پاپا آلا هوآن کاینا»، فلفل‌های «آجی آماریو» (aji amarillo chile) و «پنیر سفید» (queso fresco) هستند.
بر طبق افسانه‌ها، «پاپا آلا هوآن کاینا» در اصل ابداع شد تا شکم کارگران راه‌آهن را سیر کند. سس خامه‌ای و تند این غذا آنقدر خوشمزه و پرطرفدار است که می‌توانید آن را با انواع غذاها از کاساوای سرخ شده گرفته تا تخم بلدرچین میل کنید. غذاهای طبخ شده با فلفل چیلی در پرو بسیار محبوب هستند. یک ضرب‌المثل در این کشور در این مورد وجود دارد که می‌گوید:
یک فرد خارجی که فلفل تند می‌خورد، هرگز پرو را ترک نمی‌کند.
۷. «هات پات سیچوآن» (Sichuan hot pot)؛
«هات پات سیچوآنی»، آنقدر تند است که اشک چشمانتان را درمی‌آورد، دهانتان را می‌سوزاند و باعث می‌شود که پیشانیتان عرق کند
بهترین راه برای توصیف «هات پات سیچوآن»، آتشین و بسیار تند است. «هات پات سیچوآن»، یک مایه سوپی قرمزرنگ است که با فلفل‌های قرمز چیلی سیچوآنی خشک شده و دانه‌های فلفل مزه‌دار می‌شود و معمولا آن را در کاسه سرو می‌کنند. غذاهای خامی چون توفو، قطعات نازکی از گوشت گاو و سبزیجاتی مانند جوانه لوبیا و کلم «بوک چوی» (bok choy) را می‌توان با سوپ «هات پات سیچوآنی»، سرو کرد.
«هات پات»، یک غذای سلف سرویس است و افراد می‌توانند به انتخاب خود، مواد غذایی خام مختلفی را انتخاب کنند و در این مایه سوپی بریزند تا بپزد. «هات پات سیچوآنی»، آنقدر تند است که اشک چشمانتان را درمی‌آورد، دهانتان را می‌سوزاند و باعث می‌شود که پیشانیتان عرق کند، اما طعم و مزه خارق‌العاده آن، ارزش دردی که می‌کشید را دارد.
«گان گوئو» (Gan guo)، یک نسخه خشک این سوپ است که از ترکیب سبزیجات سرخ شده و مزه‌دار شده با دانه‌های فلفل و ورقه‌های چیلی درست می‌شود.
۸. «گریوت» (Griot)؛ هائیتی
اصالت «گریوت» به کشور هائیتی در کارائیب برمی‌گردد و از تکه‌های گوشت مزه‌دارشده با ترکیب پرتقال، لیمو و آب لیمو به همراه فلفل قرمز کارائیبی تشکیل می‌شود. طعم خوراک گوشت «گریوت»، ترش و تند است.
«گریوت» را معمولا به همراه «پیکلیز» (pikliz)، یک بشقاب سبزیجات هایئیتیایی به سر میز می‌آورند. این خوراک در کشور هائیتی از محبوبیت بالایی برخوردار است و در تمام خانه‌های این کشور در روزهای معمولی و موقعیت‌های خاص خورده می‌شود. «گریوت» برای مردم هائیتی به معنای «خانواده، خانه و ریشه‌های قومی» است.
۹. خورش «دورو وات» (Doro wat)؛
خورش «دورو وات»، یکی از غذاهای ملی اتیوپی است که پخت آن به زمان زیادی نیاز دارد. مهمترین ماده تشکیل‌دهنده این خورش، «دبره» (debere)، یک ادویه ترکیبی تند است که از ترکیب فلفل‌های چیلی خشک، پاپریکا، فلفل فرنگی، شنبلیله، سیر، زنجبیل، ریحان، کوراریما، راتا گراوانز، زنیان، رادهونی و سیاه‌دانه درست می‌شود.
از دیگر مواد تشکیل‌دهنده این خورش می‌توان به گوشت قرمز یا سفید و روغن «نیتر کیبه» (Niter kibbeh) اشاره کرد که مخلوطی از کره مایع صاف‌شده و شفاف، شنبلیله، زیره سبز، گشنیز، زردچوبه، هل، دارچین و جوز هندی است و به خورش «دورو وات»، طعمی تندتر اعطا می‌کند. مردم اتیوپی معمولا از یک نوشیدنی مخصوص عسلی به نام «تج» (t’ej) نیز استفاده می‌کنند تا طعمی شیرین را به این خورش اضافه کنند.
خورش «دورو وات»، متشکل از تکه‌های آبدار و تند مرغ در پیازهای کاراملی است که به همراه نان اینجرای اسفنجی و تخم‌مرغ پخته سرو می‌شود. در اتیوپی، این خورش را غالبا در موقعیت‌های خاص مانند تعطیلات یا در زمان دید و بازدید خانوادگی می‌پزند و سرو می‌کنند. شما می‌توانید با مطالعه طرز تهیه اینجرا در مجموعه آشپزی ملل کجارو، این نان لذیذ را در خانه بپزید.
مشاهده طرز تهیه اینجرا
۱۰. «گائنگ تای پلا» (Gaeng Tai Pla)؛ تایلند
«گائنگ تای پلا»، یک غذای تایلندی است که ترکیبی از یک سوپ غلیظ و خورش کاری به شمار می‌آید. طعم «گائنگ تای پلا»، تند و پرادویه است و در میان ماهیگیران جنوب تایلند، محبوبیت زیادی دارد. پایه اصلی این غذا، «تای پلا» (tai pla)، یک سس نمکی است که از ترشی اعضای بدن ماهی درست می‌شود.
فلفل‌های چیلی خشک، سیر، خمیر میگو، زردچوبه و گالنگال (گیاهی شبیه به زنجبیل) در کنار دیگر ادویه‌جات، طعمی تند و دهان‌سوز به این غذا می‌دهند. تکه‌هایی از ماهی خشک، گاهی اوقات با سبزیجاتی مغذی چون بادمجان، ریشه بامبو و لوبیا مخلوط می‌شوند تا بتوان طعم تند این غذا را تحمل کرد، اما باید بدانید که «گائنگ تای پلا» در زادگاه خود، شهر «ناخون سی تامارات» (Nakhon Si Thammarat) در شمال تایلند، بدون هیچ افزودنی خورده می‌شود و طعم آن بسیار تند است.
۱۱. مربای چیلی
مربای چیلی، بهترین گزینه برای همراهی با سیب‌زمینی سرخ کرده، انواع خورش کاری و پنیر بز نرم است. عکس از «تامین جونز» (Tamin Jones)
درست کردن مربای چیلی، یکی از بهترین راه‌های ذخیره کردن این ماده غذایی مفید است. مربای چیلی را می‌توان در کنار غذاهای مختلفی سرو کرد؛ از سیب‌زمینی سرخ کرده و خورش‌های کاری گرفته تا پنیر نرم و خوش‌طعم بز. راز طبخ یک مربای چیلی بینقص این است که هرگز نباید آن را بیش از حد پخت.
بهتر است بدانید که وقتی از مربای چیلی صحبت می‌کنیم، منظور این نیست که شما می‌توانید این مربا را با نان تست به عنوان صبحانه بخورید. طبخ مربای چیلی، مانند دیگر مرباها نیست، زیرا فلفل چیلی مانند گیاهان و سبزیجات، فیبر گیاهی پکتین ندارد. پس حواستان را جمع کنید و از طریق مزه کردن آن در حین پخت، به موقع آن را از روی گاز بردارید.
از مواد تشکیل‌دهنده مربای چیلی می‌توان به سیر، زنجبیل، فلفل‌های چیلی قرمز با تندی متوسط، گوجه‌فرنگی، شکر، سرکه قرمز، نمک و سس «ووسترشایر» (Worcestershire sauce) اشاره کرد.
برای طبخ مربای چیلی، فلفل‌ها را با گوجه‌فرنگی در یک غذاساز می‌ریزند و آنها را مخلوط می‌کنند تا به یک ترکیب یکدست تبدیل شوند. سپس تمام مواد لازم دیگر را به آن می‌افزایند و در یک قابلمه به آرامی می‌پزند تا شکر حل شود. مدت زمان لازم برای تهیه یک مربای چیلی غلیظ و خوشرنگ، حدود یک ساعت است. شما می‌توانید مربای چیلی را در ظرف‌های دربسته در یخچال به مدت ۶ ماه نگهداری کنید.
راز واقعی این مربا در طعم ویژه آن است که با گذر زمان بهتر و بهتر می‌شود، زیرا بعضی از مواد اولیه به آرامی تخمیر می‌شوند و عطر خود را به مربای چیلی می‌دهند. این مربای متفاوت را می‌توان با پوره سیب‌زمینی، یک بشقاب نودل یا به عنوان یک سس خوش‌طعم برای هر ساندویچی، به صورت سرد یا گرم سرو کرد.
۱۲. خوراک بادمجان، چیلی، سیر و زنجبیل؛ سیچوآن چین
بادمجان، یکی از خوشمزه‌ترین مواد غذایی است که طعم آن با ادویه‌جات، همخوانی بسیاری دارد. در شهر سیچوآن، بادمجان را با ترکیب سه گانه زنجبیل، سیر و فلفل چیلی طبخ می‌کنند و همراه با یک کاسه برنج قهوه‌ای باسماتی بخارپزشده به سر میز می‌آورند.
خوراک بادمجان سیچوآنی از بادمجان، نمک و روغن و سس آن از آرد ذرت، سس فلفل و لوبیا، فلفل چیلی سیچوآنی، زنجبیل، سیر، آب مرغ یا سبزیجات، شکر قهوه‌ای، سرکه برنج قهوه‌ای، پیاز و گشنیز تشکیل می‌شود.
برای طبخ خوراک بادمجان سیچوآنی، ابتدا بادمجان‌ها را پوست می‌گیرند، خرد می‌کنند و روی آنها کمی نمک می‌پاشند تا آب اضافه و تلخی بادمجان‌ها گرفته شود. سپس بادمجان‌ها را به روغن آغشته می‌کنند و در فر به مدت ۳۰ تا ۴۰ دقیقه می‌پزند تا به رنگ طلایی دربیایند.
برای تهیه سس این خوراک لذیذ، مواد لازم را باهم مخلوط می‌کنند و برای چند دقیقه روی حرارت متوسط گاز می‌پزند تا سس غلیظ شود. برای سرو، سس تند و بسیار خوش‌طعم این خوراک را روی بادمجان‌ها می‌ریزند و با برنج قهوه‌ای سرو می‌کنند.
۱۳. خوراک گل کلم با فلفل چیلی
خوراک گل کلم با فلفل چیلی، یک پیش‌غذای ساده یا مخلفات کنار غذای اصلی است که به سرعت آماده می‌شود
خوراک گل کلم با فلفل چیلی، یک پیش‌غذای ساده یا مخلفات کنار غذای اصلی است که به سرعت آماده می‌شود. گل کلم‌های سرخ شده با فلفل چیلی، ترکیبی است که به هیچ‌وجه نمی‌توان در برابر آن مقاومت کرد. برای تهیه این خوراک به گل کلم، آرد، نمک دریایی، سیر، پودر فلفل چیلی، فلفل سیاه، روغن زیتون، زیتون سیاه، جعفری، نان تست برشته شده و لیمو نیاز دارید. در برخی از دستورالعمل‌های این پیش‌غذای خوش‌طعم، ماهی‌های خشک شده انچووی نیز دیده می‌شود.
برای طبخ خوراک گل کلم با فلفل چیلی، گل کلم‌ها را نگینی خرد می‌کنند و سپس ترکیب آرد، نمک و فلفل چیلی را روی آن می‌ریزند تا گل کلم‌ها حسابی مزه‌دار شوند. در ادامه گل کلم‌ها را روی حرارت متوسط به مدت ۳ تا ۴ دقیقه سرخ می‌کنند و همراه با آب لیموی تازه و فلفل تازه به سر میز می‌آورند.
۱۴. «اوئه‌وس رانچروس» (Huevos rancheros)
«اوئه‌وس رانچروس»، یک صبحانه مکزیکی است که از تخم‌مرغ، تورتیلای ذرت، پیاز، سیر، زیره سبز، گشنیز، فلفل‌های چیلی، رب گوجه‌فرنگی، گوجه‌فرنگی و خامه ترش تشکیل می‌شود. این غذا را معمولا با لوبیا، برنج، سوسیس گوشت و آووکادو سرو می‌کنند. فلفل چیلی، «هوووس رانچروس» را تکمیل می‌کند و طعمی بینهایت منحصربه‌فرد به آن می‌دهد.
برای طبخ «اوئه‌وس رانچروس»، تمام مواد را به غیر از تخم‌مرغ و نان تورتیلا، داخل یک ماهیتابه می‌پزند تا یک سس غلیظ و خوشرنگ به دست بیاید. سپس داخل سس را گود می‌کنند و تخم‌مرغ‌ها را در آن می‌شکنند. شما می‌توانید پس از سرخ شدن تخم‌مرغ‌ها، «اوئه‌وس رانچروس» را با نان تورتیلا و در صورت تمایل با سوسیس گوشت سرخ شده نوش جان کنید.
۱۵. خوراک گوشت گوساله با لوبیا چیتی و چیلی
گوشت گوساله و چیلی، یک ترکیب کلاسیک هستند. طعم پرملات گوشت در کنار گرمای فلفل‌های دودی و خشک شده هالوپینو (یکی از انواع فلفل چیلی)، یک خورش بی‌نظیر را خلق می‌کنند که حتما باید آن را امتحان کنید.
خوراک گوشت و چیلی از استیک گوشت، نمک، فلفل سیاه، روغن زیتون، پیاز، سیر، پاپریکای شیرین، زیره سبز، فلفل دودی مکزیکی «چیپوتله» (chipotle)، رب گوجه‌فرنگی، سرکه، شکر قهوه‌ای و لوبیا چیتی یا لوبیای سیاه تشکیل می‌شود.
برای طبخ خوراک گوساله و لوبیا، گوشت را با ادویه‌جات مزه‌دار می‌کنند و سپس روی حرارت متوسط گاز با روغن زیتون کمی تفت می‌دهند. در ادامه، بقیه مواد لازم را به آن می‌افزایند و آنقدر می‌پزند تا بافت گوشت، ترد شود. در آخرین مرحله، لوبیاهای پخته را به خورش اضافه می‌کنند و همراه با پیاز، آووکادو، گشنیز و فلفل چیلی به سر میز می‌آورند. شما می‌توانید این خوراک را با برنج باسماتی نیز سرو کنید.
۱۶. تست‌های پنیری چیلی (Chilli cheese toasties)
هنر درست کردن یک تست بینقص، به معنای آب کردن پنیر بدون سوزاندن نان تست است
همه شما به احتمال زیاد تاکنون تست پنیری را امتحان کرده‌اید، اما امروز می‌خواهیم یک تست پنیری مخصوص را به شما معرفی کنیم که با استفاده از فلفل سبز چیلی درست می‌شود و طعمی بینهایت تند و آتشین دارد. هنر درست کردن یک تست بینقص، به معنای آب کردن پنیر بدون سوزاندن نان تست است. پنیر، مانند چدار آب نمی‌شود، اما شما می‌توانید به عنوان یک جایگزین فوق‌العاده از آن استفاده کنید.
برای درست کردن یک تست پنیری چیلی به نان سفید یا قهوه‌ای تست، کره، پنیر معمولی یا چدار رنده شده، فلفل سبز چیلی، پیاز، گوجه‌فرنگی، برگ گشنیز، ادویه چات ماسالا، نمک و فلفل سیاه، سس کچاپ و چاتنی گشنیز نیاز دارید. چاتنی گشنیز، یک چاشنی بسیار لذیذ ازست که از برگ گشنیز، فلفل سبز چیلی، زیره سبز، آب لیمو و نمک تشکیل می‌شود.
برای درست کردن چاشنی گشنیز، کافی است که تمام مواد اولیه را به اضافه کمی آب داخل یک غذاساز بریزید تا به خوبی با هم مخلوط شوند. طبخ تست پنیری چیلی نیز بسیار ساده و سریع است و با مالیدن کره و چاتنی گشنیز به نان آغاز می‌شود. سپس پنیر، فلفل‌های چیلی، پیاز، گوجه‌فرنگی و گشنیز را بین دو نان قرار می‌دهند و با نمک، فلفل و ادویه چات ماسالا، تست‌ها را مزه‌دار می‌کنند. تست‌ها در نهایت در دمای متوسط روی گریل گذاشته می‌شوند تا به رنگ طلایی قهوه‌ای دربیایند. شما می‌توانید تست پنیری چیلی را با سس کچاپ نوش جان کنید.
۱۷. آناناس کاراملی با نمک چیلی (Caramelised pineapple with chilli salt)
آناناس کاراملی با نمک چیلی به همراه بستنی نارگیلی به عنوان یک دسر گرمسیری سرو می‌شود. عکس از تامین جونز
آناناس کاراملی با نمک چیلی را می‌توان به همراه بستنی نارگیلی به عنوان یک دسر گرمسیری سرو کرد یا آن را به عنوان مخلفات کنار کباب باربیکیو به سر میز آورد. از مواد تشکیل‌دهنده آناناس کاراملی می‌توان به کره، آناناس و آب اشاره کرد. نمک چیلی نیز با پوست لیمو، فلفل فرنگی، نمک دریایی و شکر درست می‌شود.
برای طبخ آناناس کاراملی کافی است کره را در یک ماهیتابه روی حرارت متوسط آب کنید و سپس آناناس‌های حلقه حلقه شده را به آن بیفزایید و آنقدر سرخ کنید تا کاراملی شوند و آب موجود در آنها تبخیر شود. برای سرو، آناناس‌های کاراملی را داخل یک ظرف بریزید و با نمک چیلی آنها را مزه‌دار کنید.
۱۸. خورش کرفس، چیلی و سیب
خورش کرفس، چیلی و سیب، غذایی خوش عطر و بو است که از ترکیب میوه و سبزیجات درست می‌شود و طعم تند و شیرین آن، واقعا منحصربه‌فرد است. این خورش را معمولا با نان برشته و ترد سرو می‌کنند.
این خورش از روغن زیتون، پیازچه، سیر، چیلی‌های قرمز، چوب دارچین، کرفس، سیب، گوجه‌فرنگی، شکر قهوه‌ای، نمک و فلفل سیاه، سیب‌زمینی، کره و ترخون تشکیل می‌شود. برای طبخ این خورش، در ابتدا پیاز، سیر، چیلی و دارچین را با روغن زیتون سرخ می‌کنند. سپس کرفس، سیب، شکر و گوجه‌فرنگی را به آن می‌افزایند و به مدت چند دقیقه دیگر می‌پزند. سیب‌زمینی نیز باید به صورت جداگانه پخته شود و در انتها به خورش اضافه شود. برخی افراد در هنگام سرو، چند ورقه فلفل چیلی خشک شده روی خورش می‌ریزند تا طعمی تندتر به آن بدهند.
۱۹. فلفل چیلی هالوپینوی سوخاری
فلفل چیلی هالوپینوی سوخاری، یک پیش‌غذای فوق‌العاده است که با طعم خود شما را شگفت‌زده خواهد کرد. از مواد تشکیل‌دهنده این پیش‌غذا می‌توان به فلفل‌های هالوپینو، آرد ساده، پاپریکای دودی، تخم‌مرغ، آرد سوخاری و روغن اشاره کرد. برای پر کردن فلفل‌ها نیز از پنیر خامه‌ای، پنیر پارمیسان، انگور، نمک و فلفل سیاه استفاده می‌کنند.
برای طبخ مواد داخل فلفل‌ها، باید پنیر خامه‌ای، پنیر پارمیسان و انگورهای خردشده را با نمک و فلفل مزه‌دار کنید و کنار بگذارید. سپس فلفل‌ها را در یک قابلمه آب جوش بپزید. پس از سرد شدن فلفل‌ها، یک برش ظریف در آنها ایجاد کنید و مواد را داخل آنها بریزید و به گونه‌ای فلفل را ببندید که انگار بریده نشده‌اند.
در ادامه، باید فلفل‌ها را در مخلوط آرد و پاپریکا، سپس در تخم‌مرغ و در نهایت در آرد سوخاری بزنید. فلفل‌های پرشده را در روغن سرخ کنید تا رنگ آنها طلایی قهوه‌ای شود. فلفل‌های سوخاری شما آماده است.
۲۰. سس فلفل کارائیبی
هر کسی باید یک شیشه سس فلفل تند خانگی در یخچال خود داشته باشد. شما می‌توانید سس فلفل کارائیبی را با کباب‌های گوشتی، سبزیجات کبابی یا تخم‌مرغ صبحگاهی و همچنین با خورش‌ها و راگو نوش جان کنید و از طعم و مزه تند و آتشین آن لذت ببرید.
سس فلفل کارائیبی از لیمو، فلفل قرمز کارائیبی (شبیه به فلفل دلمه)، برگ گشنیز، سیر، سرکه سفید، شکر، سس خردل، زنجبیل، نمک، فلفل سیاه و پاپایا درست می‌شود. برای درست کردن این سس خاص، باید لیمو را در آب بپزید. سپس بقیه مواد لازم را در یک غذاساز بریزید و خوب باهم مخلوط کنید. لیموی پخته شده را خرد کرده و با دیگر مواد مخلوط کنید. سس شما آماده است و می‌توانید به مدت ۶ ماه، آن را در یخچال نگه دارید.
نگین توکلی
انتهای پیام/