یادداشت/
زندگی با اینترنت یا بدون اینترنت؟!
نصر:بیست پنجم آبان ماه امسال بود که پس از ناآرامی های بوجود آمده در ایران،تصمیم به قطعی اینترنت گرفته شد.
تصمیمی بی سابقه که باعث قطعی یک هفته ای اینترنت در کشور شد. اما این قطعی به همین سادگی تمام نشد و سبب وقوع بسیاری از اتفاقات در پشت این جریان شد.
اگر بخواهیم اینترنتی را که در دسترس داریم تفسیر کنیم،باید بگوییم مانند این است که جهان را کلاسی در نظر بگیریم که افراد به طور مداوم به وسیله آن باهم در ارتباط هستند. تقریبا بسیاری از کسب و کار های امروزی به اینترنت وابسته هستند. بنابراین در پی این تصمیم گیری،بسیاری از مشاغل از جمله تبلیغات و بازاریابی های مجازی، فعالیت چاپ خانه ها و در کل تمامی صنف هایی که از این راه درآمد دارند، مختل شدند.همچنین بسیاری از پژوهش هاو اطلاع رسانی های اقشار مختلف جامعه در این یک هفته متوقف شد.
حال آنکه باوجود چنین مشکلاتی،قطعی اینترنت برای مردم ایران برخی مزایایی هم می توانست داشته باشد.
اینترنت به میزان قابل ملاحظه ای درک فرهنگی ما از صبر و حوصله را دچار تغییر کرده است. بدون اینترنت، آن لذتی را که در جستجوی چیزی که دنبالش هستیم بلادرنگ پیدا می کنیم از دست می دهیم، به سرعت پاسخ های آنلاین دست می یابیم، و در مدت زمان کمی کالای مورد نظرمان را دریافت می کنیم. پس بت وجود اینترنت، صبر کردن و انتظار و برنامه تفریحاتمان را عملاً از ما گرفته است. اکثر افراد از جمله کودکان و نوجوانان امروزه دچار اعتیاد به اینترنت هستند و ساعت ها وقت خود را در دنیای مجازی تلف می کنند. اغلب خانواده ها و معلمان این کودکان و نوجوانان پس از قطعی اینترنت از برگشت آن ها به دوران معمولی زندگی شان اظهار رضایت کردند.
درکل بزرگترین درسی که از قطعی اینترنت داشت این بود که اگر روزی اینترنتی وجود نداشته باشد وقت افراد چگونه قرار است صرف شود؟؟ و یا بدون اینترنت چه تفریح دیگری را برای زندگی انتخاب کرده ایم؟؟
بنابراین قطعی اینترنت بزرگترین تلنگر برای اطلاع از نحوه زندگی همه ما ایرانی ها بوده است.
حمیدرضا سامبرانی
انتهای پیام/
نصر