به گزارش نصر، محلات و میادین ورزشی تبریز هنوز هم شور و شوق تورنمنتهای محلهای، شهری و منطقهای را به یاد دارند و قهرمانان بزرگ ورزشی کشورمان در رشتههای مختلف از همین میادین تبریز به میادین بینالمللی معرفی شده و پرچم پرافتخار کشورمان را به اهتزاز درآوردند. اما این روزها صنایع تبریز پایشان را از ورزش بیرون کشیدهاند، اما چرا؟ در این باره و برخی موضوعات چالشی دیگر با مدیرکل ورزش و جوانان آذربایجانشرقی به گفتوگو نشستهایم.
حبیب ستوده نژاد، مدیرکل ورزش و جوانان آذربایجانشرقی که در سال 1401 به این سمت منصوب شد، مدیری از جنس ورزش بوده و سالها به عنوان ورزشکار و هم به عنوان مسئول اجرائی در ورزش حضور فعال داشته است. وی که در بین جامعه ورزش آذربایجان شرقی از محبوبیت خاصی برخوردار است، از زمان حضورش به عنوان سکاندار ورزش استان اقدامات ویژهای در این حوزه انجام داده است که در گفتوگوی اختصاصی «نصر آذربایجان» با مدیرکل ورزش و جوانان به آن پرداخت شده است. با ما در این گفت و گو همراه شوید:
جناب آقای ستوده نژاد، به عنوان سوال نخست در خصوص ورزش همگانی توضیح دهید که میزان مشارکت مردم آذربایجانشرقی در ورزش به چه میزان است و چه برنامههایی برای توسعه ورزش همگانی و قهرمانی در این استان وجود دارد؟
اگر بخواهیم وضعیت ورزش استان را بررسی کنیم، بایستی در حوزههای مختلفی از جمله بُعد قهرمانی، همگانی و عمرانی مورد ارزیابی قرار دهیم که برای هر کدام از بخشها یک برنامه پنج ساله باید ارائه داد. در توسعه ورزش همگانی هدف اصلی ما افزایش مشارکت مردم است و دغدغه اصلی بنده در این حوزه شرطیسازی ورزش همگانی است؛ به این معنی که در سالهای اخیر در برگزاری همایش ورزشهای صبحگاهی، در صورت اعطاء جوایزی مثل خودرو، مشارکت بیشتری صورت میگرفت و هر چقدر ارزش جوایز کمتر میشد، میزان مشارکت هم کاهش مییافت. لذا با وجود اینکه میزان مشارکت مردم در ورزش همگانی در سطح بالایی قرار داشت و جزء استانهای برتر کشور بود، اما تصمیم بر این شد که بهجای پرداخت هزینهها در بخش جوایز، در حوزه فرهنگسازی سرمایه گذاری شود تا نتیجه بهتری کسب شود. اگر مردم به این باور برسند که ورزش مانع بروز برخی مشکلات و بیماریها میشود، مطمئناً در این عرصه موفق خواهیم شد. زمانی شعار فدراسیون ورزشهای همگانی این بود که مادران ستونهای سلامت جامعه هستند که نشان دهنده این بود که نباید به ورزش همگانی بصورت تک بعدی نگاه شود، بلکه باید بهصورت خانوادگی فرهنگسازی شود و نه تنها در بخش مردان، بلکه در بخش بانوان هم میزان فعالیتها افزایش یابد؛ چرا که در حال حاضر 56 درصد بانوان در ورزش مشارکت نمیکنند که این آمار نگرانکننده است. البته چندین انجمن ورزشی زیر نظر فدراسیون ورزشهای همگانی وجود دارد که اگر بتوانیم انجمنهای ورزشی را در سطح شهرها فعالتر کنیم، میتواند میزان مشارکت در ورزش را تا حدودی افزایش دهد. البته کلیه هیاتهای ورزشی موظفند کمیتهای با عنوان کمیته همگانی داشته باشند و در این زمینه فعالیتهای خود را دنبال کنند که در این زمینه پیشنهاد شده است هر یک از پارکها مورد بررسی قرار داده شده و یک ورزش تخصصی در آن دنبال شود و نام آن رشته ورزشی روی پارک گذاشته شود.
در حال حاضر هزینههای ورزش افزایش یافته و امکان ورزش برای اقشار ضعیف وجود ندارد. در این خصوص برنامههای اداره ورزش و جوانان چیست؟
در زندگی روزمره سبدهایی وجود دارد که بستگی به معیشت مردم دارد و اولویت اول مردم سبد غذایی است و پس از آن سرپناه و بهداشت و... میباشد. با توجه به افزایش هزینههای زندگی و کاهش قدرت مالی مردم، هزینهای برای سبد ورزش مردم باقی نمیماند و ورزش در اولویت آخر مردم قرار گرفته است. البته در بخشی از قانون اساسی ورزش رایگان وجود دارد، اما متاسفانه این موضوع هم بسیار هزینه بر است؛ به طور مثال هزینه یک جفت کفش ورزشی بسیار بالا بوده و مردم انگیزه کمتری برای پرداختن به ورزش دارند. بر اساس اعلام آمار جهاد دانشگاهی، تنها 29/0 درصد اوقات فراغت کودکان در ورزش سپری میشود که در حالت نرمال جهانی این آمار 80 درصد میباشد و باید در این زمینه فعالیتهای بیشتری صورت گیرد. البته سالها قبل در مدارس طرح تابستانی به منظور شرکت در رشتههای ورزشی با هزینههای کم برگزار میشد که در سالهای اخیر این موضوع کاهش یافته است و با توجه به تاکید استاندار درخصوص افزایش اوقات فراغت کودکان سعی خواهیم کرد کودکان را به انجام فعالیتهای بدنی ترغیب کنیم. البته پیشرفت تکنولوژی باعث شده است که کودکان درگیر فضای مجازی شده و از انجام فعالیتهای بدنی و ورزشی غافل شوند که اگر در این زمینه فرهنگ سازیهایی صورت گیرد، قطعاً این موضوع قابل حل خواهد بود.
به نظر شما کنارهگیری صنایع از ورزش چه آسیبی به ورزش آذربایجان وارد کرده است؟
اگر به منطقه قراملک تبریز برویم شاهد چندین کارخانه مادر صنعتی خواهیم بود که در قدیم الایام اکثر آنها دارای تیمهای ورزشی بودند که از جمله آنها میتوان به بلبرینگسازی، پیستونسازی، موتوژن، چرخشگر، بنیان دیزل، کمپیدرو و... اشاره کرد که اکثر بازیکنان این تیمها کارگران همان کارخانه بودند. پس از اینکه کارخانجات از این سمت فاصله گرفتند، نه تنها ورزش استان بلکه ورزش کشور هم از این قضیه آسیب دید، بهطوریکه در تیم والیبال ریختهگری، 4 نفر از اعضای این تیم عضو تیم ملی ایران بودند ولی امروزه در رشتههای توپی تعداد ملی پوشان استان به انگشتهای یک دست هم نمیرسد. البته به غیر از صنایع، انحلال تیمهای نظامی هم آسیب زیادی به ورزش استان وارد کرده است، بهطوریکه در رده سنی امید ورزشکاران میتوانستند به عنوان خدمت سربازی در تیمهای نظامی ورزش را ادامه دهند که امروزه این اتفاق دیگر رخ نمیدهد. در همین زمینه شورای راهبردی با حضور مدیران صنایع تشکیل شده است تا فاصلهای که بین ورزش و صنایع بهوجود آمده است را کاهش دهیم.
دلیل فاصله گرفتن صنایع از ورزش چیست؟
در مقطعی صنایع به منظور تبلیغات تیمداری میکردند، اما بعدها بخاطر فشارهای اقتصادی کارخانهها نتوانستند در ورزش تیمداری کنند و اولین اقدام صنایع تعطیل کردن تیمهای ورزشی خود بود. واگذاری کارخانجات به بخشهای خصوصی هم یکی دیگر از عواملی بود که باعث انحلال تیمهای ورزشی شد که نمونه آن را در تیم دوچرخه سواری پتروشیمی تبریز شاهد بودیم. البته نباید از طرز تفکر افراد هم چشمپوشی کرد، چرا که در گذشته بسیاری از مدیران علاقهمند به ورزش بودند و تا زمانی که در صنایع حضور داشتند، تیمهای ورزشی هم زنده بودند، اما وقتی که از صنایع کنار رفتند، تیمهای ورزشی هم دیگر باقی نماندند.
به عنوان رئیس تور بینالمللی دوچرخهسواری آذربایجان در خصوص این تور توضیح دهید که این رویداد در کدام مناطق برگزار خواهد شد؟
تور بینالمللی ایران – آذربایجان امسال سی و پنجمین دور خود را تجربه خواهد کرد که در مهرماه به صورت دو – یک در پنج مرحله برگزار خواهد شد و استانهای آذربایجان شرقی، آذربایجان غربی و اردبیل میزبان این تور خواهند بود. هزینهای که برای این تور برآورد شده است، مبلغی حدود 6 میلیارد تومان خواهد بود که دو میلیارد تومان از طرف شورا و شهرداری تبریز اختصاص یافته است که باید در این زمینه از تمامی اعضا قدردانی کنیم. نقشی که این تور در توسعه ورزش دوچرخه سواری استان داشته است، بیبدیل است چرا که در رشته دوچرخه سواری 9 ورزشکار از استان به المپیک راه یافتهاند. همچنین این تور امنیت کشور را به جهانیان نشان داده است و ورزشکاران خارجی پس از حضور در ایران از نزدیک شاهد امکانات و امنیت این کشور میشوند.
سوال دیگر در خصوص دوچرخه سواری آذربایجان این است که بسیاری از اهالی ورزش، احیای دوچرخه سواری استان را در تشکیل تیمهای بزرگی همچون مس سونگون، پتروشیمی یا شهرداری میدانند، در این زمینه چه اقداماتی صورت گرفته است؟
زمانی که معاون بودم در دیدار با مدیرعامل پتروشیمی از آنها خواستیم تا امکانات را در اختیار ورزشکاران قرار دهند، اما با توجه به محدودیتهایی که در پتروشیمی وجود داشت این اتفاق صورت نگرفت. اما چند وقت پیش در دیدار با معاون سیاسی و امنیتی استاندار قرار بر این شد تا با مدیرعامل پتروشیمی صحبت کنند تا امکانات را در اختیار ورزشکاران استان قرار دهند. البته در برند بودن تیم پتروشیمی تردیدی وجود ندارد، چرا که تمام دوچرخه سواران این تیم در گذشته، هم اکنون نام بزرگی در این رشته هستند اما اگر هر تیمی تحت هر نامی به صورت حرفهای تشکیل شود که بتواند در تورهای آسیایی شرکت کند، از آنها استقبال میکنیم و حامی این تیمها خواهیم بود. از زمانی که این مسئولیت را بر عهده گرفتم دنبال جلب حمایتها به سمت ورزش قهرمانی استان هستم و در چندین رشته موفق بودیم، اما باز هم در تلاش هستیم تا بتوانیم این روند را ادامه دهیم.
در مورد تعمیرات و بازسازی ورزشگاه یادگار امام تبریز چه اقداماتی صورت گرفته است؟
۳۰ سال است که از ورزشگاه یادگار امام تبریز کار کشیده میشود و در این ۳۰ سال هم فقط یکبار هزینه مناسبی برای این ورزشگاه صورت گرفته است که مربوط به سیستم هیتینگ چمن بود و هزینه اندکی برای برخی تعمیرات جزئی در زمان نخستین حضور تراکتور در جام باشگاههای آسیا شد و پس از آن، آنطور که باید هزینهای برای بازسازی این ورزشگاه نشده است. پس از بررسی ایرادات ورزشگاه یادگار امام، در جلسات مختلفی که با استاندار آذربایجان شرقی برگزار شد، ۲۰۰ میلیارد تومان پیشنهاد بودجه برای این استادیوم مطرح کردیم و در آستانه حضور رئیس جمهور در تبریز ۱۲۰ میلیارد تومان بودجه برای این ورزشگاه به صورت سه ساله مصوب شد که هر سال ۴۰ میلیارد تومان به این مجموعه تعلق گیرد. علاوه بر برطرفسازی ایرادات قدیمی، باید اقداماتی هم در خصوص بروز رسانی ورزشگاه صورت گیرد. اولویت اول هم با تعمیرات سکوها، سرویس بهداشتی و آبخوریها میباشد. البته قبلا ۷ میلیارد تومان اعتبار برای بازسازی رختکنها و سه میلیارد تومان هم برای نور افکنها اختصاص یافته بود. هم اکنون هم اقدامات گستردهای در بازسازی ورزشگاه صورت گرفته و از پیمانکار درخواست کردهایم شبانه روزی فعالیتهای خود را دنبال کنند تا بتوانیم ورزشگاه را تا شروع بازیهای تراکتور در لیگ برتر برسانیم.
آیا برنامهای برای بازسازی ورزشگاه قدیمی باغشمال دارید؟
در خصوص ورزشگاه قدیمی باغشمال هم باید گفت که سالنهای ورزشی مجموعه باغشمال در اختیار هیاتها قرار دارد و دائماً فعال هستند، اما در زمین فوتبال مشکلاتی در خصوص کم آبی وجود داشت که خوشبختانه مسئله آبیاری این مجموعه حل شد. البته علت اهمیت بالای طبیعی بودن چمن فوتبال باغشمال این است که پرتابهای دو و میدانی در این میدان صورت میگیرد و ورزشکاران زیادی از این میدان به مسابقات جهانی راه یافتهاند. البته چون بازسازی ورزشگاه یادگار امام در اولویت قرار دارد، بنابراین بعد از اتمام پروژه یادگار امام، اقداماتی هم در خصوص ورزشگاه قدیمی تبریز انجام خواهد گرفت و در همین زمینه نیز با شهردار تبریز صحبتهایی انجام شده است.
متشکرم، اگر بخواهید در پایان به یکی از شیرینترین خاطرات ورزشی خود اشاره کنید، کدام خاطره است؟
به یاد دارم در اولین دوره استعدادهای برتر که برگزار شد، صبح زود برای بازدید به یکی از سالنهای ورزشی رفته بودیم که مادری با یک کودک شیرخواردر آغوش، فرزند دیگر خود را برای حضور در این دوره به سالن ورزشی رسانده بود و منتظر باز شدن درهای سالن بود تا بتواند فرزند خود را برای شرکت در مسابقات به سالن برساند که جزء صحنههای زیبا و تاثیر گذاری ورزش بود و خانوادهها باید بیشتر فرزندان خود را برای ورزش ترغیب کنند.
منتشر شده در شماره سوم ماهنامه نصر آذربایجان
نسخه دیجیتال سومین شماره ماهنامه نصر آذربایجان به دنبال استقبال مخاطبان به عنوان اولین ماهنامه گویای ایران در دسترس عموم قرار گرفته است. برای مشاهده نسخه دیجیتال و مطالعه مطالب این ماهنامه این لینک را کلیک کرده و ورق بزنید.
انتهای پیام/