علم، قدرت و اقتدار؛ روایت ایران امروز در میدان نبرد

در جهانی که بمب‌های هوشمند از کارخانه‌های دانش‌بنیان بیرون می‌آیند و رادارهای پیشرفته حاصل کار مشترک نخبگان دانشگاهی و مهندسان صنعتی‌اند، ایران ثابت کرده است که «علم در خدمت اقتدار» تنها یک شعار نیست؛ یک راهبرد عملی و مستحکم است.
 دستاوردهای فناورانه‌ی ایرانی نه از جیب‌های پر، بلکه از ذهن‌های جوشان برخاسته‌اند و اینجاست که اقتدار ملی، معنایی فراتر از تسلیحات می‌یابد.
شرکت‌های دانش‌بنیان، جبهه‌ی دوم این نبردند، آن‌ها که بی‌صدا اما مؤثر، نیازهای کشور را در پیچیده‌ترین شرایط تأمین کرده‌اند؛ از قطعات حساس دفاعی گرفته تا تجهیزات پزشکی، از نرم‌افزارهای امنیتی تا سامانه‌های راداری بومی، آنان امروز، نه‌تنها شریک میدان نبردند، بلکه ستون فقرات آینده‌ای مستقل و امن برای ایران‌اند.

بازوی علمی ایران، ستون اقتدار ملی
 باید این واقعیت را پذیرفت که اقتدار پایدار در میدان نبرد، تنها زمانی تضمین می‌شود که پشتوانه آن علم، تولید ملی و خودباوری باشد، اگر امروز ایران در یکی از پیچیده‌ترین معادلات منطقه‌ای و در برابر یکی از پرهزینه‌ترین ماشین‌های جنگی دنیا، با اقتدار ایستاده است، این تنها به لطف تجهیزات نظامی نیست، بلکه حاصل زنجیره‌ای است که از دانشگاه آغاز شده، در شرکت‌های دانش‌بنیان بالیده و در صنایع مادر به ثمر نشسته است.
صهیونیسم جهانی سال‌هاست نه از تعداد موشک‌های ایران، بلکه از توان فکری آن بیم دارد، واقعیتی که شهادت دانشمندان هسته‌ای و هدف قرار گرفتن متخصصان ایرانی توسط دشمنان آشکار و پنهان جمهوری اسلامی، گواهی تلخ اما روشن بر آن است، در جهانی که ترور یک دانشمند می‌تواند بخشی از «پروژه دفاعی» دشمن تلقی شود، یعنی علم، خود تبدیل به یک تهدید استراتژیک برای آن‌ها شده است. و چه افتخاری بالاتر از آنکه «قلم»، «دانش»، و «نقشه مهندسی» در ایران به همان اندازه «تفنگ» و «راکت» ترس‌آفرین شده‌اند.
امروز هر بمبی که در نبرد استفاده می‌شود، پیش‌تر در آزمایشگاه و کارخانه‌ای داخلی طراحی شده است و این یعنی هر پرتابه، امضای یک نخبه ایرانی را با خود دارد. 
در نقطه‌ای ایستاده‌ایم که قدرت نرم و سخت به هم رسیده‌اند؛ جایی که «مغز ایرانی» نقشی راهبردی در تأمین امنیت، بازدارندگی، و البته آینده‌سازی کشور ایفا می‌کند.
برنامه‌ریزی راهبردی برای آینده، باید بر همین ستون‌ها استوار باشد، سرمایه‌گذاری برای تولید فقط یک شعار سال نیست؛ مسیری است برای مصون‌سازی کشور، برای اقتدار پایدار و برای ساختن ایرانی که در جنگ، در تحریم، در صلح و در رقابت، همیشه حرفی برای گفتن داشته باشد.
اکنون بیش از همیشه زمان آن است که حمایت از شرکت‌های دانش‌بنیان نه در حرف، بلکه در عمل، سیاست قطعی دولت، مجلس، صنایع بزرگ، رسانه‌ها و حتی مردم باشد.
 اگر جنگی در راه است، پاسخ آن نه فقط در خط مقدم، که در کارگاه‌های تولید، میزهای تحقیق و سکوهای آزمایش ایرانی رقم خواهد خورد.
زیرا بمب‌هایی که از دل دانش بیرون می‌آیند، نه‌تنها جنگ را مدیریت می‌کنند، بلکه آینده را هم می‌سازند.
انتهای پیام/