شهرهای هوشمند، بهداشت عمومی هوشمندتر

به گزارش نصر، شیوع وبا در لندن در سال ۱۸۴۸ منجر به اولین قانون بهداشتی در بریتانیا شد. آتش‎سوزی شیکاگو در سال ۱۸۷۱ قوانین ساختمانی جدیدی را به ارمغان آورد که منجر به ساختارهای نسوز و در نهایت بلندتر شد. همه‌گیری کووید-۱۹ نیز می‌تواند تأثیری ماندگار داشته باشد، زیرا تغییر به سوی شهرهای سبزتر، دیجیتالی‌تر و فراگیرتر در سراسر جهان را تسریع کرده است.
شهرها نقش مهمی در سلامت مردم و کره زمین دارند. محیط شهری با تمرکز افراد و منابع در یک مکان، خطرات بهداشتی و همچنین فرصت‌هایی برای بهبود سلامت ایجاد می‌کند. به عنوان مثال، ۹۰ درصد موارد ابتلا به کرونا در سراسر جهان در شهرها رخ داده است در حالی که دسترسی و کیفیت مراقبت‌های بهداشتی در مراکز شهری در مقایسه با جمعیت روستایی و دورافتاده که اغلب امکانات بهداشتی ضعیف‌تری دارند، به طور قابل توجهی بالاتر است.
تجربه جهانی از همه‌گیری نشان داد که ما به‌عنوان افراد چقدر به هم مرتبط هستیم و سلامت و رفاه فردی ما توسط سلامت و رفاه جوامعی که در آن زندگی می‌کنیم، کار می‌کنیم و بازی می‌کنیم، شکل می‌گیرد. یکی از روندهایی که به طور فزاینده‌ای در شهرها رایج خواهد شد، ظهور جوامع بهداشتی به اصطلاح هوشمند است.
موقعی که سیستم‌ها و داده‌ها در مرکز سلامت و سایر خدمات، از جمله امنیت عمومی، کیفیت مسکن، بهداشت محیط، خدمات اجتماعی، خدمات اضطراری، و حمل و نقل  یکپارچه و قابل اجرا باشند، یک «شهر هوشمند» متصل دیجیتالی با قابلیت داده، می‌تواند مراقبت‌های بهداشتی را هوشمندتر کند این امر می‌تواند به پاسخگویی به‌موقع به بحران‌های بهداشتی، رسیدگی به نابرابری‌ها و حمایت از اهداف مرتبط با حوزه سلامت و رفاه جوامع در سراسر جهان کمک کند.
دیجیتالی شدن یک اهرم مهم در واکنش شهرها به همه‌گیری بوده است که این ‌کار به کمک ابزارهایی که خطر سرایت را رصد می‌کنند و اطمینان می‌دهند که ساکنان به دستورالعمل‌های قرنطینه و فاصله اجتماعی احترام می‌گذارند و همچنین امکان ادامه خدمات و انجام فعالیت‌های اقتصادی را به صورت مجازی فراهم می‌کند اجرایی شده است.
این روند هوشمندسازی سیستم بهداشتی در شهرهای سراسر جهان اعمال می شود. برای مثال، شیکاگو یک اکوسیستم سلامت و تندرستی بسیار بهم پیوسته ایجاد کرده است، و شهر کنتاکی، توسعه جوامع بهداشتی هوشمند را با تمرکز بر استفاده بهینه از فناوری برای تسهیل جمع‌آوری داده‌ها و انجام مداخلات آگاهانه در اولویت قرار داده است.
همانطور که جف مریت، رئیس دگرگونی شهری در مجمع جهانی اقتصاد گفت: "درک توانایی‌های فناوری‌مان به یک بیماری همه‌گیر نیاز داشت تا ثابت کنیم که می‌توانیم افراد را در سراسر جهان به‌طور یکپارچه گرد هم بیاوریم و گفت‌وگوهای سازنده را امکان‌پذیر کنیم. برای نشان دادن اینکه می‌توانیم با متخصصان پزشکی از خانه‌مان ارتباط برقرار کنیم، بدون اینکه کیفیت یا حریم خصوصی را قربانی کنیم".
البته، پیاده‌سازی فناوری‌های دیجیتال و حتی بهبود دسترسی به مراقبت‌های بهداشتی سنتی تنها راه‌هایی نیستند که شهرها می‌توانند سلامت عمومی را تقویت کنند. شهرهایی که برای مردم برنامه ریزی و طراحی شده اند، با «خیابان های سبز» و فضاهای عمومی به عنوان مراکز زندگی اجتماعی، نقش عمده ای در ایجاد محیطی سالم دارند.
شهرهای سراسر جهان به این موضوع پی برده‌اند که رویکرد سبز نیاز به برنامه‌ریزی شهری در حوزه کاهش دمای شهری، کاهش آلودگی هوا و ایجاد انعطاف‌پذیری طبیعی محیطی دارد. این تمرکز بر فضاهای سبز کیفیت زندگی مردم را افزایش می‌دهد، سلامت جسمی و روانی را غنی می‌کند، انعطاف‌پذیری و برابری را به عنوان بخشی از استراتژی سازگاری بهبود می‌بخشد، و انتشار گازهای گلخانه‌ای را کاهش می‌دهد و به تحقق اهداف پایداری و اقلیمی توافق پاریس کمک می‌کند. نمونه های عالی این برنامه ریزی در شهرهایی مانند فری تاون، سنگاپور و لیسبون قابل مشاهده است
بهبود تحرک یک عامل مهم در سبز شدن است. مفهوم شهر ۱۵ دقیقه ای در درجه اول برای کاهش انتشار کربن با کاهش استفاده از اتومبیل و زمان رفت و آمد موتوری ایجاد شد. این یک مدل برنامه‌ریزی شهری غیرمتمرکز است که در آن هر محله شامل تمام عملکردهای اجتماعی اساسی مورد نیاز برای زندگی و کار است. راه‌حل‌های نوآورانه برنامه‌ریزی و تحرک شهری می‌تواند به ایجاد آینده‌ای راحت، متصل و پایدارتر کمک کند، به شبکه‌های اجتماعی قوی‌تر و کیفیت زندگی کمک کند، و ازدحام، آلودگی هوا و تصادفات را کاهش دهد و در نتیجه زندگی را نجات دهد.
بیماری همه‌گیر کرونا نشان داد که چگونه شهرها بر اساس ضرورت جامعه فکر می‌کنند. برخی از شهرها بهتر از سایرین توانستند به این بیماری واکنش نشان دهند زیرا در سال‌های گذشته بر ایجاد انعطاف‌پذیری تمرکز کرده بودند و سیستم‌های فیزیکی و دیجیتالی را در اختیار داشتند. تحقیقات اخیر نشان داده است که رهبران شهر در سراسر جهان اکنون از درس‌های مهم آموخته‌شده از سه سال اخیر برای افزایش تحول دیجیتال در مراقبت‌های اجتماعی، حذف موانع مراقبت و بهبود عدالت سلامت استفاده می‌کنند.

رضا عالش‌زاده
انتهای پیام/