بیش از 90 درصد باشگاه ها بصورت استیجاری اداره می شوند/ تعطیلی باشگاه ها برابر با بیکاری 10 هزار نفری جوانان

به گزارش سرویس اجتماعی "نصر"، اگر به حاشیه شهر سری بزنیم سفره خانه و کافه سرا های زیر زمینی و غیر مجازی را خواهیم دید که در این وضعیت کرونایی پر از جوان های تازه نفسی است که مشغول قلیان کشیدن هستند، گویی کرونا در آن مکان ها بی معناست!

نه تنها حاشیه شهر، بلکه مرکز شهر و خیلی از نقاط شهر به عنوان مثال صف های طولانی در بانک ها، شهرک آزمایش و مقابل بازار امیر نو از جمله مکان هایی است که شاید ستاد مقابله با کرونای استان آن ها را نمی بیند.


این روز ها بازار دلار سوار بر موجی خروشان شده است که نه تنها چشم ها را کور بلکه گوش هایی را کر کرده است؛ در روزهایی که هیاهوی افزایش نرخ دلار، کام را به طعم کرونا شیرین تر کرده است!
حال سوال اینجا است که چرا تصمیم بگیران ستاد مبارزه با کرونا علی رغم هیچ تصمیمی، هیچ اقدامی در راستای پیشگیری از تجمعات در مکان های پرتردد اتخاذ نمی کنند؟! این در حالی است که زور تصمیم بگیران تنها دامن  مشاغل و اصنافی را که تنها امیدشان همان کار نصف و نیمه شان هست، میگیرد.

متاسفانه هیئت دولت بجای اینکه برای مکان های پرترددی که دارد تصمیمات کرونایی نمی گیرد اما برای تصمیمات و محدودیت های کرونایی اعمال می کند.

ستاد مقابله با کرونا باید فکری به حال ادارجات و بانک هایی نمایدکه ملت فوج فوج در محیط کوچکشان بستری می شوند و باید بایستند و ساعت ها منتظر بمانند تا کارمندان به کارشان برسند و از پشت نایلونی که به اتفاق اکنون در همه جا دیده می شود رسیدگی کنند.

برخی از ادارات در تبریز منبع کرونا هستند و احتمالا مدیران و کارمندانی هم هستند که با وجود مثبت بودن کرونا همچنان سرکار هستند و برای اینکه همکارانشان حساس نشوند، سعی کرده هیچ علائمی از خود بروز نداده و همچنین مراقبت های لازم را هم انجام نمی دهند.

تنیس، تنیس روی میز، دارت، پتانگ، شطرنج، وزنه برداری، بدمینتون، قایقرانی انفرادی، دو و میدانی، اسکیت، بولینگ، تیراندازی، تیراندازی با کمان، سوارکاری، اتومبیلرانی و موتورسواری، دوچرخه سواری، کوهنوردی، گلف، جهت یابی، اسکی، پیاده روی، بازی‌های فکری، طناب زنی، ورزش‌های طبیعی، ماهیگیری ورزشی، فریزبی، یوگا، ورزش تفریحی، مهارت فردی و آمادگی جسمانی فدراسیون ورزش‌های همگانی، جزو رشته هایی هستند که بازگشایی آن ها فرقی به حال کرونا نخواهد کرد.

اما در این گزارش، یکی از این موارد باشگاه های بدنسازی هستند که امروزه تعداد وسیعی از جوانان را به خود جذب کرده است. در همین ارتباط سراغ باشگاه دارانی رفتم که علاوه بر خودشان، شاگردانشان هم این روز ها حال خوشی ندارند.


هیچ خبری از حمایت دولت وجود ندارد
"امین صادقیان" یکی از مربیان بدنسازی در تبریز است که مدت هاست در این رشته فعالیت دارد. وی به خبرنگار نصر گفت: باشگاه های ورزشی با هدف ایجاد سلامتی و نشاط در جامعه فعالیت می کنند و با شیوع ویروس کرونا اولین گروهی بودند که تعطیل شدند و این موضوع ضررهای زیادی به باشگاه ها وارد کرده است.

وی اظهار کرد: اوایل اسفند ۹۸ همزمان با ورود کرونا به کشور طبق دستور ستاد ملی مقابله با کرونا باشگاه های ورزشی جزو مراکزی بودند که به خاطر شیوع ویروس کرونا و جلوتر از تمامی اصناف بسته اعلام شدند، در همان روز های اولیه تعطیلی باشگاه ها کسی فکر نمی کرد که باشگاه ها باید چند ماهی بسته بمانند و تاکنون هم معلوم نیست تا کی این وضعیت ادامه خواهد داشت.

صادقیان با اشاره به هزینه اجاره باشگاه ها، افزود: زیر زمینی در تبریز با اجاره کمتر از 5 میلیون تومان پیدا نمی شود و اجاره باشگاه ها بسیار بالا است، در تبریز باشگاه هایی داریم که ماهانه بیش از 50 میلیون تومان اجاره می پردازند.

وی ادامه داد: دولت اعلام کرده است برای مشاغل آسیب دیده از جمله باشگاه ها که سه ماه تعطیل شده اند تسهیلات 16 میلیون تومانی در نظر گرفته است اما این تسهیلات با شرایطی که اعلام کرده اند نه تنها کمک نیست بلکه نوعی ضربه به باشگاه های بدنسازی است، درست است که مصوب شده تسهیلات با سود ۱۲ درصد به باشگاه‌ها داده شود، اما این تسهیلات به جز اینکه ما را بدهکارتر از قبل کند و چندین سال مجبور به پرداخت اقساط شویم، کمکی به ما نمی کند.

وی افزود: متاسفانه به باشگاه ها بعنوان مکان های پر خطری نگاه می کنند که به هیچ عنوان اینگونه نیست و طبیعتا تعطیلی باشگاه ها در تبریز باعث ضرر های متعددی می شود که شاهد آن خواهیم بود.


نبود بیمه تامین اجتماعی، اصلی ترین مشکل باشگاه داران بدنسازی است
"سامان" یکی دیگر از باشگاه داران بدنسازی در تبریز است که به خبرنگار نصر گفت: یکی دیگر از مشکلات مهمی که باشگاه های بدنسازی صرفا در استان ما دارند نبود نام باشگاه های بدنسازی در سیستم بیمه تامین اجتماعی است، هیچ چیزی در چارت بیمه تامین اجتماعی بنام باشگاه بدنسازی وجود ندارد و باید بیمه آزاد پرداخت کنند.
وی ادامه داد: اصفهان یکی از استان هایی بود که با همت مسولین آن استان در عرض یک هفته کد کارگاهی باشگاه های بدنسازی را در سیستم بیمه تامین اجتماعی فعال کردند.
وی اضافه کرد: سختی کار، از کار افتادگی و بیمه بیکاری خصوصا در این ایام برای هموطنان اصفهانی اعمال می شود اما در استان ما نه.

سامان افزود: در تبریز مربیان و باشگاه دارانی وجود دارد که 30 سال است بدون داشتن یک روز سابقه بیمه ای فعالیت می کنند، پیگیری های لازم و نامه نگاری برای مسئولین ذیربط انجام شده است اما متاسفانه تاکنون کسی پاسخگو نبوده است.

"امیر جعفری" یکی دیگر از مربیان بدنسازی گفت: در سه ماه اسفند، فروردین و اردیبهشت تمام باشگاه ها بیش از 50 درصد ریزش داشته اند که اکثر ورزشکاران دیگر نمیتوانند به باشگاه ها مراجعه کنند.

وی تاکید کرد: متاسفانه اظهار نظر های ناصحیح موجب شده است تا حتی در ستاد کرونای استان هم تصمیم به تعطیلی یک هفته ای باشگاه های بدنسازی نمایند، در صورتی که یک آمار رسمی از کسانی که در باشگاه های بدنسازی کرونا گرفته باشند وجود ندارد.

جعفری ادامه داد: در باشگاه های بدنسازی ماهانه چندین لیتر ضد عفونی کننده و مایع دستشویی خریداری می شود و مکررا محیط باشگاه ضد عفونی می شود، ضمن اینکه ورزشکاران باید در محیط باشگاه با ماسک حضور یابند و قبل از انجام تمارین ضد عفونی های لازم انجام و بعد از اتمام تمرین در تمامی باشگاه های تبریز فضا برای استحمام قرار داده شده است.

وی افزود: تعطیلی باشگاه های بدنسازی تنها در تبریز برابر با بیکاری نزدیک به 10 هزار نفری است که کارشان تنها باشگاه شده بود و تعطیلی باشگاه ها برابر با بیکاری 10 هزار نفری است که باید سراغ شغل دیگری بروند.

وی گفت: از مسئولان انتظار داریم که واقع بینانه و تصمیمات را مقتضی بر شرایطی که وجود دارد بگیرند و از باشگاه داران و مربیان ورزشی حمایت بیشتری داشته باشند.
وی ادامه داد: مسئولان باید بدانند ورزش چقدر در سلامت و امنیت جامعه تاثیر دارد و از آن ها می خواهیم که در آینده تدابیری اندیشیده شود که این شغل هم شغلی رسمی محسوب شود تا حداقل اگر اتفاقاتی دوباره از این دست افتاد، این افراد اینگونه متضرر نشوند.
اگر وضعیت به همین منوال پیش رود قطعا باشگاه‌های ورزشی یکی پس از دیگری تعطیل خواهند شد، چرا که بیش از 90 درصد باشگاه ها بصورت استیجاری اداره می شوند.

گزارش نصر، حاکی از آن است که هر چند عشق به ورزش مرز نمی شناسد و هم ورزشکاران و هم باشگاه داران منتظر بازگشایی باشگاه های ورزشی بوده اند اما دل نگرانی بابت ابتلا به کرونا در فضای بسته باشگاه ها هم وجود دارد که مدیریت آن بستگی به خود مردم دارد.
انتهای پیام/