این شرکت بهعنوان یکی از بازیگران اصلی بازار خودروهای مونتاژی، توانسته بود با ارائه طرحهایی با اقساط ۳۶، ۴۸ و حتی ۶۰ماهه، امکان دسترسی به خودروهای بهروزتر را برای بخش گستردهای از متقاضیان فراهم کند. فروش اقساطی مدیران خودرو در مقاطع مختلف، نهتنها یک ابزار بازاریابی، بلکه عاملی اثرگذار در تنظیم تقاضا و تثبیت جایگاه این برند در بازار تلقی میشد. با این حال، بررسی روندهای فروش در سال ۱۴۰۴ نشان میدهد که این مزیت رقابتی عملا کمرنگ شده و جای خالی آن بیش از هر زمان دیگری احساس میشود.
اقساط بلندمدت؛ ویژگی سابق مدیران خودرو
در سال ۱۴۰۳ و سالهای پیش از آن، بسیاری از مشتریان مدیران خودرو با ورود به طرحهای اقساطی، عملا بخشی از ریسک تورم را به نفع خود مدیریت میکردند. فردی که در ابتدای سال ۱۴۰۳ خودرویی را با اقساط ماهانه مشخص خریداری میکرد، در پایان همان سال با واقعیتی مواجه بود که قیمت بازار خودرو، فاصلهای معنادار با قیمت خرید اولیه پیدا کرده است.
رشد قیمت خودروهای مونتاژی، بهویژه در کلاس کراساوور، در بسیاری از موارد حتی از نرخ تورم رسمی نیز پیشی گرفت. به این ترتیب، خریدار نهتنها صاحب خودرو شده بود، بلکه دارایی او در بازه زمانی کوتاهمدت، افزایش ارزش محسوسی را تجربه میکرد. این موضوع در مورد مدلهایی نظیر تیگو ۸ پرو مکس بهوضوح قابل مشاهده بود؛ خودرویی که در زمان عرضه با شرایط اقساطی، برای بسیاری دستیافتنی شد و مدتی بعد به یکی از گرانترین محصولات بازار مونتاژی تبدیل شد.
تیگو ۸ پرو مکس؛ نمونه موفق فروش اقساطی مدیران خودرو
بررسی دادههای منتشرشده از طرحهای فروش مدیران خودرو در سال ۱۴۰۳ نشان میدهد تیگو ۸ پرو مکس IE با قیمت کارخانهای در بازه حدود ۳.۳ تا ۳.۴ میلیارد تومان عرضه میشد و امکان خرید آن از طریق فروش اقساطی تا ۶۰ ماه وجود داشت. در برخی طرحها، خریدار با پیشپرداخت حدود ۱.۷ تا ۱.۹ میلیارد تومان و اقساط ماهانه حدود ۲۰ تا ۲۲ میلیون تومان صاحب خودرو میشد؛ اقساطی که اگرچه مشمول سود بانکی حدود ۲۳ درصد بود، اما در عمل به دلیل تورم و رشد سریع قیمت خودرو، فشار واقعی آن در طول زمان کاهش پیدا میکرد.
این شرایط باعث شد بخش قابل توجهی از مشتریان، بدون پرداخت نقدی کامل، وارد کلاس قیمتی بالاتری از خودروهای مونتاژی شوند؛ موضوعی که
فروش اقساطی مدیران خودرو را به یکی از جذابترین ابزارهای خرید در آن سال تبدیل کرده بود.
چرا فروش اقساطی مدیران خودرو جذاب بود؟
مقایسه قیمت همان خودرو در بازار آزاد امروز، تصویر روشنی از نتیجه این تصمیم میدهد. تیگو ۸ پرو مکس مدل ۱۴۰۳ در حال حاضر در بازار با قیمتی حدود ۴ تا ۴.۲ میلیارد تومان معامله میشود؛ یعنی حداقل ۶۰۰ تا ۸۰۰ میلیون تومان بالاتر از قیمت کارخانه در زمان خرید اقساطی.
به این ترتیب، خریدارانی که در سال ۱۴۰۳ این خودرو را بهصورت اقساطی خریداری کردهاند، نهتنها از مزیت استفاده از خودرو برخوردار بودهاند، بلکه از منظر دارایی نیز عملا سود کردهاند؛ آن هم در شرایطی که بخش قابل توجهی از بهای خودرو را با پولی پرداخت کردهاند که ارزش واقعی آن در اثر تورم کاهش یافته است. این اعداد بهوضوح نشان میدهد خرید اقساطی تیگو ۸ پرو مکس در سال گذشته، از نظر اقتصادی برای مصرفکننده یک تصمیم سودده بوده است.
کاهش تقاضا با حذف طرح فروش قسطی
در چنین فضایی، فروش اقساطی مدیران خودرو بهنوعی نقش اهرم اقتصادی برای مصرفکننده ایفا میکرد. اقساط ثابت یا با افزایش محدود، در برابر تورمی که بهصورت پیوسته هزینههای زندگی را بالا میبرد، مزیتی جدی محسوب میشد. همین عامل باعث شده بود که حتی بخشی از تقاضای سرمایهای بازار نیز به سمت محصولات این شرکت هدایت شود.
اما ورود به سال ۱۴۰۴، تصویر متفاوتی را ترسیم میکند. بررسی طرحهای فروش اعلامشده در ماههای ابتدایی سال جاری نشان میدهد که خبری از اقساط بلندمدت و عمومی نیست. طرحهایی که معرفی شدهاند، یا به بازههای کوتاهمدت محدود شدهاند یا صرفا برای برخی ارگانها، سازمانها و گروههای خاص در دسترس قرار گرفتهاند.
این تغییر رویکرد، پرسشهای متعددی را در سطح بازار ایجاد کرده است. حذف یا محدودسازی فروش اقساطی، آن هم در شرایطی که قدرت خرید خانوارها بهشدت تحت فشار قرار دارد، میتواند به کاهش تقاضای موثر منجر شود. بازار خودرو در سال ۱۴۰۴ بیش از هر زمان دیگری به ابزارهای مالی متنوع نیاز دارد، اما آنچه مشاهده میشود، عقبنشینی یکی از مهمترین بازیگران از این حوزه است. فروش نقدی یا اقساط کوتاهمدت، عملا بخش قابل توجهی از مشتریان بالقوه را از دایره خرید خارج میکند؛ مشتریانی که در سالهای گذشته، موتور محرک فروش بسیاری از محصولات مدیران خودرو بودند.
از سوی دیگر، تمرکز طرحهای محدود اقساطی بر مدلهای خاص یا کانالهای سازمانی، شائبه تغییر استراتژی فروش را تقویت میکند. به نظر میرسد مدیران خودرو در سال جاری، بیش از آنکه به دنبال افزایش تیراژ فروش از طریق تنوع شرایط باشد، بر مدیریت ریسکهای مالی و کنترل تعهدات بلندمدت تمرکز کرده است. هرچند این رویکرد از منظر بنگاه اقتصادی قابل تحلیل است، اما در سطح بازار، بهعنوان از دست رفتن یک مزیت رقابتی تعبیر میشود؛ مزیتی که سالها در ذهن مصرفکننده با نام این برند شناخته میشد.
تاثیر حذف فروش اقساطی روی بازار خودرو
نبود فروش اقساطی گسترده، بهویژه برای محصولاتی مانند
تیگو ۸ پرو مکس که در رده قیمتی بالاتری قرار دارند، میتواند مستقیما بر حجم معاملات اثر بگذارد. این خودروها بدون ابزارهای مالی جذاب، تنها برای بخش محدودی از خریداران نقدی قابل دسترسی خواهند بود. در نتیجه، فاصله میان قیمت کارخانه و بازار، رفتار مصرفکننده و حتی جایگاه برند در مقایسه با رقبا، همگی تحت تاثیر قرار میگیرند.
در بازاری که رقابت میان خودروسازان مونتاژی بهشدت افزایش یافته، حذف چنین ابزاری میتواند به انتقال تقاضا به سمت برندهایی منجر شود که همچنان از فروش اقساطی بهعنوان اهرم جذب مشتری استفاده میکنند.
نتیجه گیری
در مجموع، فروش اقساطی مدیران خودرو را میتوان یکی از حلقههای گمشده بازار خودرو در سال ۱۴۰۴ دانست. حلقهای که در گذشته، نقش تعیینکنندهای در تعادل میان قیمت، تقاضا و دسترسی مصرفکننده داشت. تداوم این وضعیت، نهتنها بر عملکرد فروش این شرکت، بلکه بر رفتار کلی بازار خودروهای مونتاژی نیز اثرگذار خواهد بود. بازگشت به طرحهای متنوع و فراگیر اقساطی، میتواند بار دیگر این تعادل را تا حدی احیا کند؛ موضوعی که به نظر میرسد در شرایط فعلی، بیش از هر زمان دیگری مورد انتظار بازار و مصرفکنندگان است.
انتهای پیام/