گروگان‌گیری حیوانات

1 در تجارت شیوه های مختلفی برای بازار یابی وجود دارد، یکی از این روش ها بهره کشی عاطفی است.
یعنی همین اتفاقی که هم اکنون در حال مشاهده هستیم. حیوانی در شرایط اسفناک نگهداری می شود، فیلم و عکس آن پخش شده و در قبال آزادی آن درخواست پول می شود، پول تهیه شده و حیوان خریداری می گردد.

سوال اینجاست که آیا این موضوع فقط یکبار اتفاق می افتد؟
نه خیر. این روش بازاریابی کسانیست که از طریق خرید و فروش حیوانات ارتزاق می کنند. از کجا معلوم که خود فروشنده، این فیلم و عکس را نگرفته و به چند گروه حمایت از حیوانات نفرستاده باشد، تا عواطف آنها را تحریک و حیوان را به بالاترین قیمت ممکن بفروشد؟ آیا با این کار به ترویج بهره کشی عاطفی از انسانها و گروگانگیری حیوانات کمک نکرده ایم؟
2- حال، چه باید کرد؟
متولی رسیدگی به وضعیت موجود، چند نهاد است: اداره بهداشت، سازمان دامپزشکی، اداره سلامت شهرداری، اداره محیط زیست و توسعه پایدار شهرداری تبریز و اداره محیط زیست شهرستان تبریز( زیرا گونه های حیات وحش نیز در گجیل قاپیسی خرید و فروش می شوند). میتوانیم با تماس تلفنی با روابط عمومی این ادارات و یا طی یک نامه از آنها مطالبه کنیم که کارشناسانشان همراه با نماینده یکی از سازمانهای مردم نهاد فعال محیط زیست، از گجیل قاپیسی بازدید کرده، نتایج بازدید را عمومی کنند. سپس وظایف خود را در قبال حل این مساله مشخص کرده و آنها را انجام دهند و این گزارشات را بطور عمومی منتشر کنند.
و نکته آخر اینکه پلیس فتا اعلام کرده; مصادیق حیوان آزاری را به ما گزارش کنید تا سریعا برخورد کنیم.
با این شرایط و وجود نهادهایی که مستقیما متولی رسیدگی به این تخلفات هستند چرا اشخاص حقیقی در صدد جمع آوری پول برای آزاد کردن حیوان گروگانگیری شده، باید باشند؟

سولماز عظیم زاده
انتهای پیام/