حباب موزه مشاغل تبریز ترکید

به گزارش سرویس فرهنگ و هنر نصر، اردیبهشت ماه سال ۹۶ بود که در آستانه هفته میراث فرهنگی و روز جهانی موزه‌ها، موزه بازار و مشاغل تبریز که به همت "رضا سرابی‌اقدم" مجموعه دار پیشکسوت تبریزی گردآوری شده و همکاری شهرداری تبریز را به دنبال داشت، با حضور «زهرا احمدی‌پور» معاون وقت رئیس جمهور و رئیس سازمان میراث فرهنگی کشور افتتاح شد.

این موزه یکی از افتخارات دوره فعالیت شهردار جنجالی تبریز «صادق نجفی» بود که در سر هزاران سودا داشت و با همکاری در افتتاح این موزه به زعم خویش بزرگترین گام را برای تاریخ تبریز برداشته بود، اما ماجراهای این موزه تمام نشدنی بود.
 

آثار موزه بازار و مشاغل تبریز را که رضا سرابی اقدم یک به یک جمع آوری کرده و بازار قدیم را برای مخاطبان ترسیم ساخته بود نه تنها بیانگر نحوه فعالیت مردمان قدیم بلکه یادگارهایی از برخی بزرگان تبریز کهن چون حاج محمد نخجوانی را در دل خود داشت.

تابستان سال ۹۸ بود که فضای رسانه ای و مطبوعاتی تبریز از احتمال تعطیلی این موزه و همچنین در حصر بودن مجموعه داری خبر داد که غنای بسیاری از موزه های تبریز مدیون اوست، رضا سرابی اقدم که برای جمع آوری مجموعه موزه بازار و مشاغل تبریز زیر بار بدهی‌های سنگین رفته و از طرفی نیز از تحقق وعده های شهرداری تبریز مستاصل مانده بود، در بند وعده ها و طلبکاران افتاد، در آن اثنا توقیف بخشی از آثار این موزه توسط شهرداری تبریز نیز قوزی بالای قوز بود که انتقادات بسیاری را به دنبال داشت، در حالی که مردم و جامعه فرهنگی تبریز انتظار حمایت از مجموعه دار بنام را داشتند، اقدام شهرداری تمام ریشه های امید آن ها را خشکاند.

امروز ۲۹ اردی‌بهشت ماه سال ۹۹، روز جهانی موزه با شعار "موزه ها برای برابری: تنوع و فراگیری"
کلاس موزه‌های تبریز: موزه آذربایجان....حاضر، موزه سنجش....حاضر، موزه قاجار.....حاضر، موزه بازار....موزه بازار؟ .....دیگر دستی برای حاضر گفتن بلند نخواهد شد.
 

این گزارش حاکی است، روز گذشته «رضا سرابی اقدم» پس از مجادله های فراوان برای زنده نگه داشتن موزه بازار و مشاغل تبریز، آثار خود را از ساختمان این موزه جمع آوری کرد و عطای موزه را به لقایش بخشید، در ادامه به شرح بخشی از گفت و گو خبرنگار نصر با «رضا سرابی‌اقدم» می پردازیم.

رضا سرابی اقدم در گفت و گو با خبرنگار نصر، اظهار کرد: زمانی که کتابخانه ملی تبریز توسط بزرگانی چون حاج محمد نخجوانی و همکاری استاندار فقید و والای وقت علی دهقان تاسیس شد مجموعه ای ارزشمند ایجاد شد تا سال‌های متمادی نام تبریز را بر سر زبان ها بیاورد، رضا سرابی هم از آن جایی که همواره تبریز برایش مونس جان بوده و پیشه اش را برای بقای نام او انتخاب کرده، آثار خود را برای ایجاد موزه بازار و مشاغل تبریز در ساختمان این موزه قرار داد و با جان و دل شبانه روز برای استوار بودن آن تلاش کرد اما تنها تلاش کافی نبود، چون موزه مشاغل انگار فقط باید افتتاح می شد تا ویترینی از دوران فعالیت برخی باشد و پس از آن تاریخ انقضایش تمام شود.

او با اشاره به اینکه هفته گذشته پس از گذراندن چالش های متعدد موفق به رفع توقیف بخش باقی مانده آثار موزه مشاغل شده است، از جمع آوری آثار و تعطیلی این موزه خبر داد و گفت: درست است که من برای جمع آوری این آثار زیر بار بدهی های سنگین رفتم و با کمک فرهنگ دوستان بسیاری از مشکلاتم حل شد اما مشکلات بقای این موزه هیچ گاه رفع شد و روز گذشته آثارم را که در این مدت زیر غبار بی فکری و بی تدبیری مسئولان‌ شهر مانده بود جمع آوری کردم.
 

سرابی اقدم از کنایه‌های برخی از عوامل شهرداری و شورای تبریز گلایه کرد و گفت: وقتی درصدد دریافت کمکی از شهرداری بودم به من گفتند این آثار که ارزش چندانی ندارد، همه این ها را می توان از عتیقه فروشی های ششگلان تهیه کرد! آری حتما عتیقه فروشی های ششگلان میز کاری حاج محمد نخجوانی را به حراج گذاشته اند یا اولین دستگاه تلگراف را که بسیاری از موزه های اروپا خواهان آن هستند هر کدام یکی دوتا در پشت ویترین هایشان گذاشته اند تا هر رهگذری که به آن نظر بیاندازد آن را خریداری کند... متاسفانه خیلی وقت تست که ارزش تاریخ و میراث فرهنگی در این شهر فراموش شده است.

او افزود: آری به گفته رئیس سابق شورای شهر تبریز من باید فردی اقتصادی بودم تا تمام عمر و سرمایه خود را در راه جمع آوری آثار تاریخی تبریز نمی گذاشتم، برخی از آثار فاخر را به موزه های تبریز اهدا نمی کردم تا بتوانم طی این سال ها به سلامتی و رسیدگی به آن هزینه گذاشته و به فکر خود باشم.

سرابی در پایان، اظهار داشت: موزه مشاغل دیگر غایب است، آثارم را در پستوی انبارم میگذارم تا اگر زمان و عمری باقی بود، شاید موزه ای خصوصی راه اندازی کرده و آثاری را که به گفته برخی از عتیقه فروشی های ششگلان تهیه کرده ام در آن به نمایش دربیاورم.

گزارش از نویده رئوف‌فرد
انتهای پیام/