عدم حضور بزرگان تئاتر تبریز در جشنواره باید آسیب شناسی شود

به گزارش نصر، «منصور حمیدی»، از پیشکسوتان تئاتر تبریز، «فرزاد تقی لر» هیئت علمی و مدیر گروه نمایش دانشگاه نبی اکرم  و «پرستو گلستانی» بازیگر سینما و تلویزیون، داوران بخش صحنه ای بودند. 

کیفیت این جشنواره را به طور کلی چطور قلمداد می کنید؟
منصور حمیدی: این جشنواره، نسبت به جشنواره هایی که تاکنون دیده ایم و در تناسب با تئاتر شهر اولین ها، ضعیف بود. خیلی از کارگردانان با تجربه و جوان، در جشنواره شرکت نکرده بودندو خیلی ها کار اولی بودند. حضور بزرگان تئاتر در جشنواره می توانست سطح کیفی جشنواره را بالا برد. 

شرایط کلی تئاتر تبریز را چطور توصیف می کنید؟ 
به عقیده من تئاتر در تبریز سیر نزولی دارد. کمیت بالاست ولی کیفیت آثار پایین آمده است. ما بضاعت تئاتر این شهر را به خوبی می شناسیم. 

تئاتر در سال های آتی چطور بهتر می شود؟
این به شرایط اقتصادی،اجتماعی و فرهنگی وابسته است.
تئاتر یک کار تیمی است که از همه شرایط متاثر می شود. هرچه جامعه رو به رشد باشد، همچون تئاتر جوامع توسعه یافته می شود. اگر شرایط ما خوب باشد، امکان ارتقای شرایط هست وگرنه، ممکن است از این هم بدتر شود. 

چرا در اختتامیه جشنواره، رتبه اول کارگردانی و نویسندگی هیچ برگزیده ای انتخاب نکردید؟
پرستو گلستانی: به نظر ما هیچ یک از نمایش ها،در اندازه ای نبودند که بخواهیم رتبه یک این دو بخش را برگزینیم. 
توقع ما خیلی بالاتر بود. معتقدم هر جشنواره ای پویا و رو به جلوست. در این جشنواره، حضور جوانان خیلی خوشحال کننده بود. امید که سال های بعد شاهد آثار بهتری باشیم. 

نقطه ضعف شرکت کنندگان این جشنواره چه بود؟ 
در درجه اول معتقدم بچه ها باید رفاقت و دوستی را یاد بگیرند.نقطه ضعف حضور بچه ها در جشنواره، نداشتن صداقت و صمیمیت بود که ایجاد کینه می کند و همین است که چشم دیدن هم را نداشته باشند. این معضلی است که من شاهدم و در اکثر شهرستان ها دیده ام ولی اینجا خیلی بیشتر دیده می شود. در برخورد با نوع داوری ما هم، اینطور بود. 

توصیه شما به بچه های تئاتری چیست؟ 
با توجه به اینکه بچه ها مطالعه و تمرین نمی کنند ولی همگی مدعی اند، توصیه می کنم همواره در مقام هنرجو، پویا و در حال آموزش باشند و تجربه کسب کنند.

کیفیت جشنواره به نظر شما چطور بود؟
فرزاد تقی لر:  در جشنواره های گذشته، کار ها و متن های بهتری شرکت کرده بودند. امسال متون خوبی انتخاب نشده بودند. این پتانسیل تئاتر تبریز نبود.
تئاتری های شرکت کننده در این جشنواره، از ستون های  اول و دوم نبودند و ما با ستون سوم تئاتر تبریز سر و کار داشتیم که باید این شرایط علت یابی شود. 

کدام بخش ضعف بیشتری داشت؟ نویسندگی و کارگردانی؟
 اجزای نمایش منفک از هم نیستند به این معنی که وقتی متن به اشتباه گزیده شود، در باقی حوزه ها تاثیر منفی دارد و طراحی ها و بازی ها هم تحت تاثیر قرار می گیرند.

نقطه قوت جشنواره چه بود؟ شرکت کردن جوانان باعث خوشحالی است چون آنها باید به همین شکل بیاموزند و پیش بروند. این جوانان آینده سازان تئاتر تبریز اند. نام تبریز در سیر تئاتر ایران بسیار درخشان و تاثیر گذار است. تعداد فارغ التحصیلان ما زیادند و اجراهای خیلی خوبی تا کنون داشته ایم که قدرت این شهر را نشان می دهند.

نقطه ضعف جشنواره چه بود؟
پافشاری بر اینکه به لحاظ کمی، کار زیادی حضور داشته باشد، غیر قابل درک بود. این جشنواره می توانست با نصف اجراها و با تاکید بر کیفیت بالاتر برگزار شود. به هر ترتیب زحمات زیادی کشیده شده بود که جای تقدیر دارد. 
امیداست که این شرایط برای دوره بعدی، آسیب شناسی بشود و بدون غرض ورزی، کارشناسانی باشند که سعی کنند تئاتر تبریز را دوباره به قله های درخشان این هنر بازگردانند. 
انتهای پیام/