از آنجاییکه زیربنای توسعه شهری و به تبع آن توسعه پایدار در کلانشهرها در هر یک از بخش های اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و زیست محیطی تعريف و توزيع شده، برای رسیدن به توسعه در هر يك از اين بخش ها، نیاز به آموزش هاي گسترده و مداوم، ضروری به نظر می رسد.
در واقع توسعه پایدار شهری را می توان بهبود کیفیت زندگی در ساختار شهری دانست که بهبود کیفیت زیست محیطی شهروندان را نیز در بر دارد.
شهروندی محیط زیستي از مفاهيم جديد و به معنای داشتن دانش، نگرش ها و مهارت هایی در زمینه محیط زیست شهري مي باشد به طوری که این موارد به رفتار طرفدار محیط زیست منجر گردد و شهروندان با رفتارهای محیط زیستی، بیشترین مسئولیت را در قبال محیط شهری و نهایتا حفظ ارزش های طبیعی ، تاریخی و میراثی آن دارند.
تعلیم و تربیت مهمترین عامل موثر در دگرگونی طرز نگرش و رفتار بشری است که در مسیر رشد اقتصادی، بهبود کیفیت زندگی، ایجاد دانش و مهارت و... به کار گرفته می شود.
آموزش حفاظت از محیط زیست نه تنها به عنوان جزء لاینفک توسعه پایدار شهری بلکه به عنوان ارزش و فرهنگ اصیل مورد نیاز نسل امروز و نسل های آتی می باشد.
انتقال دستاوردها و یافته های دانش بشری همواره مورد تاکید و اهمیت فراوان قرار گرفته است و از دقیق ترین و پیشرفته ترین روش های پیشرفت جوامع بشری بوده است.
آموزش های شهروندی در حفاظت از محیط زیست شهری باعث ارتقای فرهنگ و در نتیجه ي آن جلب مشارکت شهروندان و کمک به مدیریت شهری است که در نهایت نگهداری و توسعه مطلوب شهر را در پی خواهد داشت.
آموزش های زیست محیطی علاوه بر اینکه بایستی از سنین کودکی پیشتر آموزش داده شود، بلکه تداوم آموزش ها هم برای تثبیت یادگیری، ضروری است.
در جهت توسعه مطلوب آموزش های شهروندی باید از شیوه هایی استفاده کرد که علاوه بر مقبولیت اجتماعی در شهرها، با برنامه های آموزشی نظام آموزشی رسمی نیز همراه و همقدم باشد و با تغییرات مثبت توام بوده و بطور همزمان با معیارهای اجتماعی، فرهنگی و زیست محیطی همخوانی و سازگاری داشته باشد.
شهروندان با رفتارهای خود می توانند در کاهش مشکلات مربوط به محیط شهری خود نقش مهمی ایفا کنند.
شهروندان وظیفه دارند دانش و آگاهی خود را نسبت به مسائل محیط زیستی شهر خود بالا ببرند و نسبت به مسائل پیرامونی خود حساسیت و نگرانی داشته باشند و در کاهش مشکلات شهری مشارکت نمایند.
به منظور بهبود در رفتارهای محیط زیستی شهروندان، در گام اول نیاز به شناسایی آن دسته از رفتارهایی است که در اولویت های محیط زیست شهری قرار دارند و در گام بعدی نیاز به شناخت عوامل موثر بر این رفتارها باید در اولویت بعدی قرار گیرد و نهایتا بایستی از طریق آموزش های شهروندی لازم ، تغییراتی در رفتارهای محیط زیستی شهروندان ایجاد نمود.
آموزش های شهروندی به ویژه آموزش حقوق شهروندی و آنچه که به عنوان حق داشتن محیط زیست سالم در شهرها مدنظر است، نیاز به برنامه ریزی ویژه، آموزش و نظارت بر ارزیابی عملکرد شهروندان در طول دوره های متفاوت دارد.
شبنم خداخواه - مشاور شهردار كلانشهر تبريز در امور بانوان
انتهای پیام/