کارگران ساده ترین سوژه ای هستند که به راحتی با نگاهی به اطراف می توان آن ها را پیدا کرد، اما سخت است نوشتن از درد و سختی های کارگران، نوشتن از آن ها سخت است اما نه به سختی کارگری.
کارگر که باشی تازه می فهمی سختی کشیدن چه حس غریبی دارد؛ سختی یعنی اینکه بدانی چگونه نداری ات را با لحظه به لحظه زندگی ات گره بزنی و درحالی‌که به کودکانت لبخند می زنی، یک دنیا غصه را پشت چشم هایت پنهان کنی و صورتت را باسیلی، سرخ نگه داری.
کارگر که باشی رسیدن به آرزوهایت هم محال است و حتی از ترس کارفرما نمی خواهی نامت در گزارش درج شود تا مبادا کاری که بابتش پول چندانی هم دریافت نمی‌کنی را از دست بدهی و بیکار شوی!
بی تردید از گذشته تا امروز هر بنایی که بناشده و هرچرخی که به گردش درآمده و هر دانه هایی که به بار نشسته و هرباری که از درختی به سفره هایمان می آید و هر لباسی که بر تن داریم و هر زیبایی که ما را مجذوب و شگفت زده می کند، همه و همه مدیون تالش و زحمت یک نام است، نامی که نجابت و قناعت و شرافت را برایمان تداعی میکند؛ "کارگر"
آری در فرهنگ ما ایرانی ها واژه کارگر را با مترادف هایی چون زحمت و تلاش می شناسند. واژه ای که از آن روزی حلال و فرزندان پاک، قدم به عرصه جامعه می گذارند.
بی تردید رمز پیشرفت و توسعه پایدار یک کشور و یک تمدن در تجلی استعدادها و سرمایه انسانی تلاشگر و کارآمد، قوت و قدرت جسم، شور و نشاط و امید، اندیشه خلاق و نبوغ سرشار است و کارگر به عنوان نیروی محرکه چرخه اقتصاد، نقش برجسته و ویژه ای در این عرصه دارد.
"کار" مایه حیات زندگی است و چشمه سار زلال زندگی با کار جلا و روشنی می یابد و کارگران، پیشگامان این حیات بدیع و نشاط آفرینند. دستان کارگران، دست هایی هستند که روزها را در تلاشند برای آرامش شب ها و شب ها در تکاپویند برای آسایش روزها.
کارگران از شریف ترین طبقه اجتماع هستند و چرخش دست و بازوی آن ها باعث چرخش چرخه های زندگی به سوی رشد، تعالی و شکوفایی جامعه و امتداد رگه های حیات در مجاری هستی است.
اولین روز از ماه "می" هر سال در تقویم میلادی که در تقویم هجری شمسی معمولا با روزهای 11 یا 12 اردیبهشت ماه مصادف می شود ، روز جهانی کار و کارگر نام دارد.
دلیل نامگذاری این روز به نام قشر زحمت کش این است که در سال 1886 میلاد درچنین روزهایی شماری از کارگران در شهر شیکاگو آمریکا علیه شرایط سخت و ناعادلانه کاری خود دست به اعتراضاتی زدند که این اعتراضات موجب قتل تعدادی از آنان شد. با این حال قشر کارگر مبارزات خود را برای احقاق حقوقشان ادامه دادند تا اینکه سرانجام به نتایج مطلوبی دست یافتند.
بی تردید یازدهم اردیبهشت ماه روز جهانی کار و کارگر فرصت مناسبی است که از کارگران زحمتکش، پر توان و تلاش گر که با همت والای خود چرخ صنعت و تولید را به گردش در می آورند و کار را عبادت و تلاش خود را در سرنوشت ملت و کشور موثر می دانند تجلیل و قدردانی گردد؛ اما چه سود!
قال رسول الله (ص) :«هرکس از پرداخت مزد کارگری خودداری ورزد، لعنت خداوند بر او باد»
بی تردید از گذشته های تلخ دیروز تا آینده های شیرین فردا، از بی عدالتی های ثروت اندوزان دیروز تا عدالت مداری بی نظیر فردا با تو خواهد بود، نبض تمام پویندگی ها.
پیشرفت و توسعه یک جامعه بدون حضور قشری به نام کارگر محال است. کار و کارگر در آموزه های دین مقدس اسلام از اهمیت به سزایی برخوردار است به طوری که حضرت محمد مصطفی (ص) بردستان کارگر بوسه زده است.
درحدیث آمده است: «اگر انسان طنابی بردارد و سر به کوه گذارد و هیزم بر پشت بکشد، بهتر از آن است که دست نیاز پیش دیگران دراز کند».
در سالی که با تاکید مقام معظم رهبری به نام سال «رونق تولید» تعیین شده باید دانست این حمایت فقط خرید کالای ایرانی نیست، فراموش نکنیم بدون توجه به معیشت کارگر نمی توان تولید و اشتغال را رونق بخشید و به شکوفایی اقتصادی رسید.
یک بار هم شده چند ساعتی خود را جای کارگران بگذاریم و ببینیم چه انتظاری از مسئولان دارند.
و ما امروز می خوانیم دست هایت که آیینه تلاش روزگارند، پر برکت باد، توان دست هایت را می ستایم، ای همیشه سبز، ای سازنده ترین نقش هستی در قاموس آفرینش؛ تمام روزهای شکوفا از تلاش، روز تو باد.
هنر کارگران است که ایران آباد / کار بسیار هنر را بنیاد
همت ای اهل هنر بار دگر / تا شود کل وطن خرم وشاد
..............................
سحر مغفرت
.............................
انتهای پیام/