یادداشت/
نصر: متداول است که هنر را منصوب به خلقت می کنند و آفریدگارانشان را پیغمبران بی وحی می نامند ،عموما مأنوس بودن با هنر و فرهنگ تمایز آفرین است و جمعیتی که دل مشغول ظرایف این عرصه هستند،انسانهای لطیفی هستند به همین سبب وجود آثار و نشانه های هنری در یک جامعه نشان از لطافت آن جماعت می‌کند.