توزیع فضای سبز تبریز را تابع دوگانه بالا و پایین شهر نکنیم!

به گزارش نصر، فضای سبز علاوه بر آنکه باعث ایجاد شادابی و نشاط در جامعه میشود، از طرفی هم در زیبایی بصری شهر هم تاثیر دارد و جزوء عناصر اصلی تشکیل دهنده کالبد شهری است که به نوعی بخش جاندار محیط شهری و ریه های تنفسی آن هم به حساب می آید. تبریز با توجه به اینکه قطب صنعت ایران است و در کنار صنایع آلایندهای نظیر پتروشیمی، پالایشگاه و نیروگاه حرارتی قرار گرفته از شهرهای آلوده ایران است و از اینرو لزوم توجه جدی به گسترش فضاهای سبز در آن بیش از بیش احساس میشود، اما در عمل نه تنها این اتفاق رخ نداده، بلکه برعکس فضاهای سبز آن به طور مسمتر کاهش یافته تا جایی که امروز تبریز با معضل جدی کمبود فضای سبز مواجه است.
وی در ادامه افزود: برطبق آمار در داخل شهر تبریز ۳.۴ میلیون متر مربع چمن و ۲۹۰ پارک وجود دارد که از نظر تجهیزات ناقصاند و برای تولید اکسیژن مورد نیاز شهر این آمار به درد نمی خورد و حدود ۱۸۰۰ تا ۲۰۰۰ هکتار بصورت انبوهکاری و جنگلکاری در سطح شهر داریم که کار اصلی تولید اکسیژن در شهر تبریز را برعهده دارند. فضاهای سبز تبریز همچنان قربانی تغییرکاربری می شوند و از طرفی هم شهرداری با مانورهای تبلیغاتی و غیراصولی نظیر شعار کاشت یک میلیون اصله درخت در پی پوشش ناکارآمدی و ضعف خود در این زمینه است.
زینالی در پایان گفت: یکی دیگر از مسایل مهم در حوزه مدیریت فضاهای سبز تبریز، عدم توزیع عادلانه و نبود تعادل اکولوژیکی در سطح شهر می باشد با اینکه مدیران شهرداری تبریز مدام از افتتاح پارکهای محله ای جدید در تبریز خبر میدهند، اما نگاهی به آمار نشان میدهد که بیشتر این پارکهای محلهای در مناطق پربرخوردار شهر تبریز افتتاح شدهاند و محلات پایین شهر نادیده گرفته شده است. تازه این نکته مهم را هم باید در نظر داشت که پارکهای تبریز عموماً از لحاظ کیفی وضعیت خوبی ندارند و نباید گول آمار کمی را خورد. بنابراین جهت برخوردای از مزایای اکولوژیک فضاهای سبز شهری مخصوصاً در دل محلات، لزوم برنامه ریزی متناسب با تراکم و جمعیت مناطق کم برخوردار بیش از بیش احساس میشود، تا اینکه مناطق کم برخوردار به خاطر فقر سرانه فضای سبز تبدیل به قربانیان اصلی آلودگی هوا نشوند.

محمد زینالی کد:۱۶۶۱
انتهای پیام/