آلودگی هوا برای هر کس به تناسب ترددی که در هوای آزاد دارد، بلایی به همراه می آورد. این روزها با افزایش آلودگی در شهرها و فرسودگی وسایل نقلیه و ازهمه مهم تر کاهش تدریجی سرانه فضای سبز سرنوشت سلامت مردم را روز به روز تهدید می کند. این در حالی است که حتی ابرشرکت های خودروساز بهانه تحریم ها را پیش رو گرفتند و همه در پی پاسخ به این پرسش هستند که سرنوشت مصوبه فیلتر دوده چه می شود؟
دیگر پای سرفه و نفس تنگی در میان نیست؛ ریزذرات، سلامت همه اعضای بدن را هدف گرفته اند! تریبون های اقتصادی جهان از اثرات آلاینده ها می گویند اما ارزش مرگ و زندگی عزیزان مان را با کدام عدد و رقم می توان تخمین زد؟
تنها راه برای نفوذ نکردن ذرات معلق به عمق ریه ها، پیشگیری از انتشار آنها به وسیله افزایش سرانه فضای سبز و یا دیگر روش هاست. این در حالی است که برای خودروهای سواری، طرح های کنترلی بسیاری مثل طرح ترافیک زوج و فرد بودن پلاک خودرو ها اجرا شده و می شود.
موتورسیکلت ها هم که به علت آنکه در اختیار قشر ضعیف هستند، همواره برای خفه کردن مردم، چتر حمایتی دارند. می ماند وسایل نقلیه ای که با موتورهای دیزلی نقش پررنگی در حمل و نقل داشته واز قضا سهم فزاینده ای در انتشار ذرات معلق و سایر آلاینده ها دارند.
طبق آمارهای بدست آمده، بیش از یک سوم آلودگی هوا در شهرهای بزرگ، زیر سر این وسایل نقلیه است. دود اتوبوس ها و کامیون ها در سایه فرسودگی، برای مردم سرطان هدیه می آورد.
در یکی از گزارش هایی که روزنامه شهروند تهیه کرده بود، این مطلب را خواندم: «تجزیه خروجی اگزوز یک وسیله نقلیه دیزلی شامل بزرگ ترین منابع کربن سیاه است؛ ماده ای مهلک که سرطان زا بودنش از بدیهیات علمی جهان است. علاوه بر این حدود 200ماده سمی دیگر از این اگزوز به طور مستقیم وارد هوا می شود.»
پیگیری مطلب فوق، حاکی از این نتیجه بود که دولت برای مهار این بحران در سال93 به چاره ای جهانی رو آورده بود که فیلتر دوده (DPF) نام داشت و در این راستا خودروسازان ملزم شدند محصول تولیدی یا وارداتی خود را با چنین فیلتری مجهز کنند. یعنی فیلتر دوده اگر گازوئیل یورو4 دریافت کند، 99درصد خروجی های دیزل را پالایش می کند و اثری فوق العاده بر بهبود کیفیت هوا دارد.
در گزارشی دیگر خواندم که سه سال پیش دولت وزارت نفت را مکلف کرد گازوئیل یورو4 تولید و توزیع کند و از سال96 این مهم در شهرهای بزرگ و اطراف آن عملیاتی شد. بی تردید این برگ برنده ای بزرگ به نفع سلامت مردم بود. آخرین پالایش ها نشان می دهد هنوز توزیع این گازوئیل با کیفیت بالا و به دور از گوگرد‌های بالا ادامه دارد اما فیلتر دوده پابه پای این پیشرفت جلو نرفت گویا دولتمردان از آتش گرفتن خودروهای دیزلی بعد از نصب فیلتر دوده نگران بودند.
در همان سال بود که کشورهای درجه 3دنیا نیز به صرافت نصب این فیلترها افتادند و انجامش دادند. آن زمان قیمت هر فیلتر دوده، 20میلیون تومان بود. این قانون حالا 5سال است زمین مانده و قیمت هر فیلتر دوده به بیش از 70میلیون تومان رسیده است. هنوز از نظر اقتصادی نصب آنها توجیه دارد اما خودروسازان نامه نوشتند که معاون اول رئیس‌جمهور به‌علت تحریم، نصب فیلتر دوده را لغو کند. با این نامه هم موافقت شد اما پاسخ این پرسش که سلامت مردم در روزهای تحریم چه می شود را هنوز کسی نمی داند.
*سحر مغفرت
انتهای پیام/