طبق آمار رسمیِ مرکز آمار؛
هزینه زندگی کردن در ایران بیشتر از ترکیه است!
نصر: سلطانی کارشناسی اقتصادی میگوید: ما باید به چند مورد دقت کنیم؛ اینکه در بازهی کوتاه مدت و بلند مدت چه اتفاقی افتاده است؛ مثلا طبق آمارِ مرکز آمار ایران – که آمارش حداقلی است – از سال گذشته تاکنون شاخص قیمت روغنهای خوراکی ۵۰ برابر شده است. حالا این را با درصد افزایش دستمزدها در چهار سال گذشته مقایسه کنید؛ در چهار سال گذشته حداقل دستمزدها پنج و نیم برابر و از آنجا که سطوح مختلف کمتر افزایش یافته، میانگین دستمزدها چهار برابر شده است.
به گزارش نصر، طبق آمار رسمیِ مرکز آمار، قیمت غذا هفت برابر و اندی و قیمت مسکن ده برابر شده است؛ یعنی قیمت مسکن دو برابر رقم حداقل دستمزد است. این شکاف بسیار بزرگ است و از همینها میتوان به وخامت وضعیتِ کارگران پی برد.
مسئولان میگویند چارهای نداریم اما ما زیر بار این گفته نمیرویم. چرا چاره نداشتند؟ در سال ۹۷ که قیمت ارز سه برابر شد، طبق آمار بانک مرکزی ما آن زمان صد و سه میلیارد دلار درآمد ارزی و صد میلیارد دلار هم ذخیرهی ارزی داشتیم ولی قیمت ارز را تا ۱۸ تومان آوردند و سه برابر کردند.
من مطالعاتی روی وضعیت دستمزدها و تورم در ترکیه داشتم و آن را با وضعیتِ دستمزدها در ایران مقایسه کردم؛ ۱۰ سال پیش حداقل حقوق کارگران در ترکیه ۴۰۰ دلار و در ایران ۳۰۰ دلار بود. الان هم حداقل حقوق در ترکیه ۴۰۰ دلار است با اینکه ارزش دستمزد یک ششم شده اما قدرت خرید نیروی کار با وجود تورمهایی که در ترکیه اتفاق افتاده تقریبا حفظ شده است.
وقتی دستمزدها بالا نمیرود یعنی نیروی کار با مالیاتِ تورمی مواجه میشود و این خیلی ساده است و اصلا مسئلهی پیچیدهای نیست.
به این بهانه که افزایش دستمزد باعث افزایش نرخ تورم میشود دستمزدها را افزایش نمیدهند! وقتی نرخ ارز و قیمت فولاد و قیمت خانه و… ده برابر میشود تورمزا نیست، اما اگر حقوق کارگران بالا برود، نرخ تورم هم بالا میرود! این استدلال خیلی جالب است! میگویند هیچ چیز در این کشور جز حقوق و دستمزدها تورمزا نیست و جالب این است که سالها این را در گوش مردم خواندهاند.
من از اروپا و آمریکا مثال نمیآورم، از ترکیه که کشورِ همسایهمان است مثال میآورم؛ الان در ترکیه حداقل حقوق کارگر ۱۲ میلیون تومان است، حقوق در ایران نصف این هم نیست. بعد هزینهی زندگی در تهران از هزینهی زندگی در استانبول بیشتر است.
انتهای پیام/
نصر