بررسی دقیق دههها مطالعه درباره نوشتار احساسی مثبت؛
آیا دفترچه شکرگزاری، سلامت روان را بهبود میدهد؟
1404/03/04 - 16:52 - کد خبر: 137206
نسخه چاپی
نصر: نوشتن احساسی با تمرکز بر جنبههای مثبت زندگی، میتواند احساسات خوبی در افراد ایجاد کند؛ اما همه روشهای این نوع نوشتن، اثر یکسانی ندارند. پژوهشگران با مرور مطالعات مختلف سعی کردهاند بفهمند کدام تکنیکها بهتر عمل میکنند.
به گزارش نصر، نوشتار احساسی مثبت یکی از روشهای روانشناختی است که در سالهای اخیر مورد توجه قرار گرفته است. برخلاف نوشتن درباره اتفاقات تلخ یا آسیبزا که ممکن است در کوتاهمدت احساسات منفی را افزایش دهد، در این شیوه افراد درباره امیدها، قدردانیها یا آیندهای روشن مینویسند. هدف از این تمرینات، تقویت احساسات مثبت و بالا بردن کیفیت زندگی است. این موضوع بهویژه برای افرادی که در شرایط عادی زندگی هستند و مشکلات روانپزشکی ندارند، اهمیت بیشتری پیدا میکند.
با وجود نتایج امیدوارکننده در برخی مطالعات، هنوز معلوم نیست که کدام شیوه نوشتار احساسی مثبت مؤثرتر است. بعضی از تکنیکها مثل نوشتن درباره «بهترین خود ممکن» یا نوشتن ژورنال شکرگزاری، به عنوان تمرینهای اصلی در این حوزه شناخته میشوند. اما بررسی دقیق و مقایسه علمی بین این روشها در پژوهشهای گذشته کمتر انجام شده است. از این رو، ضرورت دارد با جمعبندی یافتهها، مشخص شود کدام تکنیکها در بهبود سلامت روان و شادی فردی کارآمدتر هستند.
در همین راستا، محققان دانشگاه نورثآمبریا در بریتانیا، پژوهشی نظاممند را انجام دادهاند. آنها با بررسی دقیق بیش از پنجاه مطالعه از سال ۱۹۳۰ تا ۲۰۲۳، تلاش کردند دریابند کدام روشهای نوشتار احساسی مثبت بیشترین تأثیر را در ارتقاء سلامت روان و احساس رضایت از زندگی دارند.
در این پژوهش، فقط مطالعاتی بررسی شدند که روی افراد بزرگسال فاقد مشکلات بالینی متمرکز بودند و روشها به صورت فردی و بدون کمک مستقیم درمانگر انجام شده بود. تمرینهایی مثل نوشتن درباره آیندهای امیدوارکننده یا نوشتن دفترچه شکرگزاری، در بیشتر مطالعات بررسی شده بودند. هدف این بود که مقایسهای علمی بین روشهای مختلف انجام شود.
نتایج نشان دادند که بیشتر تکنیکهای نوشتار احساسی مثبت باعث افزایش شادی، رضایت از زندگی و احساس قدردانی میشوند. با این حال، تأثیر این روشها بر مسائل مرتبط با سلامت جسمی یا اضطراب و افسردگی، در افراد مختلف متفاوت بوده و وابسته به نوع تکنیک مورد استفاده است.
پژوهشگران همچنین اشاره کردند که در برخی مطالعات، تفاوتهایی مثل مدت زمان تمرینها یا نوع گروه کنترل باعث شده نتوان نتایج را بهراحتی با هم مقایسه کرد. آنها پیشنهاد کردند که در آینده، پژوهشها با دقت و طراحی علمی بیشتری انجام شوند و تفاوتهای فردی در شرکتکنندگان نیز بررسی شود.
این مرور علمی که نتایج آن در نشریه معتبر PLOS ONE منتشر شدهاند، همچنین نشان داد که تمرینهایی مانند نوشتن دفترچه شکرگزاری و تصور «بهترین خود ممکن»، قویترین تأثیر را در افزایش احساسات مثبت داشتهاند. علاوه بر این، بهنظر میرسد ویژگیهای شخصیتی و تفاوتهای فردی نقش مهمی در اثربخشی این تمرینها دارند.
اهمیت این یافتهها در آن است که میتوان از روشهای ساده و قابلانجامی مثل نوشتن، برای تقویت سلامت روان استفاده کرد. این تمرینها نهتنها هزینه زیادی ندارند، بلکه امکان انجام آنها در خانه نیز وجود دارد. با این حال، لازم است افراد تکنیکی را انتخاب کنند که بیشترین همخوانی را با شخصیت و شرایط زندگیشان دارد.
انتهای پیام/
خبرگزاری ایسنا