یادداشت/

غروب دل گیر موزه فرش دستباف تبریز

1401/02/28 - 15:24 - کد خبر: 63089 نسخه چاپی

نصر: میراث فرهنگی،  یکی از مهمترین یادگارهای تاریخی است که از نسلی به نسل دیگر به امانت می ماند و در حقیقت قابلیت های هر قرن و مردمش را در خود ثبت کرده و در اثر لیاقت و اندیشه نسل بعد نگهداری می شود تا در گذر زمان بتوان فرهنگ، کنش ها، رفتار و ساختار آن زمان را به حال آورد.

اهمیت این مهم در کشورهای مختلف، بسته به پیشینه و تمدن و تاریخش و ادراک و آموزه های مردمانش، مورد توجه و احترام است و در کشور ما به جهت تاریخ و فرهنگ چند هزار ساله و گذر از عرصه های فرهنگ و تمدن های مختلف،  همواره تحت  مباحثه بوده است.
امروز به بهانه روزه موزه که جلوگاه و درحقیقت رسانه مستقیم و رو در رو و گنجینه میراث فرهنگی است،  گذری به یک میراث گران بها می زنیم که حداقل اکنون در معرض بی توجهی و افول فرهنگی و هنری قرار گرفته است.
فرش دستباف ایران پیامد تلاش سالیان سال هنرمندان بی نام و شهر ه ای هست که اندیشه، احساس، مهر و غضب و تاثیرات دوران و پیرامونشان را هنرمندانه ثبت کر ده اند و افسوس که در این مهد فرش جهان، بیگانگان بیشتر، در بها دادنش، توانگر ترند تا خود ما، چرا شاید به خاطر این است که آنان بیشتر از خود ما از این هنر و میراث گذشتگان متاثر می شوند، و ما بسان همان سخن، گرد جهان می گردیم.


 
شهر تبریز و خطه آذربایجان با خاطرات تلخ و شیرین، از این میراث کهن که به نقلی به فرش پازیک هم می رسد، یکی از مهمترین مناطق تاثیر گذار بر این دستاورد فرهنگی بوده و لایق اعتبار جهانی خود است که نادیده گرفته می شود.
نام گذاری شهر جهانی فرش، به غیر از جلوه ای در چندین غرفه نمایشگاهی، هیچ مولودی برای این هنر صنعت و میراث فرهنگی،  در برنداشت، حتی به تمنی اهل فرش هم توجهی نشد تا به رسم تمامی شهر ها که به یک هنر و تولید می بالند و در دروازه های خود، اثری برای تداعی خاطر مسافرانش، یادمان و المانی  از آن نصب می کنند، بر در ودیوار خود هیچ ندارد،  بگذریم ازآنچه فرش و اهل فرش و بازار تاریخی تبریز که به این هنر مزین است،  وچه ها در دل دارند.


 
موزه فرش تبریز امروز غروب دلگیری را سپری کرد،  غروبی که آهن های زنگ زده و بتن های نیمه کاره اش، اشک آلود سالها چشم انتطاری  و دلواپسی، پیک های فرهنگیش را حکایت می کرد،  چندین سال است که کلنگ این بنا زده شده است و در بهترین شرایط اقتصادی مورد بی توجهی و بی اهمیتی قرار گرفت، تا رسید به این نقطه که با حصار در خوشبینانه ترین نگاه، گشایشش به ده ها سال بعد موکول شد. شاید هم تا آن زمان فرسوده و تغییر ماهیت یابد.


 
با توجه به انتظار، و توانمندی اهل هنر و میراث فرهنگی و خصوصا صداقت و فراسط مدیریت جدید امید داریم تا با پیگیری ها و  تلاش مردان پر توان این مجموعه، نمایه ای که می تواند تحت هر عنوان گنجیه ای برای فرهنگ منطقه ما باشد و چهارسال پیش قرار بر افتتاح آن بود، تکمیل شود تا حداقل در مقابل موزه همردیف خود در کشور آذربایجان، که به تازگی تلاش برای پر رنگ کردن نقش فرهنگی فرش تاسیس گردیده، احساس خجلی نکند. امروز در دقایق غروب روز جهانی موزه ها، این موزه سخت دلتنگ بود و چشم انتطار همتی بلند.

سعید احباب فعال جامعه فرش دستباف
انتهای پیام/
غروب دل گیر موزه  فرش دستباف تبریز نصر

ثبت نظر

نمایش 1 نظر

پاسخ   ،سعید احباب   سال پیش  

ممنونم از انعکاس پیام، به امید گشایش این موزه،
پژوهشیار