فوتبال ایران در باتلاق فساد دلالان/ خواب غفلت است یا چشم پوشی مسئولین نظارتی؟

به گزارش نصر، در حالی فوتبال ایران روزهای نقل و انتقالاتی خود را سپری می کند که برخی هزینه ها و قیمت های نامتعارف بازیکنان ایرانی نقل و قول محافل شده است و داد بسیاری از مدیران و مالکان تیم های خصوصی را درآورده است. صحبت های محمدرضا زنوزی مطلق مالک باشگاه تراکتور در برنامه فوتبال برتر نشان داد که متاسفانه قرارداد های فوتبال ایران در وضعیت عجیبی به سر می برد و معلوم نیست چراکه هیچگونه نهاد امنیتی و نظارتی به این موضوع ورود نمی کند.
در کشورهای مختلف جهان فوتبال به سمتی رفته است که هیچ نهاد دولتی تیم داری انجام نمی دهدو این امر بر عهده اشخاص و شرکت های خصوصی مختلف است اما با این حال نظارت بر باشگاه های خصوصی نیز وجود دارد و محدودیت های زیادی در پرداخت های آنها وجود دارد؛ اقدامی که باعث می شود قیمت های نامتعارف بازیکنان محدود و همچنین توازن مالی میان تیم های مختلف حفظ شود اما متاسفانه در سالهای اخیر تیم های ایرانی نه تنها چنین قوانینی ندارند بلکه روز به روز قیمت بازیکنان شاغل در لیگ ایران به ارقامی نزدیک به بازیکنان سطح اول دنیا می رسد در حالی که سطح فوتبال ایران امروزه به پایین ترین سطح چند سال اخیر خود رسیده است.
اگر نگاهی به افتخارات چند دهه اخیر فوتبال ایران داشته باشیم مشاهده خواهیم کرد که هیچ دستاورد و افتخاری در فوتبال ایران چه در سطح ملی و چه در سطح باشگاهی وجود ندارد و تنها افتخار فوتبال ایران حضور در جام های جهانی بوده که آن هم با حذف در همان مرحله اول همراه شده است. اما با این حال بازیکنان ایرانی که بجز تعدادی انگشت شمار امروزه در لیگ ها و باشگاه های نه چندان مطرح اروپایی و یا کشور های عربی بازی می کنند قراردادی در حد چند صد هزار دلار دارند که پس از عدم موفقیت و بازگشت به لیگ برتر ایران قرارداد های میلیون دلاری با باشگاه های ایرانی امضا می کنند که نشان دهنده نقش موثر دلالان در این موضوع است. البته نکته تاسف بار این است که متاسفانه اکثر این قراردادهای نجومی توسط باشگاه های دولتی پیشنهاد و امضا می شود و باتوجه به اینکه بودجه این باشگاه ها از بیت المال پرداخت می شود، بایستی مشخص شود که این بودجه به چه نحوی در اختیار برخی تیم ها قرار گرفته و چه مقدار از آن به جیب بازیکنان می رود و از آن مهم تر اینکه آیا مردم از پرداخت چنین هزینه های هنگفت به بازیکنان که مربوط به ملت بوده و بایستی در مسیر خدمت به مردم خرج شود، رضایت مند هستند یا خیر. همچنین باید به این موضوع توجه جدی شود که چرا هیچگونه نهاد امنیتی یا نظارتی به این موضوع ورود نمی کند که یک بازیکن 300 میلیارد تومان قرارداد امضا می کند و اگر در تمام بازی های خود به میدان برود، در هر دیدار 5 میلیارد تومان دریافت خواهد کرد که معادل چندین سال حقوق یک کارگر ایرانی است.
با این حال بنظر می رسد با توجه به تداوم این موضوع در سال های گذشته، هیچ اتفاق خاصی هم در سال های آتی رخ نخواهد داد و چنین هزینه های هنگفتی از خزانه های بیت المال صرف هزینه های لاکچری برخی افراد در ایران خواهد شد.
انتهای پیام/