یادداشت نصر به مناسبت روز آتش نشانی/
مردانی با خون اراده و ایثار
نصر: امروز روز آتش نشان است، انسان هایی که جان بر دست، به جنگ آتش می روند. کافی است کلید واژه آتش سوزی را در اینترنت جست و جو کنید، آن وقت با انبوه خبر و عکس ضمیمه ای که آتش نشانان را در حال جنگ با شعله های سرکش نشان می دهد تمامی ندارد، مواجه خواهید شد.
آتش نشانان همیشه گوش به زنگ هستند؛ آن ها معتقدند که حادثه خبر نمی کند. هر لحظه ممکن است دود سیاه از نقطه ای برخیزد و به دنبالش صدای آژیر بلند شود. صدای آژیر آتش نشانی که ته دل آدم را خالی می کند و هرکس ناخودآگاه حواسش به سمت عزیز خود می رود اما آتش نشان ها چه کنند که همیشه ته دلشان خالی است!
فرقی نمی کند آتش ابتدا از کجا زبانه بکشد؛ خانه، کارگاه، کارخانه، مجتمع یا فضای سبز شعله های آتش همواره و همه جا زبانه می کشند؛ فرسودگی فضاهای شهری، رعایت نکردن اصول ایمنی و سهل انگاری های پیاپی، آتش سوزی های مدام و پر از تلفات را ناگزیر می کند؛ شعله های کوچک گُر می گیرند، دیوارها، سقف ها در لهیب گرگرفتگی می سوزند و همواره مردانی هستند که جانشان را کف دست می گذارند و به دل شعله ها می زنند؛ مردانی که شغل شان از جنس خطر، حادثه، سوختگی و مرگ است؛ مردانی که شغل شان رفتن به دل آتش است اما ققنوس نیستند تا هر بار بتوانند از دل شعله ها، سالم بیرون بیایند، پر بکشند، بالا بروند و اوج بگیرند؛ لاجرم جان و سلامتی شان را در راه نجات جان دیگران می گذارند.
هنوز تصاویر قهرمانانه شهیدان آتش نشان پلاسکو از خاطرمان پاک نشده. آنهایی که تاوان تمام ضعف های مدیریتی و سیستمی را با جان شان دادند. تصاویر دلخراشی که شاید تا سال ها از ذهن هیچ ایرانی پاک نشود.
وقتی از سختی کار حرف می زنیم، دقیقا یاد چه چیزی خواهید افتاد؟ کارگران معدن یا خلبانان یا پلیس ها یا شاید هم شغل خودتان! براساس معیارهای جهانی برخی مشاغل در این کره خاکی از سایر کارها سخت تر است و از این رو برای سهولت در گذر این مشاغل، خدماتی به افراد شاغل در این کارها ارائه می شود. شغل آتش نشانی از جمله این مشاغل است که متاسفانه در کشور ما براساس گفته های خود آتش نشان ها آنچنان که باید و شاید دیده نمی شود و نه تنها در بحث حقوق و مزایا بلکه در زمینه امکانات و تجهیزات شغلی نیز چیزی عاید آن ها نشده است.
آمارها می گویند که بیش از نیمی از مرگ و میرهای ناشی از آتش سوزی به دلیل مواجهه با دود و گازهای شیمیایی اتفاق می افتد و مرگ به علت سوختگی درصد کمتری را شامل می شود. بدون شک آتش نشان ها همیشه در معرض مواجهه با گازهای شیمیایی مرگ آور از جمله منو اکسید کربن، هیدروژن سیانید، نیتروژن دی اکسید، هیدروژن کلراید، انواع آلدئیدها و ترکیبات آلی مختلف همچون بنزن در هنگام اطفای حریق هستند که جان آتش نشان ها را تهدید می کند. بیشتر آتش نشان ها هم بر اثر استنشاق این گازها و مسمومیت ناشی از آن، تسلیم مرگ می شوند. حالا در این میان یکی ماسک اش را درمی آورد و روی صورت مصدوم می گذارد و یکی دیگر آنقدر برای نجات جان مصدومان تلاش می کند تا قلبش از تپش می ایستد.
محققان موسسه ملی ایمنی و بهداشت شغلی آمریکا طی تحقیقاتی به این نتیجه رسیده اند که آتش نشان ها در قیاس با سایر مردم عادی با میزان بالاتری به سرطان مبتلا می شوند چرا که سوختن چوب، پلاستیک، لوازم خانه، لوازم الکترونیکی و سایر مواد ساخت و ساز موجب انتشار مواد خطرناکی از جمله هیدروکربن های آروماتیک چند حلقه ای (PAH) در هوا می شود و از سوی دیگر قرار گرفتن در معرض PAHs است می توانند باعث بروز جهش های در دی.ان.ای شوند که سرطانزا هستند.
محققان نتیجه گیری می کنند که ضدعفونی کردن پوست بلافاصله پس از مقابله با آتش، می تواند یکی از راه های کمک به کاهش قرار گرفتن آتش نشان ها با این ترکیبات بالقوه سرطان زا باشد.
هیچکس نیست که سختی شغل آن ها را قبول نداشته باشد اما از دست چه کسانی برای بهتر شدن حال و روزگار آن ها کاری برمی آید جز مسئولان بلند‌پایه سازمان آتس نشانی و مسئولان در شهرداری و مرجعی بالاتر دولت و حکومت! این روزها مانند سال های قبل و حتی سال های بعد آن ها مظلومند. مظلومانی که دست خالی به مبارزه با آتش جهنم این دنیا می روند.
این واقعیت مهمی است که اگرچه آتش نشان ها را عموما به عنوان مبارزین با آتش های ناخواسته و خطرساز می شناسیم، اما آن ها طیف گسترده ای از خدمات اجتماعی را ارائه می کنند و گاهی برای نجات جان یک نفر، جان شان را از دست می دهند. آن ها به راستی قهرمان هستند.
در سایت سازمان آتش‌نشانی تهران، درباره‌ی علت انتخاب این‌روز برای این مناسبت آمده است: «در روز هفتم مهر ١٣٥٩ وقتی که دشمن بعثی به پالایشگاه آبادان حمله ی هوایی کرد، آتش نشانان منطقه و شهرهای اطراف، برای مهار آتش به پالایشگاه رفتند که در حین عملیات خاموش‌کردن آتش مجدد، هواپیماهای دشمن اقدام به بمباران پالایشگاه می کنند که منجر به شهادت تعداد زیادی از آتش نشانان می شود».
همچنین طرح تعیین «روز آتش نشانی و ایمنی» در سال ١٣٧٩ توسط ستاد هماهنگی امور ایمنی و آتش نشانی کشور، پیشنهاد و توسط شورای عالی انقلاب فرهنگی کشور تائید شد. این روز با هدف ترویج ایمنی و پیشگیری از حوادث در سطح کشور، همچنین یادآوری حماسه آفرینی ها و ازخودگذشتگی های آتش نشانان میهن اسلامی در عرصه ی دفاع مقدس، نام گذاری شده است. ایجاد زمینه های مناسب برای آموزش همگانی مردم در جهت پیشگیری از بروز حوادث مختلف و حفاظت از سرمایه های ملی نیز از دیگر اهداف نام گذاری این روز است.
انتهای پیام/
سحر مغفرت