به گزارش نصر به نقل از ورزش سه، مزدک یکی از صاحبنام‌ترین گزارشگران فوتبال ایران و یکی از کم حاشیه‌ترین‌ها بود.
گزارشگری که در فضای تند هواداری ایران هرگز پا را از مرزهای ادب فراتر نگذاشت و در نهایت هیچکس به طور مطلق گرایشی از او به تیمی خاص را درک نکرد.
سابقه گزارشگری مزدک به اواسط دهه هفتاد شمسی برمی گردد و او نزدیک به 25 سال بی وقفه در تلویزیون حضور داشت. مزدک با گزارش‌های داخلی و خارجی و تسلطش به فوتبال ایتالیا، زمانی برای نشریاتی مثل تماشاگران مطلب می نوشت و دستی نیز در این کار داشت.
وی در یک سال گذشته، کمرنگ‌تر از قبل به کار ادامه می داد و شاید همین مساله باعث تصمیم او به مهاجرت شد. مهاجرتی که به سبک خود مزدک و در سکوت خبری انجام گرفت.
میرزایی در چند سال گذشته به مستندسازی روی آورده بود و در عین حال به همراه پیمان یوسفی تهیه کننده چندین برنامه ورزشی نیز بود؛ همچنین هر هفته صدای او در برنامه نود یک آیتم ثابت برای خوانش سوالات نظرسنجی پیامکی می‌شنیدیم؛ فعالیت نه چندان پررنگی در پربیننده‌ترین برنامه ورزشی صدا و سیما که البته یک بار هم توسط خود مزدک اجرا شده است.
در تمامی این سال‌ها این طور به نظر می‌آمد که او عامدانه قصد ندارد ستاره یا یک چهره پررنگ تلویزیونی باشد، درست یا غلط و البته با وجود این بی حاشیگی مطلق، باز هم او با وجود خروج از ایران با اتهام خارج کردن آرشیو مواجه شد که البته این شایعه به سرعت توسط امیر تاجیک، مدیر اسبق شبکه مستند و آرشیو صدا و سیما تکذیب شد.
البته نسل تازه ای از گزارشگران تلویزیونی در راهند و به مرور جای قبلی ها را خواهند گرفت اما برای نسلی که حداقل دو دهه پیگیر فوتبال است صداهایی مثل عادل فردوسی پور و مزدک میرزایی و جواد خیابانی و پیمان یوسفی و علیرضا علیفر و... همواره بخشی از خاطرات باقی خواهند ماند.
صداهایی که چه به آنها علاقه داشتیم یا نه راوی لحظات حساس فوتبال و بازی های مهم زندگی ما بودند و مهاجرتشان از ایران خواهی و نخواهی جای افسوس دارد.
انتهای پیام/