رسوایی بزرگ در سیرجان! میزبانی که اعتبار لیگ را خدشه‌ دار کرد

به گزارش نصر، دیدار تیم های مس سونگون ورزقان و گهرزمین در سیرجان، شاهد یکی از سیاه‌ترین و شرم‌آورترین اتفاقات تاریخ خود بود؛ جایی که امنیت و سلامت بازیکنان به دست عناصر آشوبگر و میزبانی بی‌کفایت گهرزمین به گروگان گرفته شد. از هجوم سازمان‌یافته به زمین بازی و کتک‌کاری وحشیانه تا اوج فاجعه، یعنی استفاده از گاز اشک‌آور در فضای بسته رختکن که منجر به شستشوی ریه بازیکن ملی‌پوش مس سونگون شد. این دیگر یک درگیری ساده ورزشی نیست؛ این اعلام ورشکستگی مدیریت لیگ و اوج بی‌مسئولیتی فدراسیون فوتبال در تأمین حداقلی‌ترین استانداردهای یک رقابت رسمی است.
اما سؤال اساسی و حیاتی اینجاست: در دیدار گهرزمین سیرجان، چیزی به نام «تأمین امنیت» اساساً وجود خارجی نداشت! آنچه رخ داد، نتیجه مستقیم بی‌برنامگی فاجعه‌بار میزبان و سهل‌انگاری باورنکردنی ناظران و فدراسیون بود.
در حالی که بر اساس قوانین، میزبان موظف به جدا نگه داشتن هواداران، کنترل کامل ورودی‌ها و جلوگیری از هرگونه ورود مواد ممنوعه است، اما نه تنها اجازه داده شد هواداران تحریک‌شده سیرجانی به حریم ممنوعه زمین یورش ببرند، بلکه سیستم امنیتی سالن عملاً در برابر استفاده از گاز اشک‌آور در رختکن تیمی دیگر ساقط شد! این اتفاق نه تنها یک خطای مدیریتی، بلکه یک جنایت امنیتی در محیط ورزشی محسوب می‌شود.
فدراسیون فوتبال باید پاسخ دهد که چرا با وجود سوابق خشونت در برخی میزبانی‌ها، باز هم با چشمان بسته و نظارتی ضعیف اجازه برگزاری چنین دیداری را صادر می‌کند؟
باشگاه مس سونگون، با صدور اولتیماتوم جدی، میزبانی گهرزمین را لکه ننگی تاریک بر چهره لیگ برتر نامید و به صراحت اعلام کرد:
زنگ خطر برای اعتبار لیگ و جایگاه فوتسال ایران به صدا درآمد. سلامت و امنیت بازیکنان، خط قرمز باشگاه مس سونگون است.
در این میان نکته ای که قابل توجه است سکوت هیات فوتبال استان آذربایجان شرقی است که وظیفه اصلی آن، حمایت قاطع و پیگیری جدی از حقوق تیم‌های خود در مجامع ملی است. با این حال متأسفانه شاهد یک سکوت معنادار و انفعال تأسف‌بار از سوی متولیان فوتبال آذربایجان شرقی هستیم. گویا توهین آشکار به اعتبار ورزش آذربایجان شرقی برای این نهاد، اولویت ندارد!
با این حال باید منتظر ماند و دید فدراسیون نشینان چه اقدامی مقابل این اتفاق خواهند داشت و اما آنچه مسلم است زمان مماشات گذشته است وفوتسال ایران نیازمند یک انقلاب انضباطی خواهد بود.
انتهای پیام/