نمک بر زخم خیابان‌های فرسوده

به گزارش نصر به نقل از ایرنا، خیابان های کلان شهر تبریز در پی بارش های اخیر برف که ارتفاع آن به بیش از 10 سانتی متر می رسید، شاهد کوشش تلاشگران شهرداری برای نمک پاشی بود که ترکیب آن با آب ناشی از ذوب شدن برف موجب از هم پاشیدن آسفالت و ایجاد چاله های بزرگی می شود که گریز رانندگان از سقوط به آنها موجب بروز تصادفات رانندگی و خسارات جانی و مالی می شود. 
از سوی دیگر منتقدان نمک پاشی خیابان ها در زمستان می گویند ادامه این شیوه سنتی و منسوخ شده توسط شهرداری تبریز در عصر امروزی قابل قبول نیست و مدیریت شهری باید از شیوه های نوینی که حداقل آسیب را به آسفالت خیابان ها داشته باشد، استفاده کند، به ویژه اینکه هر کیلومتر آسفالت افزون بر 40 میلیون تومان هزینه در بر دارد.
استفاده از شیوه سنتی نمک پاشی خیابان همچنین موجب آلودگی محیط زیست و آب و خاک می شود و در درازمدت تاثیر منفی بر کیفیت زندگی شهروندان دارد؛ کارشناسان می گویند که تاثیر منفی نمک پاشی در خیابان ها برای 400 سال باقی می ماند. 
اهمیت آسیب ناشی از پاشیدن نمک جامد و مخلوط با ماسه به خیابان های زمانی بیشتر آشکار می شود که بدانیم آسفالت اغلب خیابان های تبریز به دلیل مشکلاتی همچون افزایش چند برابری قیمت قیر در سال های اخیر و نیز کمبود منابع مالی ناشی از رکود ساخت و ساز به عنوان منبع اصلی درآمد شهرداری، فرسوده است.


نمک پاشی خیابان ها و آلودگی محیط زیست

معاون پایش و نظارت اداره کل حفاظت محیط زیست آذربایجان شرقی با بیان اینکه نمک پاشی معابر تاثیرات مستقیمی در خاک و آب می گذارد، می گوید: استفاده از نمک برای این منظور سطح EC ( هدایت الکتریکی) آب را افزایش می دهد و نفوذ آن به خاک و محیط زیست به ویژه فضاهای سبز درون شهری موجب می شود تا خاک برای رویش گیاه نامناسب شود.
میرمحسن قمی، می افزاید: در صورت کاهش بارندگی باران و یا ایجاد فاصله زیاد بین بارش ها، نمک در محیط تجمیع شده و امکان رویش گیاه در فضای سبز را کمتر می کند و این موضوع از اثرات بدیهی نمک پاشی در سطع معابر درون شهری و برون شهری است.
وی با اشاره به اثرات نمک پاشی بر سطح آسفالت معابر، اظهار می کند: با توجه به خورندگی آسفالت توسط نمک به مرور زمان چاله هایی در سطح معابر ایجاد می شود و استفاده مکرر از مواد نفتی در بازه های زمانی مختلف برای ترمیم آسفالت خود به نوعی موجب آلودگی محیط زیست می شود.
معاون پایش و نظارت اداره کل حفاظت محیط زیست آذربایجان شرقی با اشاره به اینکه نمک سم تلقی نمی شود، می گوید: با افزایش نمک پاشی و تزریق نمک به سفره های زیرزمینی این سفره ها آلوده شده و پاکسازی آن زمان زیادی خواهد برد.
قمی، ادامه می دهد: نمک پاشی در سطح معابر در کوتاه مدت عیب های خود را در محیط زیست نشان نمی دهد ولی در دراز مدت تاثیر منفی بر آن می گذارد.
وی می گوید: متولیان امر باید با برف روبی اصولی میزان استفاده از نمک را کم کرده و در صورت ضرورت از جایگزین های مختلف مانند کلرید کلسیم و کلرید منیزیوم و ترکیبات آن و سایر املاح برای یخ زدایی معابر استفاده کنند.
قمی، با بیان اینکه هم اکنون وضعیت محیط زیست در استان به علت نمک پاشی معابر در فصل زمستان نگران کننده و بحرانی نیست، می افزاید: در این منطقه به علت بارش های فصلی باران و برف تا حدی از تاثیرات منفی نمک پاشی کاسته می شود.


تاثیر نمک خیابان ها 400 ساله باقی می ماند

رییس کمیسیون محیط‌زیست و خدمات شهری شورای اسلامی تبریز نیز با اشاره به آثار سوء استفاده از نمک جامد برای جلوگیری از لغزندگی معابر برای محیط زیست، می گوید: در زمان کنونی استفاده از نمک‌ جامد برای برف‌روبی در دنیا منسوخ شده و باید شهرداری از فناوری های جدید که مضرات‌ کمتری‌ برای محیط زیست و شهروندان دارد، استفاده کند.
عبداله تقی‌پور، می افزاید: متاسفانه شهرداری مطالعه‌ای برای توجیه و تبدیل روش‌های سنتی برف روبی به روشی نوین و کم ضرر برای محیط زیست انجام نداده که باید این مطالعات انجام شود.
وی با انتقاد از اینکه درخواست شورا مبنی بر استفاده از روش های نوین برف روبی از شهرداری تبریز همیشه بی جواب باقی مانده است، اظهار می کند: نمک پاشی موجب آلودگی آب ها و محیط زیست به مدت ۴۰۰ سال می‌شود.
تقی‌پور، با اشاره به اینکه در سال‌یان گذشته در فصل سرما خودروها برای جلوگیری از لغزندگی در معابر از تایر یخ شکن استفاده می‌کردند اما اکنون این فرهنگ از بین رفته است می گوید: شهرداری‌ باید با نمک‌ پاشی بدون برنامه محیط‌زیست را آلوده‌ نکند.


استفاده از محلول نمک به جای نمک جامد

مدیرعامل سازمان سیما، منظر و فضای سبز شهرداری تبریز نیز با اشاره به اینکه در ۱۰ سال گذشته سعی شده نمک پاشی از اولویت کاری مدیریت بارش برف در تبریز خارج شود، می گوید: از سال ۹۶ از محلول پاشی برای جلوگیری از لغزندگی‌ خیابان‌ها استفاده می شود تا آلودگی فضای سبز کاهش یابد.
مسعود برزگر جلالی، می افزاید: در سال جاری با توجه به بارش های مناسب، برودت هوا و یخبندان متاسفانه در کنار محلول پاشی از نمک جامد نیز برای جلوگیری از یخ زدگی معابر استفاده شده است.
وی با بیان اینکه سرانه فضای سبز تبریز ۱۶ متر است و با شهرهای تهران، اصفهان و مشهد برابری می کند، یادآوری می کند: فضای سبز تبریز از نظر کیفی در سطحی بسیار پایین‌تر از شهرهای یاد شده قرار دارد.
مدیرعامل سازمان سیما، منظر و فضای سبز شهرداری تبریز می گوید: تعداد درختان سطح شهر تبریز کمتر از ۱ میلیون درخت است که باید تعداد درختان به ۶ میلیون اصله برسد تا برای هر شهروند حداقل چهار درخت وجود داشته باشد تا اکسیژن مورد نیاز آنان را تامین کند.
برزگر جلالی، ادامه می دهد: تلاش می شود سال آینده ۱ میلیون درخت در سطح شهر کاشته شود و امید است با حمایت‌های شهری و استانی بتوان تبریز را جزو سه شهر سبز کشور معرفی کرد.

انتهای پیام/