اقتصاد حمل و نقل هوایی کوچک

به گزارش نصر، این در صورتی است که در بخش ایرلاین ها، بهای خدمات به ازای صندلی کیلومتر پروازی ( RASK ) و یا صندلی ساعت پرواز است که مشخص کننده نرخ یک صندلی است.
ماهیت حمل و نقل هوایی کوچک پروازهای دربستی بار و مسافر است  و به نام  Air Charter و یا Air Taxi  شناخته می شود که نوع بازار را نسبت به ایرلاین ها متفاوت می کند. 
در این نوع بازار، مشتریان به صورت گروهی پرواز می کنند و مسافرین، همکار، خانواده و یا آشنا هستند و به صورت کلی نسبت به یکدیگر شناخت دارند. در دیگر نوع بازار، پرواز توسط یک نهاد، شرکت و یا سازمان خصوصی و یا دولتی اجاره می شود تا گردشگران، پرسنل و یا گروه مد نظر آن مجموعه را جابه جا نماید که در چنین حالتی مسافرین ممکن است از یکدیگر شناخت نداشته باشند.
این نوع خدمات که به نام سرویس های مبتنی بر تقاضا و یا On-Demand Service شناخته می‌شود، دارای تنوع بازار متناسب با نیاز است و زمان و مقصد پرواز با انتخاب مشتری است.
نرخ بهای خدمات به ازای هر ساعت پرواز تکلیفی رفت و برگشتی به همراه درصدی از زمان توقف در فرودگاه در صورت انتظار برای بازگشت مشتریان به مبدا محاسبه می شود. در مواردی مشتریان طرف قرارداد ساعت پرواز تضمینی را قرارداد می نمایند و شرکت هواپیمایی کوچک موظف است نسبت به میزان ساعات پرواز گارنتی شده، خدمات خود را ارائه کند.
 

از مهمترین بازارهای تقاضا برای این نوع خدمات، گردشگران ورودی به کشور و یا In-Coming Tours است که طبق آخرین آمار وزارت میراث فرهنگی و گردشگری ، گردشگران ورودی در سال ۱۳۹۸ و پیش از اپیدمی کرونا ، بالغ بر ۸.۸۲۲.۰۵۰ نفر که ۷.۰۲۴۰.۲۶۰ نفر گردشگر ناشی از لغو روادید بوده است.
همچنین میزان ۱.۴۵۵.۰۰۰ گردشگر از مرز هوایی وارد کشور شده اند که می تواند به عنوان بازار هدف بالقوه برای پروازهای دربستی داخلی و به صورت غیر برنامه ای به مقاصد توریستی، مد نظر قرار بگیرند. تنها در صورتی که ۱۰ درصد از این بازار هدف قرار بگیرد نیاز به ۲۴ فروند هواپیمای توربوپراپ ۱۹ نفره و یا بیش از ۴۸ فروند هواپیمای ۹ نفره پیستونی است. این تعداد هواپیما حداقل ۳۳۶ فرصت شغلی عملیاتی و فنی ایجاد و سالانه بیش از ۱۴۴ هزار دلار به اقتصاد فرودگاهی و ناوبری، کمک میکند.

آرمان بیات
انتهای پیام/