سریل؛ ونیز آذربایجان

هر چه از منطقه سرسبز و پر آب سریل بگوییم کم گفتیم، هر قدم آن دروازه ای از بهشت است که به روی بازدیدکنندگان باز می شود و خنکی این منطقه در تابستان نمونه ای دیگر ندارد.
سریل؛ روستایی روی آب است، ثابت و نه شناور با مناظری شگفت انگیز که جاده ورود به آن جاری از آب است و خودروها از روی رودخانه تردد می‌کنند و یا می توانید با پای پیاده همراه با صدایی از جریان آب در طبیعت زیبای این کوچه باغ لذت ببرید، البته بیشتر مسیر این جاده آبی باریک است و اگر خودرویی از مقابل بیاید، باید یکی از خودروها عقب‌تر برود و یا دقایقی خودرو خود را اندکی به طرف جنگل بکشاند.

این کوچه باغ زیبا پر از درختان سیب، گردو، زردآلو، گوجه‌سبز و شلیل و هلو، است و اهالی مهربان و خوش‌برخورد دارد،چندی از باغات این منطقه نیز به رستوران و محلی برای گذران وقت پیکنیک خانواده ها فراهم دیدند که با پرداخت ورودی می توانید در این باغات بنشینید و از زیبایی ها لذت ببرید اما فراموش نکنید که حتما باید کفش مناسبی داشت تا سنگ‌های داخل جاده آبی پایتان را زخمی نکند.
سریل؛ جاذبه‌ای وصف نشدنی در دهستان «رود قات» بخش صوفیان شهرستان شبستر در آذربایجان شرقی بعد از روستای ایوند، این از سال ۱۳۸۵ به عنوان یک روستای گردشگری معرفی شد و حتی گردشگران خارجی از ترکیه و جمهوری آذربایجان به اینجا سفر می‌کنند و در روزهای تعطیل نزدیک به هزار خودروی سواری وارد روستا می‌شوند اما هنوز نقطه های کشف نشده بسیاری دارد.
کوچه باغی که وصف آن در کلمات کمی دشوار است طبیعتش با آب موسیقی می‌نوازد که باید برای شنیدنش دل داد، این کوچه باغ در حدود ۱.۵ کیلومتر راه دارد که منشأ اصلی  آب آن  از ۷ چشمه بالادستی تامین می‌شود که در روستای اَلینجه از توابع مرند قرار دارد. آب این جاده به باغات در مسیر منتقل می‌شود و در فصل زمستان نیز به سد امند منتقل می‌شود.
 
روستای ایوند دارای ۱۳۰۰ نفر جمعیت و ۳۶۰ خانوار است که شغل ۹۰ درصد آنها کشاورزی است و این روستا به‌ طور متوسط در هفته پذیرای ‌هزار تا یک هزار و ۵۰۰ گردشگر است. 
البته باید گفت ایوند روستایی بسیار قدیمی است که شنیده ها حاکی است قدمتی ۷۰۰ ساله دارد و کاوش‌ها نشان می‌دهد غارهایی در ایوند وجود دارد که قدمت آن به ۸۰۰ سال پیش هم برمی‌گردد.
گزارش خبرنگار نصر می افزاید، در این سفر یک روزه که به این منطقه داشتم خاطراتی از طبیعت در ذهنم ثبت شد که به این زودی ها فراموش نمی شود، چشمه های جاری، باغات میوه پر بار، صدای طبیعت و زیبایی های که پایانی ندارد، روستای ایوند پر از ناشناخته هاست و گذرگاهی توریستی به بسیاری از مناطق گردشگری استان است که قدر آن را باید بیشتر دانست، تنها چیزی که در این سفر دردی به دلم آورد آلپدگی محیطی بود که برخی بازدیدکنندگان با رها کردن زباله های خود در طبیعت به جا گذاشت اند، روستاها و اراضی طبیعی میراث گذشتگان به ما هستند و باید بسیار بیشتر در نگهداری آن توجه داشته باشیم تا هم میراثی برای فرزندانمان بماند و هم بیشتر از زیبایی های طبیعت لذت ببریم.
 
انتهای پیام/