یادداشتی در مورد دستفروشی موبایل در تبریز؛
پدیده‌ای که آغازش در دوران تعطیلی کرونا بود و پایانش با خدا
نصر: یکی از عوارض این دوره از تعطیلات کرونایی در شهر تبریز، ظهور پدیده‌ی دستفروشی موبایل در خیابان شریعتی(شهناز) است. به طوریکه برخی از افراد با پهن کردن بساط در کاپوت ماشین‌های خودشان به امرار معاش از طریق فروش موبایل و لوازم جانبی موبایل مشغولند.
اما مشخص نیست که آیا همه‌ی این افراد که با بسته‌ی مغازه‌ها به کنار خیابان نقل مکان کرده‌اند همان اصناف منطقه هستند یا افراد دیگری نیز با دیدن این وضعیت، به سوء استفاده پرداخته و بساطی برای خود جور کرده‌اند.
از جمله مواردی که در دوران کرونایی باعث آزار مردم شده است، بلاتکلیفی، بی‌ثباتی و عدم قطعیت در تصمیم‌گیری مسئولان امر است. به طوریکه تا به حال ۳ دوره قرنطینه داشته‌ایم ولی بعد از این ۳ دوره مشخص نیست کدامیک از اصناف باید تعطیل باشند و درصورت عدم تعطیلی چه عواقبی متوجه ایشان خواهد بود. البته با توجه به اینکه هیچگونه حمایت و تسهیلاتی از اصناف در مقابل این تعطیلی‌ها در نظر گرفته نشده است، باعث اغماض ناظران در برخی موارد نیز می‌شود. چرا که هزینه‌های سرسام‌آور زندگی و هزینه‌های جاری اصناف منجمله اجاره‌های وحشتناک از جمله مسائلی است که در مقابل تعطیلی فروشگاه‌ها هیچ مساعدتی پرداخت نمی‌شود. همین اغماض‌ها خود باعث مضاعف شدن بی‌عدالتی می‌شود. به عنوان مثال فروشگاه‌های برِ خیابان بعضا با دور زدن قانون یا وضعیت نیمه باز و حتی کاملا باز در حال فعالیت هستند، اما مغازه‌های داخل پاساژها و مجتمع‌ها به دلیل نظارت سفت و سخت عموما به صورت کامل تعطیل‌اند.
الان که در حال گذراندن سومین دوره‌ی تعطیلی‌های کرونایی هستیم برای کسی مشخص نیست که کدام اصناف باید و الزاما تعطیل باشند و کدام اصناف باید حتما تعطیل. به عنوان مثال بسیاری از اصناف که در طول روز شاید ۱۵-۲۰ نفر به صورت انفرادی وارد مغازه می‌شوند و خارج می‌شوند با الزام تعطیلی مواجه هستند و عده‌ای از اصناف با وجود تجمع مردم کماکان در حال فعالیت هستند و یا رستوران‌هایی که در دور اول و دوم تعطیلی کرونایی به صورت یک‌دست تعطیل بودند و به‌شدت تحت کنترل بوده‌اند در این دوره عموما مشغول به فعالیت هستند.
پدیده دستفروشی موبایل در تبریز
یکی از عوارض این دوره از تعطیلات کرونایی در شهر تبریز، ظهور پدیده‌ی دستفروشی موبایل در خیابان شریعتی(شهناز) است. به طوریکه برخی از افراد با پهن کردن بساط در کاپوت ماشین‌های خودشان به امرار معاش از طریق فروش موبایل و لوازم جانبی موبایل مشغولند. اما مشخص نیست که آیا همه‌ی این افراد که با بسته‌ی مغازه‌ها به کنار خیابان نقل مکان کرده‌اند همان اصناف منطقه هستند یا افراد دیگری نیز با دیدن این وضعیت، به سوء استفاده پرداخته و بساطی برای خود جور کرده‌اند و حتی اگر همه‌ی این افراد امروزه اصناف منطقه باشند آیا افراد دیگری هم برای استفاده از این خوان پرنعمت بدون عوارض، مالیات و سایر هزینه‌های مغازه‌داری به این گروه ملحق خواهند شد یا نه.
به هر حال تعطیلات کرونایی دیر یا زود تمام خواهند شد اما ممکن است افرادی تمایل داشته باشند بدون پرداخت کرایه‌ی مغازه و بدون درگیری با اتحادیه‌ی اصناف، شهرداری، دارایی و… به این شغل در کنار خیابان ادامه دهند.
اینجاست که باید منتظر عواقب ناخوشایند این عارضه همچون ترافیک مضاعف منطقه، منظره‌ی ناخوشایند دستفروشی ماشینی در مرکز شهر و افزایش تخلفات متعدد به دلیل عدم پایبندی افراد به قانون به دلیل عدم داشتن جای ثابت باشیم.
و اینجاست که در سایه‌ی بی‌تدبیری و بی‌ثباتی دوران تعطیلی کرونایی شاهد پدیده‌ی دستفروشی موبایل شده‌ایم که آغازش در دوران قرنطینه‌ی فروردین سال ۱۴۰۰ بود و پایانش با خدا.
منبع: یاز اکو؛ نوید محمدی
انتهای پیام/
منابع محلی