یادداشت/
وقتی محافظهکاری رسانهای، شادی مردم را به تلخی میکشاند
1404/02/28 - 08:03 - کد خبر: 136659
نسخه چاپی
نصر: جشن قهرمانی باشگاه تراکتور، تنها یک رویداد ورزشی نبود؛ بلکه فرصتی طلایی برای بروز شور اجتماعی، غرور منطقهای و نمایش نشاط واقعی مردم آذربایجان بود.
این جشن، بهجای اینکه آیینهای برای بازتاب این شور عمومی باشد، به صحنهای برای بروز ناهماهنگی، اجرای ضعیف و مدیریت محافظهکار و مداخلهگر صدا و سیمای استان آذربایجان شرقی (شبکه سهند) بدل شد؛ رویکردی که نه تنها نتوانست رضایت عمومی را جلب کند، بلکه در مواردی زمینهساز نارضایتی گسترده و حتی آبروریزی رسانهای شد.
در یکی از مهمترین و عجیبترین جلوههای این محافظهکاری رسانهای، نمایش صحنهی باشکوه و هویتساز رقص حماسی آذربایجانی توسط گروهی از مردان جوان، بهطور کامل از سوی شبکه سهند سانسور شد؛ نمایشی که نه تنها با فرهنگ اصیل و غرور تاریخی این منطقه درهمتنیده است، بلکه میتوانست تصویری افتخارآمیز و وحدتآفرین از ایران متکثر و فرهنگی ارائه دهد.
این رفتار نه تنها بیاحترامی به هنرمندان، برگزارکنندگان و مردم بود، بلکه فرصتی مهم برای نمایش سرمایه فرهنگی بومی در سطح ملی را از بین برد و باعث شد تا حس تعلق خاطر و اعتماد مردم، خصوصاً نسل جوان آذربایجان، نسبت به رسانه رسمی بیش از گذشته آسیب ببیند.
سانسور هویت و بیاعتنایی به سلیقهی عمومی در چنین بزنگاههایی، تبعاتی فراتر از نارضایتی مقطعی دارد. وقتی رسانهی رسمی یک استان، نمادهای فرهنگی و ریشهدار مردم خود را نادیده میگیرد یا سانسور میکند، عملاً در حال تضعیف سرمایه اجتماعی نظام جمهوری اسلامی در بین اقوام و مناطق کشور است.
مردم آذربایجان، بهویژه جوانان، این نوع برخورد را نه فقط خطای فنی، بلکه بیتوجهی عمیق به هویتشان تلقی میکنند. در شرایطی که همهی نهادها تلاش دارند برای افزایش همبستگی ملی، گفتوگوی بینفرهنگی و رضایتمندی اجتماعی، راهحلهای تازه بیابند، چنین رویکردهای محافظهکارانه و غیرخلاقانه، تنها به شکاف میان رسانه و مردم، و در نهایت به کاهش انسجام ملی منجر خواهد شد.
صدا و سیمای آذربایجان شرقی باید بپذیرد که دوران پیامفرستی یکسویه و حذف خلاقیتهای مردمی گذشته است. اگر این رسانه میخواهد در بین نسل جوان و جامعه بیدار امروز جایگاهی داشته باشد، باید در سیاستگذاری، مدیریت برنامهها و تعامل با مردم بازنگری جدی کند.
نمیتوان با روایتهای یکدست، از جامعهی چندصدایی و متکثر نمایندگی کرد. اگر همافزایی، رضایتمندی، و مشارکت اجتماعی هدف ماست، باید مردم را دید، هویتشان را پذیرفت، و زبان فرهنگیشان را درک کرد.
رسانهای که مردم را نبیند، توسط مردم دیده نخواهد شد. جشن تراکتور، آزمونی بود برای شبکه سهند تا نشان دهد چقدر با مردمش همراه است؛ اما آنچه رخ داد، یک فرصتسوزی تاریخی برای افزایش سرمایه اجتماعی نظام در یکی از اصیلترین و پرشورترین مناطق کشور بود.
امروز زمان آن رسیده که صدا و سیمای استان، به جای درجا زدن در روزمرگیهای تکراری، بهسوی مشارکتپذیری، تعامل فرهنگی و استفاده از ظرفیت هنری و اجتماعی مردم حرکت کند. تنها در این صورت است که میتواند نقش واقعی خود را در انسجام ملی، نشاط اجتماعی و توسعه فرهنگی ایفا کند.
حسین اقبالی
انتهای پیام/
نصر