مصاحبه در مورد اینترنت اشیا IOT /
اینترنت اشیا یا iot چیست ؟
نصر: امروزه، عبارت «اینترنت اشیاء» همهی دنیای فناوری اطلاعات و ارتباطات را فراگرفته است. انرژی هوشمند، کشاورزی هوشمند، دامپروری هوشمند، خانه و ساختمان هوشمند، حملونقل هوشمند، سلامت هوشمند و بهطور کلی شهر و محیطزیست هوشمند، اصطلاحاتی هستند که شمار بسیاری از سیاستمداران، مدیران، متخصصان و کسبوکارها را در سراسر جهان، شیفتهی ویژگیهای بیمانند این جلوهی نوپیدای فناوری کردهاند.
به گزارش نصر، امروز اینترنت اشیاء با راهکارهای هوشمند خود در همهی ابعاد زندگی بشر رخنه کرده و نویدبخشِ آیندهای بهرهور، دلپذیر و آسوده است.در این مصاحبه با " میثم پتره " کارشناس فناوری اطلاعات ، متخصص سرورهای ویندوزی و لینوکسی در مورد اینترنت اشیا سئوال کردیم.
متن این مصاحبه به شرح زیر است:
اینترنت اشیا یا iot چیست ؟
معنی iot چیست؟ امروزه نصب و راه اندازی شبکه و ارتباط بین کامپیوترها و اشیا نیازی رایج و مرسوم است که به بهبود کیفیت زندگی افراد کمک شایانی میکند. اینترنت اشیا یعنی اتصال دستگاههای مختلف به یکدیگر از طریق اینترنت. به کمک اینترنت اشیا برنامهها و دستگاههای مختلف میتوانند از طریق اتصال اینترنت با یکدیگر و حتی انسان تعامل و صحبت کنند. مثلا یخچال های هوشمندی که به اینترنت متصلند و شما را از موجودی و تاریخ انقضا مواد خوراکی داخل آن با خبر میکنند. در واقع، اینترنت اشیا شما را قادر می سازد تا اشیا مورد استفاده خود را از راه دور و به کمک زیرساختهای اینترنتی مدیریت و کنترل کنید.
تاریخچه اینترنت اشیا یا همان iot به چه زمانی برمی گردد ؟
اگر بخام از تاریخچه ای او تی براتون بگم باید گفت که نظریه اینترنت اشیا برای نخستین بار در سال ۱۹۹۹ توسط کوین اشتون بیان شد اما چند سالی است که پیدایش اینترنت اشیا به طور جدی روی دنیای IT تاثیر گذاشته و در حال حاضر اکثر کسبوکارها در حال حرکت به سمت استفاده وسیع از این تکنولوژی هستند.
Internet of Things به اختصار IOT و یا همان اینترنت اشیا چیز جدید و نا آشنایی نیست چون اولین نمونه استفاده از این تکنولوژی؛ تولید و رونمایی از توستر متصل به اینترنت توسط یک کمپانی در کنفرانسی در سال ۱۹۸۹ بود.
اینترنت اشیا به عنوان انقلاب صنعتی بعدی نامیده میشود و پیاده سازی پروژه های اینترنت اشیا، روش تعامل تمام کسب و کارها، دولت ها و مصرف کنندگان را با دنیای فیزیکی تغییر خواهد داد.
اینترنت اشیا برای ادغام مستقیم دنیای فیزیکی و سیستمهای مبتنی بر کامپیوتر فرصت هایی ایجاد میکند؛ سیستم هایی مانند؛ خودروهای هوشمند، یخچالهای هوشمند، خانههای هوشمند، اسکنرهای امنیت سایبری بیومتریک، تجهیزات کارخانه هوشمند، مثال هایی از اینترنت اشیا هستند که این روزها زیاد به گوشتان میخورد. همه این دستگاه ها در زیر مجموعه اینترنت اشیا قرار میگیرند.
در تکنولوژی iot در اشیای فیزیکی، نرم افزارها، تکنولوژیها و سنسورهایی تعبیه شده تا اتصال و تبادل اطلاعات با دیگر دستگاهها و سیستمها، روی اینترنت فراهم شود.
کارکرد اینترنت اشیا چیست ؟
اکوسیستم IoT مجموعهای از دستگاههای هوشمندِ مبتنیبر وب است که با بهرهگیری از پردازندههای جاسازیشده، سنسورها و سختافزار ارتباطی، به گردآوری، ارسال و اقدام روی دادههای دریافتشده از محیط میپردازد. دادههای گردآوریشده توسط حسگرها از طریق اتصال به یک درگاه IoT یا دستگاه لبه (Edge Device) برای تحلیل به فضای ابری ارسال شده یا اینکه بهصورت محلی تحلیل میشوند. گاهی اوقات، این دستگاهها با سایر دستگاههای مرتبط، ارتباط برقرار کرده و برپایهی اطلاعاتی که از یکدیگر میگیرند، عمل میکنند. این دستگاهها بیشترِ کارها را بدون دخالت انسان انجام میدهند. البته افراد میتوانند با دستگاهها تعامل داشته باشند؛ برای نمونه، میتوانند آنها را تنظیم کنند؛ به آنها دستورالعمل بدهند یا به دادهها دسترسی پیدا کنند.
باید توجه داشت که پروتکلهای اتصال، شبکه و ارتباطات که با این دستگاههای مبتنیبر وب بهکار میروند، عمدتاً به اپلیکیشنهای خاص IoT، بستگی دارند.
اینترنت اشیا چه مزایایی دارد ؟
مزایای زیادی را برای سازمانها و کسبوکارها بههمراه دارد.بهکمکِ IoT،سازمانها میتوانند:
بر فرایندهای کلی کسبوکار خود نظارت کنند؛
تجربهی مشتری را بهبود بخشند؛
در وقت و پول صرفهجویی کنند؛
بهرهوری کارکنان را افزایش دهند؛
مدلهای کسبوکار را ادغام و هماهنگ کنند؛
تصمیمهای کسبوکاری بهتری اتخاذ کنند؛ و درنهایت
درآمد بیشتری کسب کنند.
اینترنت اشیاء، شرکتها را تشویق میکند تا رویکردهای خود را نسبت به کسبوکار، صنعت و بازارشان بازنگری کنند و با بهرهمندی از ابزارهایی مؤثر، راهبردهای کسبوکارشان را بهبود بخشند.
آیا iot خطراتی هم دارد ؟
بله اینترنت اشیا تمام مزایای اینترنت را به وسایلی مثل لامپ و ترموستات عرضه کرد؛ اما در عین حال، تمام مشکلات اینترنت را با خود آورد. حالا که اسپیکرها، تلویزیون، یخچال، ساعت زنگدار، مسواک، لامپ، زنگ در، پیجر اتاق کودک و دوربینهای مداربسته به وایفای متصل شدهاند، تقریبا هر دستگاهی در خانه در معرض حمله سایبری قرار دارد و حتی ممکن است بهطور کامل از کار بیفتد.
اگر اینترنت قطع شود، دستگاه متصل نیز از کار میافتد. اگر مشکل روتر داشته باشید، دیگر نمیتوانید از سیستم گرمایشی هوشمند خود استفاده کنید یا حتی در هوشمند خانه را باز کنید. بسیاری از این وسایل از طریق نرمافزارهایی اجرا میشوند که اگر شرکت سازنده آن ورشکست شود یا نرمافزار را دیگر بهروزرسانی نکند، گجت هوشمند شما نیز ممکن است به قطعه پلاستیکی بیمصرفی تبدیل شود.
اینها به کنار، اتصال دستگاهها به اینترنت، آنها و هر وسیله دیگر متصل به شبکه وایفای شما را در معرض حمله سایبری قرار میدهد. لارا دناردیس در کتاب «اینترنت در همه چیز» این تهدید امنیت سایبری را بزرگترین مسئله حقوق بشر زمان ما نامیده است.
خطر هک شدن دستگاههای اینترنت اشیا فقط در حد شوخی چند نفر برای بر هم زدن دور ماشین لباسشویی هوشمند یا نفوذ به دوربین گوگل نست برای فرستادن پیغامی برای عضویت در فلان کانال یوتیوب نیست (این اتفاق واقعا افتاده است)؛ بلکه به این فکر کنید که اگر در هوشمند خانه شما هک شود، افراد غریبه میتوانند بهراحتی وارد خانه شوند. اگر چند هزار آبگرمکن هوشمند همزمان هک شوند، برق کل شهر ممکن است قطع شود. تنها وجود یک دستگاه آسیبپذیر کافی است تا امنیت کل شبکه به خطر بیفتد.
تهدیدی که متوجه دستگاههای متصل به اینترنت است، فقط به این خاطر نیست که آنها به اینترنت متصل هستند، بلکه به این خاطر است که در تولید این محصولات، مسائل امنیتی همیشه در اولویت سازندگان نبوده.
مثلاً در سال ۲۰۱۶، بدافزاری به نام Mirai به بیش از ۶۰۰ هزار دستگاه اینترنت اشیا آسیبپذیر نفوذ کرد تا حمله DDoS گستردهای را ترتیب بدهد. سال بعد، حمله سایبری موسوم به Krack تقریبا هر دستگاه متصل به اینترنت را آلوده كرد. این حمله کاملا فلجکننده بود و دفاع در برابر آن بسیار دشوار؛ به این خاطر که اینترنت اشیا در سیستمعاملهای بسیار متفاوتی حضور دارد. وقتی ویروسی به گوشی هوشمند یا کامپیوتر حمله میکند، توسعهدهندگان نرمافزار بهسرعت برای مقابله با آن پچ امنیتی عرضه میکنند؛ اما وسایلی مانند روترها یا زنگ درهای هوشمند، معمولا بهروزرسانیهای نرمافزاری مورد نیاز برای محافظت در برابر آسیبپذیریها را دریافت نمیکنند.
به قول اشنایر، ظهور شبکه جهانی اینترنت اشیا در نهایت به شکلگیری رباتی غولپیکر و متصل به اینترنت در مقیاس جهانی منجر میشود که به قدری گوناگون و ناامن است که اگر برای آن قوانینی تنظیم نشود، حملات سایبری باعث بروز مشکلات جدی در جامعه خواهد شد. او معتقد است «وقتی همه چیز تبدیل به کامپیوتر میشود، امنیت کامپیوتر، امنیت همه چیز میشود.»
خطر دیگر اینترنت اشیا مسئله حریم شخصی است. خانه هوشمند را در نظر بگیرید: این خانه میداند کِی از خواب بیدار میشوید (وقتی قهوهساز هوشمند روشن میشود)، چطور مسواک میزنید (به لطف مسواک هوشمند)، به کدام موج رادیویی گوش میدهید (به لطف اسپیکر هوشمند)، چه نوع غذایی میخورید (به لطف اجاق یا یخچال هوشمند)، کودکان شما چه فکری در سر دارند (به لطف اسباببازیهای هوشمند) و چه کسی به خانه شما سر میزند یا از کنار خانه شما عبور میکند (به لطف زنگ در هوشمند). درحالیکه شرکتها همان ابتدا با فروش وسایل هوشمند درآمد کسب میکنند، مدل کسبوکار اینترنت اشیا آنها احتمالا شامل فروش حداقل برخی از دادههای جمعآوریشده از مشتریان خود نیز هست.
هر دستگاهی در اینترنت اشیا داده جمعآوری میکند و تمام این دادهها ارزش دارند. در مطالعهای در سال ۲۰۱۹، محققان دریافتند ۷۲ دستگاه از ۸۱ دستگاه اینترنت اشیا مورد بررسی، دادههای خود را با شرکتی غیر مرتبط با سازنده اصلی دستگاه به اشتراک گذاشتهاند. این بدان معنی است که دقیقترین جزئیات زندگی شخصی شما میتواند بستهبندی و به شخص دیگری فروخته شود. گوگل و اپل هر دو در سال ۲۰۱۹ اعتراف کردند صداهای ضبطشده توسط اسپیکرهای هوشمند آنها توسط پیمانکاران بررسی میشود. آمازون با بیش از ۴۰۰ اداره پلیس همکاری دارد که از تصاویر ضبطشده توسط دوربین زنگ در هوشمند آن برای نظارت بر محله استفاده میکنند.
انتهای پیام/
نصر