زنجان تا تبریز؛ جاده‌ای با چاله‌های تبعیض

به گزارش نصر، در مسیر پرتردد میان سه کلانشهر کشور، نشان می‌دهد که توزیع نابرابر مجتمع‌های خدماتی-رفاهی، جایگاه سوخت و کیفیت زیرساخت جاده‌ای، موضوعی است که نیازمند بازنگری عمیق در سیاست‌گذاری است.
اگر تهران تا اصفهان را مقایسه کنیم؛ محور پرترددی با بیش از ۶۰ مجتمع خدماتی فعال در استان اصفهان این مجتمع‌ها معمولاً جایگاه سوخت، رستوران، سرویس بهداشتی، نمازخانه، فروشگاه و گروهی حتی اقامتگاه نیز دارند.
این حجم بالای امکانات متنوع موجب شده مسافران در طول سفر از خدمات کافی برای استراحت، سوخت‌گیری و خوردن غذا بهره‌مند شوند؛ سطحی که تقریباً استاندارد است.
تهران تا قزوین نیز درحال حاضر با ۳۷ مجتمع خدماتی فعال و حدود ۲۲ مجتمع در دست احداث روبه‌روست؛ پیش‌بینی می‌شود تعداد فعال‌ها به ۵۹ برسد، علاوه بر این، ۹۵۶ تقاضا برای ساخت مجتمع ثبت شده که نشان‌دهنده نیازی جدی است.
بنابراین مسیر تهران–قزوین نیز معمولاً امکانات رفاهی مناسبی دارد؛ البته کیفیت آسفالت در سطح قابل قبول و سوخت‌رسانی مطلوب است.
اما قزوین تا تبریز؛ در استان آذربایجان‌شرقی، تنها حدود ۵۴ تا ۵۷ مجتمع بین‌راهی فعال در کل محورهای استانی وجود دارد سه مجتمع جدید هم در جاده تبریز–خواجه، تبریز–بستان‌آباد و کنارگذر شهید باکری راه‌اندازی شده که ظرفیت نسبتاً کمی اضافه کرده در طول محور قزوین–تبریز تعداد مجتمع‌ها، جایگاه سوخت و امکانات رفاهی قابل مقایسه با مسیرهای پیشین نیست. علاوه‌بر این، گزارش‌ها از کیفیت نامطلوب آسفالت در برخی بخش‌ها حکایت دارد؛ به‌گونه‌ای که هنوز اقدامات اساسی برای رفع خرابی و بهسازی کامل انجام نشده؛ وضعیت همین مجتمع ها از زنجان تا تبریز نیز در حالی است که قیاس آن ها با سه استان های فوق تفاوت فاحش و ملموسی دارد!
با وجود طرح‌های پراکنده‌ی بهسازی مثل نهضت آسفالت‌ریزی در استان آذربایجان‌شرقی، بررسی میدانی نشان می‌دهد هنوز بخش‌هایی در محور قزوین–تبریز از استانداردهای ابتدایی بهره‌مند نشده‌اند.
این وضعیت باعث شده مسافران و رانندگان کامیون‌ها در مسیر این محور از کاستی‌هایی نظیر طولانی شدن زمان سوخت‌گیری، نبود جایگاه مناسب در فواصل قانونی و خستگی ناشی از جاده‌های پرچاله آسیب ببیند.
 عدم توازن خدمات رفاهی، گویای کم‌توجهی نسبی به بخش شمال‌غربی کشور است؛ جایی که نیاز به راهکارهای گسترده‌تری وجود دارد.
پیشتر نیز جبار علی ذاکری معاون عمرانی استاندار سابق در گفتگو با نصر در پاسخ به وضعیت نامناسب آزاد راه زنجان تبریز، گفت: بزرگترین ضعف ما در حوزه آزاد راه زنجان - تبریز مسئله مجتمع خدماتی، رفاهی مناسب است، متاسفانه به جز دو مورد هیچ یک از آن ها در خور شان مردم استان نیست، بقیه مجتمع ها صرفا جایگاه بین راهی است که زیبنده مردم ما نیست.
وی در این رابطه افزود: مابین آزاد راه زنجان و قزوین مجموعه ای بنام ترنج، یا در آزاد راه تهران مجموعه آفتاب درخشان صحرا وجود دارد که طبق رایزنی ها با پرشین نوشین مقرر شده است تا یک مجتمع رفاهی در حد مهر و ماه قم در آزاد راه تبریز زنجان اجرا شود که هم اکنون ساخت این مجتمع آغاز گردیده است، دومین مجتمع نیز عین همان در ضلع جنوبی ایجاد خواهد شد؛ علاوه بر 2 مورد فوق 4 مورد دیگر نیز در برنامه داریم تا ایجاد شود.
همچنین ذاکری در مردادماه ۱۴۰۳ در جلسه ستاد اجرایی خدمات سفر استان، با اشاره به لزوم توجه ویژه به سرمایه‌گذاری در بخش گردشگری، گفت: با پیگیری‌های مستمر ‌می‌توان چالش‌ها و مشکلات مرتبط با حوزه گردشگری و نواقصات موجود این حوزه در استان را شناسایی و در راستای رفع این موارد، راهکار مناسبی اتخاذ کرد که در این راستا با سرمایه‌گذاری‌های پیش‌بینی شده، ۱۷ مجتمع خدماتی، رفاهی و گردشگری طی سال‌جاری ایجاد خواهد شد.
در گفت‌وگویی میدانی با چند تن از رانندگان مسیر زنجان–تبریز، مشکلات از زبان خود آنان روایت شد؛ مشکلاتی که نه تنها موجب نارضایتی آن‌ها شده، بلکه بر ایمنی و کیفیت سفر نیز اثر مستقیم گذاشته است.
"احمد کریمی" راننده‌ی تریلی که سال‌هاست مسیر تهران–تبریز را طی می‌کند، می‌گوید: از زنجان که رد می‌شویم تا نزدیک تبریز، باید با دلهره دنبال جایگاه سوخت باشیم. بعضی وقت‌ها مجبورم از جاده اصلی خارج شم تا یک جایگاه پیدا کنم. زمان زیادی تلف شده و استراحت درست‌حسابی هم نداریم.
"سیدرضا حسینی"، راننده‌ی ترانزیت، هم با اشاره به وضعیت آسفالت می‌افزاید: بخش‌هایی از این جاده پر از چاله و ترک‌های خطرناکه. بار سنگین داریم، خستگی راننده با این وضعیت چند برابر می‌شه. خدا نکنه شب باشه یا بارون بباره…
"مرتضی علی‌پور"، راننده کامیون و ساکن بستان‌آباد، می‌گوید: مجتمع‌هایی هم که هست، یا سوخت ندارند یا سرویس بهداشتیش در حد نیست. بعضی‌ها اصلاً وضعیتی دارند که امکان ندارد کسی بتواند داخل آن سرویس ها شود! بوی بد و نبود بهداشت در حد فاجعه است گویی از ایران نیست!
جهت پاسخگویی به سوالات و عملکرد مسئولین در این رابطه به سراغ مسئولین مربوطه رفتیم؛ روابط عمومی میراث فرهنگی استان، به نقل از ریاست این اداره، گفت: کلیه مجتمع های رفاهی و پمپ های بنزین در اختیار اداره کل و راهداری و خدمات جاده ای می باشد.
"ظفر محمدی" معاون عمرانی استاندار آذربایجان شرقی نیز تصریح کرد: در این رابطه باید اداره راهداری پاسخ گو باشد.
در ادامه به سراغ "غلامرضا رسول‌زاده" مدیرکل راهداری و حمل‌ونقل جاده‌ی استان آذربایجان شرقی رفتیم؛ متاسفانه طی چند نوبت تماس تلفنی و ارسال پیام، رسول زاده آماده مصاحبه نشده و روابط عمومی نیز اعلام کرد گزارش را بنویسید جوابیه میفرستیم.!!}
گزارش نصر می افزاید؛ سرعت‌بخشی به ساخت مجتمع‌های بین‌راهی در مسیر قزوین–تبریز با اولویت تامین زیرساخت سوخت، سرویس و اقامت، اعتبار ویژه به بهسازی آسفالت این محور با بررسی دوره‌ای کیفیت و اجرای ترمیم و روکش با تراکم استاندارد در کوتاه‌مدت، نظارت بر توزیع عادلانه خدمات برای جلوگیری از تبعیض منطقه‌ای و تضمین سفر ایمن برای همه شهروندان، به‌کارگیری مشارکت بخش خصوصی و ارائه تخفیف‌های تشویقی به سرمایه‌گذاران در احداث مجتمع‌های خدماتی در نقاط کم‌برخوردار جاده‌ای ضروری و حائز اهمیت است.
مسیر تهران–اصفهان و تهران–قزوین با اتکا بر ساختار قوی مجتمع‌های خدماتی و کیفیت جاده‌ای مطلوب، نمونه‌های موفقی از توسعه هماهنگ زیرساخت هستند. در مقابل، مسیر قزوین–تبریز هنوز در ابتدای راه است و نیازمند توجه ویژه ملی و تصمیمات جدی است تا عدالت جغرافیایی در دسترسی به خدمات رفاهی و حمل‌ونقل محقق شود.
انتهای پیام/