بحران کرونا و عدم امنیت شغلی پرستاران در بیمارستان های خصوصی

به گزارش سرویس اجتماعی نصر، در همین روزها که بسیاری از ما از گذراندن ساعات طولانی با اعضای خانواده مان خسته شده ایم و در تلاشیم با کارهایی مثل آشپزی، دیدن فیلم و سریال و سرک کشیدن در شبکه های اجتماعی خود را به شکلی سرگرم کنیم، کسانی هستند که هفته هاست سلامت جسمی، روانی و زندگی شخصی شان را به چالش کشیده اند و حسرت دیدن فرزندان و عزیزانشان به دلشان مانده و با دلتنگی و دلهره به انجام وظایف سنگین شان می پردازند تا بلکه تلاش هایشان، قطره ای باشد برای خاموش کردن آتشی که یک ویروس نو پدید برپا کرده است.
 
صحبتم با کسانی است که در دل خطر هستند و  جان خود را درکف دستانشان گرفته اند و سفید پوشیده اند تا ما سیاه نپوشیم، آنهایی که جشن عروسی خود را به تعویق می ‌اندازند تا ما عزا نگیریم، آنها که از شدت کار خسته می ‌شوند و نه از قرنطینه خانگی، آنها حدود دو ماه است که تن به تن با کرونا جنگیده‌ اند، ما آنها را قهرمان خوانده ‌ایم، خیال ما راحت است که آنها جایی بیرون از آسایش و آرامش خانه ‌های ما مشغول جان‌ کندن هستند تا ما جان نکنیم.
 
اما موضوعي که اخيرا با آن مواجهيم، تعديل پرستاران در بخش ‌هاي خصوصي است؛ برخی از پرستاران بر این باورند که به‌ دلیل شیوع کرونا، بسیاری از مراجعان به این مراکز و انجام عمل‌ های جراحی به‌ عنوان منبع اصلی درآمد بیمارستان‌ ها متوقف شده و بسیاری از بیمارستان ‌های خصوصی با کاهش شدید مراجعان مواجه شده اند و مجبور شده ‌اند پرستاران را تعديل کنند.
 
شنیدن خبر بیکاری پرستاران در بیمارستان های بخش خصوصی عجیب به‌ نظر می ‌رسد. البته مشکلات اقتصادي بيمارستان ‌هاي خصوصي نمي‌ تواند دليل موجهي براي اخراج نيروهاي پرستار باشد آن هم در روزهایی که بیمارستان‌ ها بیش از هر زمان دیگری در حال پذیرش بیماران هستند و کرونا مسئله شماره یک کشور است.
 
جهت بررسی صحت این موضوع، به بیمارستان ولیعصر که یکی از بیمارستان های خصوصی در تبریز است، رفتیم و مساله را از پرستاران بخش کرونا این بیمارستان جویا شدیم.
 
"الهام بداقی" یکی از پرستاران بخش کرونا بیمارستان ولیعصر تبریز به خبرنگار «نصر» گفت: شیوع ویروس کرونا، خیلی از آحاد جامعه را بیمار کرد و به نظر می رسد روند این بیماری ادامه داشته باشد؛ اگرچه این ویروس روال عادی زندگانی بشر در کل دنیا را تخت تاثیر و مختل ساخته و اثرات منفی داشته است ولی می توان با همکاری همدیگر و دولت و همچنین رعایت نکات بهداشتی و قرنطینه خانگی، این بیماری را به پایان رساند.
 
وی با بیان اینکه متاسفانه این بحران فشار کاری کادر درمان بیمارستان و پرستاران را مضاعف کرده است، افزود: بی تردید همه کادر پرستاران، روزهای سختی را سپری می کنند؛ در بیمارستان با بیمارانی سروکار داریم که نمی دانیم فردا یا حداقل چند ساعت دیگر در قید حیات هستند یا نه!

 
این پرستار بخش مراقبت از بیماران کرونایی تصریح کرد: علی رغم تمام تلاش هایی که می کنیم، متاسفانه تعدادی از بیماران جان سالم به در نمی برند؛ بیماران مبتلا تحت هیچ شرایطی اجازه ملاقات ندارند و حتی نمی توانند در آخرین لحظه های عمر و زندگیشان حداقل با خانواده هایشان خداحافظی کنند؛ تحمل و دیدن این شرایط برای یک پرستار بسیار غم انگیز و سخت است.
 
وی اذعان کرد: خوشبختانه خانواده هایمان نسبت به ما رفتاری حمایتی دارند. باتوجه به اینکه ما قرنطینه نیستیم و به محل زندگیمان رفت و آمد داریم، از ما فراری نیستند و همیشه کنارمان هستند. این خود امید و شوقی برای ادامه کارمان محسوب می شود.
 
بداقی ابراز کرد: خوشبختانه تا به امروز هیچ کمبودی در خصوص امکانات حفاظتی نداشته ایم.
 
وی به کمبود پرستار و تعدیل نیرو در بیمارستان های خصوصی اشاره کرد و گفت: با کاهش درآمد بیمارستان ‌های خصوصی به دلیل شیوع کرونا، قرارداد بسیاری از پرستاران را تمدید نکردند و بهانه برای قطع همکاری، پایان قرارداد و خالی‌ شدن بیمارستان از بیماران و ضدعفونی ‌کردن محیط است.
 
وی تاکید کرد: ما امنیت شغلی نداریم و این ضعف اداره کار است. الان هم اگر شکایتی کنیم، می‌ گویند خودتان قرارداد امضا کرده‌ اید. حداقل انصاف نیست که در این روزهای بحرانی این اتفاق بیافتد و یا حقوق مزایای پرستارانی که جانشان را کف دستشان گذاشته اند را کم کنند.

"مهران علیون" از دیگر پرستاران بخش بیماران کرونایی بیمارستان ولیعصر تبریز است. وی از سختی کار پرستاران در شرایط بحران کرونایی به خبرنگار نصر گفت: هر روز صبح ساعت ۰۶:۳۰ از خواب بیدار شده و برای حضور در بیمارستان و شیفت، خود را آماده می کنم. کارم را از تحویل وضعیت احوال بیماران کرونایی آغاز می کرده و تا ساعت 8 که همکاران شب کارمان شیفت را تحویل بگیرند تمام می کنیم. تمام تلاش ام طی این مدت به عنوان مسئول پرستار بخش کرونایی، پیگیری تمام کارها و حل نواقصات بخش است.
 
وی افزود: خانواده مان شرایط ما را درک می کنند و با حمایت هایشان به ما دلگرمی می دهند. از طرفی چون همسرم همانند من پرستار است، بهتر می توانیم شرایط را با زندگی خود تطبیق دهیم.
 
علیون ادامه داد: به طور ناخودآگاه، در شرایط فعلی و بحرانی مدام خودمان را با مسائل پیش پا افتاده درگیر می کنیم، ولی بی تردید کادر درمان تمام توانشان را به کار می گیرند تا بهبودی برای وضعیت مددجویانمان حاصل شود.
 
وی تاکید کرد: در کل پرستاری به ویژه پرستاران بخش کرونایی نیاز به اراده ای پولادین و خستگی ناپذیر دارند چرا که امکان دارد در هر لحظه شرایط بیمار وخیم شود و این موقعیت هوشیاری پرستار را می طلبد تا بتوان تمام اقدامات را به دقت و سر موقع انجام داد.
 
این پرستار بخش کرونای بیمارستان ولیعصر تبریز ابراز کرد: تنها چیزی که دلمان را می شکند، انگ اجتماعی است که اطرافیان و یا حتی راننده تاکسی و صاحب سوپرمارکتی ها بخاطر کمک به بهبود وضعیت بیماران کرونایی به پیشانی مان می چسبانند.
 
علیون به سخت ترین شرایطی که یک پرستار مجبور به تحمل کردن است، اشاره کرد و گفت: تحمل زمان هایی که حتی پرستار هم نمی تواند برای درمان و بهبود وضعیت بیماران کرونایی انجام دهد و فقط شاهد نگاه ها و حتی مرگ های مظلومانه است، غیرقابل وصف است.
 
وی تصریح کرد: در مورد معوقات سوالی نپرسید که دلمان پر است؛ حداقل ما که از خیرش گذشتیم.
 
وی در خصوص تعدیل نیرو در بیمارستان های خصوصی خاطرنشان کرد: خوشبختانه این اتفاق در بیمارستان ولیعصر تبریز نیافتاده است ولی همکاران بیمارستان های دیگر شهرمان تعدیل شده اند.

 
این پرستار بخش کرونا بیمارستان ولیعصر تبریز اذعان کرد: حقیقت امر این است که سختی حرفه پرستاری با کارانه و اضافه کاری قابل جبران نیست و فقط عشق به ای کار هست که باعث میشه همکاران با جان و دل کار کنند؛ اگر هم بیمارستان ها یا مدیران اجرایی همچنین تصمیمی داشته باشند حتما باید تجدید نظر کنند چراکه یک پرستاری که فقط در یک مکان مشغول به خدمت است، با این چندرغاز حقوق نمیتواند چرخ زندگی خوداش را بچرخاند.
 
"میلاد باقر نژاد" از دیگر پرستاران بیمارستان ولیعصر تبریز است. وی به خبرنگار نصر گفت: از وقتی که وارد بخش کرونا شده ام، به دلیل احتمال ناقل بودنم سعی کرده ام خیلی کمتر به دیدار خانواده ام بروم.
 
وی اظهار کرد: از وقتی که با کرونا درگیر هستیم، تا پایان شیفت باید یک سری اقدامات خاص از جمله تمرکز برای رعایت پروتکل های بهداشتی و تحمل ماسک و لباس ایزوله را در کنار فعالیت های معمول خود برای محافظت از خودمان در برابر آلوده شدن به این ویروس انجام دهیم که همین اقدامات منجر به هدر رفت انرژیمان می شود.
 
وی با بیان اینکه کرونا با هیچ کسی شوخی ندارد، افزود: اندکی سهل انگاری کنیم می تواند نه تنها خودمان را مبتلا کند، بلکه بیماری مبتلا نیز می تواند به بیماری مشکوک که احتمال دارد تا قبل بستری شدن اصلا آلوده نبوده است، انتقال داده و برای جلوگیری از این فاجعه، حساسیت کار را دو چندان می کند.
 
باقرنژاد با اشاره به اینکه پرستار نسبت به حجم کار و مسولیتی که دارد از کمترین مزایا برخوردار می باشد، اذعان کرد: به جرات می توانم بگویم که آزار دهنده ترین مسئله برای پرستارها نه تنها در دوره کرونا بلکه از قبل ترها، پایمال شدن حق و حقوقشان است.
 
وی ابراز کرد: کمبود شیلد های مخصوص، ماسک و دستکش و مواد ضدعفونی کننده در اوایل شیوع کرونا بسیار احساس می شد، اما خوشبختانه رفته رفته وضعیت بهبود پیدا کرد و دیگر در این خصوص مشکلی نداریم.
 
این پرستار بخش کرونا بیمارستان ولیعصر تبریز تصریح کرد: متاسفانه بودجه بیمارستان های خصوصی به قدر کاهش یافته است که ماه ها از دریافت کارانه، اضافه کار و معوقات خود بی بهره هستیم.
 
وی ادامه داد: کارانه ها با مبلغ بسیار ناچیز با تاخیر ۷ الی ۸ ماهه پرداخت می شوند که به هیج وجه قابل مقایسه با میزان کارکرد پرستاران نیست. در مورد افزایش حقوق هم که تا این لحظه دولت به وعده هایش عمل نکرده است.
 
باقرنژاد تاکید کرد: پرستاري کار سختي است و يک پرستار نياز دارد که از نظر شغلي امنيت خاطر داشته باشد در حالي که پرستاران چه در بخش دولتي و چه در بخش خصوصي چنين امنيتي ندارند و طي هفت سال گذشته هرچه پرستاران بازنشسته شده ‌اند يا بيمارستان ‌هاي جديد ايجاد شده است، از پرستاران شرکتي استفاده شده است و برخي هم اخيرا قراردادهاي 89 روزه و يک ‌ساله دارند.
 
* گزارش از سحر مغفرت
 
انتهای پیام/