یادداشت/

سال تلخ، سال سخت

1398/12/25 - 10:05 - کد خبر: 16611 نسخه چاپی

نصر: سال 98 گلچینی از روزهای تلخ داشت. روزهایی پر از بیم و نگرانی. روزهای اشک و آه. انگار قرار بود که مردم در این سال فقط حوادث ناگوار طبیعی، سیاسی، اجتماعی و اقتصادی را تجربه کنند و به تمامی تلخ باشند و یک روز آب خوش از گلویشان پایین نرود.

سالی که در بهارش سیل آمد، خسارت های زیادی به جای گذاشت و کام همه ایرانیان را در تعطیلات نوروز تلخ کرد. اکنون نیز که در واپسین روزهای اسفندش قرار داریم ویروس وارداتی کرونا دامن مردم را گرفته و سایه نحس اش را بر سپهر ایران زمین گسترانیده است. سال 98 دارد بساط خود را جمع می کند و می رود اما مگر می شود روزهای تلخ اش را فراموش کرد و به خاطره ها سپرد.

وقوع سیل و زلزله در برخی استان های کشور، ترور سردار شهید سلیمانی، سقوط هواپیمای مسافربری، اعتراضات خیابانی آبان ماه، همچنین مشکلات اقتصادی، تشدید تحریم های آمریکا، افزایش نامتعارف قیمت کالاها، افشای فساد اقتصادی برخی از مدیران، در کنار دیگر مشکلات جاری روزمره مردم دست به دست هم دادند تا روزها و بلکه ماه ها به سختی و تلخی سپری شوند. اضطراب و نگرانی ناشی از بروز حوادث ریز و درشت در سال 98 روح و روان مردم را رنجور و خسته کرد و امید و نشاط اجتماعی دچار خدشه شد. سرمایه ای که برای ترمیم و ساخت آن نیازمند گذر زمان است.

سیر صعودی قیمت کالاها همراه با رکود اقتصادی در سال 98، تامین معیشت و گذران زندگی همچنان مهمترین دغدغه اساسی مردم بود چه با تورم لجام گسیخته و نظارت ناکافی بر بازار قدرت خرید مردم کاهش یافت و سفره ها نسبت به سال های گذشته کوچک تر شد. گلایه های مردم از عملکرد اقتصادی دولت روز به روز شدت یافت. مردم می گفتند پس تدبیر دولت در حل مشکلات متعدد اقتصادی چرا کارساز نشده است و کلیدهای رئیس جمهور گرهی از این مشکلات نمی گشاید.

افشای فساد اقتصادی و علنی شدن زندگی اشرافی برخی از مدیران و یا فرزندان آنان در سال 98 از یک طرف و حضور نیافتن مسئولان اجرایی کشور در بین مردم و متن جامعه باعث شد گوش شنوایی بر حرف ها و دغدغه های مردم پیدا نشود و بر فاصله میان مردم و دولتمردان بیافزاید. عدم رضایت مردم از نحوه عملکرد دولت و نمایندگان مجلس در اداره امور کشور، در انتخابات یازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی در دوم اسفند خود را نشان داد و بسیاری از این نمایندگان نمره مردودی از ملت دریافت کردند.
 

پرونده سال 98 به زودی بسته می شود و جایش را سال جدید می گیرد. اما آنچه که اهمیت دارد و قابل تامل، این است که از این حوادث و اتفاقات تلخ چه درس و تجربه ای می توانیم کسب کنیم تا بلکه خود را برای بروز شرایط سخت احتمالی در آینده آماده و مهیا نماییم. اینکه یاد بگیریم در زمان بحران چه بکنیم و آن را چگونه مدیریت نماییم. واقعیت این است که مردم ایران در گذشته شرایط سخت مثل جنگ تحمیلی هشت ساله را تجربه کرده اند اما آنچه دوران دفاع مقدس را در آن سالها قابل تحمل می کرد همدلی و روحیه ایثار و از خودگذشتگی ایرانیان بود.

 اکنون نقشه راه حال و آینده کشور پیش روی همه ما اعم از دولت و ملت قرار دارد. گام نهادن در مسیر اقتصاد مقاومتی، تکیه بر دانش و توانمندی های متخصصان داخلی و میدان دادن به جوانان کشور،حمایت از تولید ملی و سپردن مسئولیت اداره کشور به مدیران انقلابی با روحیه جهادی مشکلات کشور و مردم را برطرف خواهد کرد.

بیماری کرونا روال عادی زندگی فردی و اجتماعی همه ما را مختل و دچار آشفتگی کرده است. ناگزیر سال نو در خانه می مانیم و عید نوروزی متفاوت تجربه خواهیم کرد. عیدی که از مسافرت و دید و بازدید در آن خبری نیست و ناگزیر به انتخاب سبک زندگی به گونه ای دیگر خواهیم بود.هزار کار نکرده داریم و می توانیم در روزهای خانه نشینی انجام شان دهیم. عادات مضر را رفع و عادات مفید را تقویت کنیم. بیشتر کتاب بخوانیم. برای تربیت فرزندان مان وقت بیشتری بگذاریم. کمی از فضای مجازی و زندگی ماشینی فاصله بگیریم و باهم باشیم و در کنار هم. سال 99 را به امید روزهای خوب و بهتر آغاز می کنیم تا با رفع مشکلات اقتصادی و اجتماعی کشور در سال جدید، مردم زندگی شاد و بی دغدغه ای را تجربه کنند. انشالله...

طاهر خیری/ روزنامه نگار
انتهای پیام/
سال تلخ، سال سخت نصر


نظرها بسته شده اند

نمایش 0 نظر

پژوهشیار