کبودی خارشدار؛ از دلایل تا درمان
نصر: کبودی زمانی شکل می گیرد که یک آسیب موجب صدمه دیدن سطح پوست نشده اما رگ های خونی کوچک زیر سطح پوست دچار پارگی شده و خون به بافت مجاور نشت می کند.
به گزارش نصر، بیشتر کبودی ها بی نیاز از درمان پزشکی بهبود می یابند و تغییر رنگ کبودی و حتی خارش آن طی این روند عادی است.
کبودی ها با توجه به رنگ پوست فرد متفاوت به نظر رسیده و ممکن است تشخیص آنها در پوست های تیرهتر دشوارتر باشد. به طور کلی، کبودی ها به صورت لکه های تغییر رنگ داده یا تیرهتر روی پوست ظاهر می شوند.
در ابتدا، کبودی ها می توانند قرمز یا بنفش رنگ به نظر رسیده و طی روند بهبودی رنگ آنها به زرد-سبز تغییر کند. در این زمان است که امکان تجربه احساس خارش در محل کبودی وجود دارد.
عضلات و استخوان ها نیز می توانند دچار کبودی شوند. کبودی ها می توانند موجب تورم، سفتی و درد در بخش های مجاور شوند. کبودی عضله ممکن است موجب کاهش دامنه حرکت شود، در شرایطی که کبودی های جدیتر یا هماتوم ها می توانند موجب شکل گیری برآمدگی های متورم و دردناک شوند.
چرا کبودی ها دچار خارش می شوند؟
پژوهشگران دلیل دقیق احساس خارش در محل کبودی را نمی دانند. از جمله عوامل تاثیرگذار در این زمینه می توان به خشکی پوست و خود روند بهبودی اشاره کرد.
پوست خشک اغلب موجب احساس خارش می شود. اگر افرادی با پوستی خشک دچار کبودی شوند، این ناحیه می تواند بسیار حساس و درناک شود. در صورتی که پوست خشک محل کبود مرطوب نگه داشته نشود، فرد ممکن است با احساس خارش در این قسمت مواجه شود.
به طور خاص، افراد مسن ممکن است بیشتر با کبودی های خارشدار مواجه شوند زیرا بروز کبودی در آنها راحتتر صورت گرفته و احتمال خشکی پوست نیز در این افراد بیشتر است.
کبودی های بلند مدت روی دست ها به نام پورپورای اکتینیک یا پورپورای پیری شناخته می شود.
پورپورای اکتینیک که بیشتر در افراد مسن دیده می شود، به طور معمول، به واسطه نازک بودن پوست، ضعیف شدن رگ های خونی و استفاده از استروئیدها و رقیق کننده های خون مانند کومادین و الکل شکل می گیرد. افرادی با پوست خشک ممکن است دچار کبودی های خارشدار شوند.
کبودی ها نوعی زخم هستند که به نام زخم فشاری شناخته می شود. بنابر مقاله ای در سال 2015، خارش یک واکنش بهبودی معمول برای انواع مختلف زخم است.
به گفته کارشناسان، هیستامین که توسط بدن برای بهبودی زخم ترشح می شود و سطوح بالای بیلیروبین که می تواند طی روند بهبودی زخم رخ دهد، می توانند موجب خارش شود.
گاهی اوقات، کبودی ها در نتیجه خارش شکل می گیرند. به عنوان مثال، برخی افراد نسبت به نیش پشه ها، ساس ها یا حشرات دیگر آسیب پذیرتر هستند و محل گزش را به اندازه ای شدید می خارانند که موجب بروز کبودی می شود.
آیا کبودی می تواند نشانه ای از عفونت باشد؟
یک کبودی خارشدار به طور معمول نشانه ای از عفونت نیست.
کارشناسان نشانه های کلیدی عفونت زخم را افزایش درد و تورم، گسترش تغییر رنگ پوست، چرک، و احساس بیماری عنوان کرده اند و خارش از نشانه های عفونت عنوان نشده است.
افزون بر این، اگرچه بسیاری از عفونت های دیگر مانند سلولیت، فولیکولیت، ایمپتیگو، و آبله مرغان می توانند بر پوست تاثیرگذار باشند، اما اینها به کبودی شباهت نداشته و موجب آن نمی شوند.
به گفته انجمن سرطان آمریکا، خارش می تواند با بیماری های شدید مانند لوسمی، سرطان سلول های خونی، مرتبط باشد. با این وجود، زمانی که فردی مبتلا به لوسمی یا دیگر انواع سرطان خون باشد، به طور معمول خارش در سراسر بدن و نه فقط یک نقطه را تجربه می کند. این نوع خارش با یک راش پوستی، کبودی یا خشکی پوست مرتبط نیست.
چگونگی درمان کبودی خارشدار
درمان پایه برای کبودی ها چه با خارش همراه باشند و چه نباشند، شامل موارد زیر می شود:
- استراحت و بالا قرار دادن محل کبودی در صورت امکان
- قرار دادن یخ روی محل کبودی طی دو روز نخست پس از آسیب
- اعمال گرما روی محل آسیب پس از 48 ساعت
- مصرف داروهای مسکن بدون نسخه در صورت نیاز
اقدامات بیشتر که می تواند برای یک کبودی خارشدار مفید باشند، شامل موارد زیر می شود:
- شستشوی محل کبودی با آب گرم و نه داغ
- استفاده از صابون های ملایم و فاقد مواد محرک
- استفاده از لوسیون های تسکین دهنده برای درمان خشکی پوست و کاهش خارش
- مصرف آنتی هسیتامین های بدون نسخه در صورت نیاز
خاراش پوستی همراه با کبودی
افرادی که کبودی خارشدار بدون دلیلی مشخص برای بروز کبودی را تجربه می کنند، ممکن است به یک شرایط پوستی که موجب راش پوستی می شود، مبتلا باشند.
به عنوان مثال، بیماری پوستی مانند اگزما یا درماتیت آتوپیک می تواند موجب راش های پوستی شود که به حدی موجب احساس خارش می شوند که افراد هنگام مالیدن یا خاراندن پوست می توانند موجب بروز کبودی شوند.
به مرور، این شرایط می تواند موجب تغییر رنگ پوست شود، از این رو محل تحت تاثیر قرار گرفته می تواند شبیه به یک کبودی و نه یک راش پوستی به نظر برسد.
سوریازیس یکی دیگر از بیماری های پوستی رایج است. سوریازیس می تواند موجب شکل گیری پلاک های خارشدار در هر نقطه از بدن به ویژه زانوها، آرنج ها و پوست سر شود.
در افراد رنگین پوست مبتلا به سوریازیس، پلاک ها به طور معمول بنفش، خاکستری یا قهوه ای تیره هستند و ممکن است شبیه به کبودی و نه پلاک سوریازیس به نظر برسند.
چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم
بیشتر کبودی ها بدون درمان پزشکی بهبود می یابند. اما در موارد زیر مراجعه به پزشک باید مد نظر قرار بگیرد:
- کبودی های مکرر بدون دلیل مشخص
- کبودی که بیش از دو هفته بدون بهبود قابل توجه ادامه داشته است
- ابتلا به نشانه های عفونت مانند افزایش قرمزی یا تورم اطراف کبودی
تجربه درد یا فشار شدید در محل آسیب ممکن است به شرایطی جدی به نام سندرم کمپارتمان (Compartment Syndrome) اشاره داشته باشد که نیازمند درمان پزشکی فوری است.
انتهای پیام/
خبرگزاری عصرایران