در گفتگو با هیمالیانورد تبریزی؛

از صعود بدون اکسیژن تا کسب عنوان پلنگ برفی

1403/08/14 - 17:10 - کد خبر: 124007 نسخه چاپی

نصر: هیمالیا نورد تبریزی که برای ثبت اسم خود به عنوان دومین کوهنورد ایرانی فاتح قله های بالای  هشت هزار متر مسیر سخت و پرخطری را آغاز کرده است، در گفتگو با تحریریه نصر از اتفاقات غیرقابل پیش بینی در کوهستان و سقوط هم نوردانش در برخی سقوط  ها سخن کفت.

به گزارش نصر، ماجراجویی یا یک فعالیت پرفشار بدنی، هر توصیفی را می توان برای یک ورزش خاص به کار برد که شاید آن را پر ریسک ترین ورزش در جهان نامید و نه تنها صعود به قله بلکه بازگشت از آن چالشی است که کمتر افرادی در جهان پیدا می شوند که بخواهندآن را امتحان کنند؛ بخصوص افرادی که بخواهند این چالش را سخت تر کنند و بدون استفاده از اکسیژن ارتفاعات بالای 8 هزار متر را تجربه کنند. چالشی که تنها 16 نفر در جهان توانسته اند آنرا با موفقیت انجام دهند و پس از عظیم قیچی ساز به عنوان تنها ایرانی جزء آن 16 نفر، کوهنورد دیگری نیز از تبریز این مسیر را آغاز کرده و می خواهد دومین ایران و هفدهمین کوهنورد جهان باشد که به این افتخار بزرگ دست یابد.
سعید میرزایی هیمالیانورد 43 ساله تبریزی که تاکنون توانسته است سه قله بالای 8 هزار متر جهان را فتح کند و با فتح 5 قله بالای 7 هزار متر نشان پلنگ برفی را بدست آورده است، در گفتگوی اختصاصی با نصر از مهم ترین چالش ها و اتفاقاتی که در این ورزش آن را تجربه کرده است، سخن می گوید.
 

به عنوان سوال اول چرا کوهنوردی را انتخاب کردید و از چه زمانی به صورت حرفه ای این رشته را دنبال کردید؟
در ابتدا چندین رشته ورزشی را امتحان کرده بودم بعد از اینکه کوهنوردی را امتحان کردم احساس کردم  تنها کوهنوردی آرامش خاصی به من می‌داد و فکر نمی‌کردم روزی زندگی من بر اساس کوهنوردی تنظیم شود. از سال 1393 بصورت حرفه ای کوهنوردی را شروع کردم و در آغاز شروع این ورزش به صورت حرفه ای توانستم دو قله ی بالای هفت هزار متر به نام قله ی کمونیزم و کورژنفسکایا صعود کنم که جزء پنج قله‌ای هستند که در شوروی سابق قرار دارند و هر کس این پنج قله را فتح کند، از فدراسیون روسیه نشان پلنگ برفی را دریافت می‌کند. در سال ۱۳۹۴ موفق شدم به قله خان تانگری صعود کنم و در سال ۱۳۹۶ به همراه عظیم قیچی ساز اولین قله بالای ۸۰۰۰ متر یعنی قله لهوتسه را فتح کردم. در همان سال نیز توانستم در نپال به قله ماناسلو که هفتمین قله بلند جهان است، بدون اکسیژن صعود کنم و در سال ۲۰۲۱ که کمی بیماری کرونا فروکش کرده بود، به دائولاگیری حرکت کردیم که در کمپ ۳ به دلیل ابتلا به بیماری کرونا به پایین بازگشتیم. البته همان سال در کشور قرقیزستان به قله پوبدا صعود کردیم که این اتفاق سبب شد تا نشان پرنگ برفی را دریافت کنم.

هرصعود به قله های مرتفع دنیا چقدر برای کوهنورد هزینه دارد و چگونه تامین می شود؟
 هر صعود بالای ۷ هزار متر ۳ الی 4 هزار دلار و هر صعود بالای 8 هزار متر ۱۰ الی ۱۵ هزار دلار هزینه دارد. پس از چندین صعود حدود دو سال وقفه داشتم که علت این بود که هزینه‌های صعودم به صورت شخصی تامین می‌شد و برای صعودهای دیگر بایستی هزینه‌های آن را تامین می‌کردم که در همان زمان با یک شرکت چینی قراردادی امضاء کردم تا تجهیزات کوهنوردی را دریافت کنم و سفیر برند کایلاس در ایران شدم که ۸۰ ورزشکار را در سراسر دنیا حمایت می‌کرد و من هم سفیر این برند شدم و تجهیزات کوهنوردی دریافت کردم. در صعود به قله کی 2 با دریافت وام هزینه سفر خود را فراهم کردم و توانستم بدون اکسیژن این قله را فتح کنم. قله کی دو در پاکستان قرار دارد و دومین قله بلند دنیا و خطرناک‌ترین قله جهان است.

عدم استفاده از کپسول اکسیژن در صعود ها چه دلیلی دارد و آیا نوعی مهارت محسوب می شود؟
هر صعود بدون اکسیژن و شرپا صعود پاک نامیده می‌شود چراکه در این صعودها از باربرهای محلی استفاده نمی‌شود تا آسیبی به طبیعت وارد نشود. در دنیا افراد بسیار کمی هستند که بدون اکسیژن صعود می‌کنند و این یک قدرت خدادادی است. در قله های بالای 8 هزار متر، اکسیژن معادل یک سوم حالت عادی است و این اتفاق باعث فشار به ریه‌ها و مغز می‌شود و حدود دو ماه زمان می‌برد ریکاوری انجام شود و چربی سوزی شدیدی صورت می‌گیرد و در هر صعود ۱۰ کیلوگرم وزن کم می کنم.
 
آیا فکر می کنید که ممکن است صعود به قله بازگشتی نداشته باشد و از بدترین تجربیات خود در کوهستان تعریف کنید؟
کوهنوردی رشته بسیار خطرناکی است و در صعود اخیرم در کمپ سه، ۲۵ ساعت زمان برد تا در دمای منفی ۲۸ درجه به قله صعود کنم؛ در حالی که یک لیتر آب و دو شکلات همراه داشتم و مدیریت انرژی بسیار سخت است. هنگام سفر به کوهستان از خانواده‌ام برای همیشه خداحافظی می‌کنم این را در نظر می‌گیرم که شاید نتوانم دوباره بازگردم و واکنش‌های آنها بسیار ناراحت کننده است اما این موضوع برای خانواده روشن بوده و مسیر خود را انتخاب کردم. کوهستان جایی است که برخی اتفاقات با اختیارات انسان رخ نمی‌دهد و ممکن است به قیمت از دست رفتن جان انسان تمام شود. از بدترین خاطراتی که می توان به آنها اشاره کرد، سقوط همنوردانم مقابل چشمانم بود که به دلیل خستگی به اعماق کوهستان سقوط کردند یا در مسیر کم آورده و بازگشتند. گاهی اوقات به دلیل عدم استفاده از اکسیژن سرعت پایینی نسبت به همنوردانم داشتم و باعث شد به تنهایی مسیر را تا قله طی کنم. حتی گاهی اوقات بهمن در کوهستان باعث شده تا بسیاری از کوهنوردان را با خود ببرد. خوشبختانه تاکنون با توجه به اینکه با حواس کامل و تمرکز زیاد صعود می‌کنم مشکلی خاصی رخ نداده است. البته از لحاظ روانی انسان بسیار قوی هستم و می‌توانم ذهن خود را در کوهستان متمرکز کنم.

مهم ترین برنامه و اهداف شما در این ورزش چیست؟
برنامه من صعود به ۱۴ قله بالای هشت هزار متر جهان است و تاکنون  سه قله را فتح کردم و تلاش خواهم کرد با حمایت‌هایی که اگر صورت بگیرد تمامی قله‌ها را به پایان برسانم. عظیم قیچی سازتنها کوهنورد ایرانی است که توانسته است این قله‌ها را به اتمام برساند و هجدهمین نفر در جهان است که بدون اکسیژن تمامی این قله‌ها را فتح کند و تلاش می‌کنم من به عنوان دومین ایرانی به این افتخار دست یابم.

مهم ترین چالش سعید میرزایی در کوهنوردی چیست؟
متاسفانه تاکنون اسپانسرهای خوبی نتوانستم پیدا کنم و اگر بتوانم ارگانی را پیدا کنم که هزینه صعودهایم را فراهم کند، به هر قله‌ای که بخواهم می‌توانم بدون مشکل صعود کنم. زمانی که عظیم قیچی‌ساز ۱۴ قله بالای هشت هزار متر جهان را تمام کرد، در مصاحبه اعلام کردم قرار نیست که دیگر کسی از ایران این راه را ادامه ندهد و این شبیه آن است که چون یک بار تیم فوتبالی به جام جهانی صعود کرده است دیگر نیاز نیست دوباره به این مسابقات راه یابد. بنابراین بایستی این مسیر را ادامه دهیم و تلاش می کنم به عنوان دومین ایرانی به این افتخار دست یابم و اگر حامی مالی داشته باشم قطعاً این مسیر را ادامه خواهم داد.
انتهای پیام/
از صعود بدون اکسیژن تا کسب عنوان پلنگ برفی حمیدرضا سامبرانی

ثبت نظر

نمایش 0 نظر

پژوهشیار