سونگون چشم انتظار عبور از دوران تبعیض

به گزارش نصر، شاید مهم ترین دستاورد مرحوم رفسنجانی در حوزه ورزش برای استان کرمان همزمان با پایان کار وی در دولت ششم در سال 1376 را تاسیس باشگاه صنایع مس کرمان عنوان کرد؛ اتفاقی که باعث وقوع انقلابی عظیم در ورزش کرمان شد و حال پس از گذشت 27 سال از تاسیس این باشگاه، همچنان بخش اعظمی از سرمایه ملی مس ایران در کرمان هزینه می شود بطوریکه بعد از گذشت چندین سال امروزه بیش از 172 تیم ورزشی در قالب 34 رشته ورزشی آقایان و بانوان فعالیت می کنند که شامل تیم داری در رشته های پرطرفدار همچون فوتبال، والیبال، بسکتبال، هندبال، فوتسال، دوچرخه سواری، دوومیدانی و انواع رشته های ورزشیپ است که تیم داری از آنها دغدغه و آرزوی دیرینه ورزشکاران و ورزش دوستان استان آذربایجان شرقی است.
بر اساس اعلام منابع رسمی، باشگاه مس ایران در سال گذشته (1402) بیش از 622 میلیارد تومان در حوزه ورزش و 289 میلیارد تومان بصورت بلاعوض هزینه کرده است که از این رقم  282 میلیارد تومان تنها بودجه باشگاه مس رفسنجان می باشد و این درحالی است که بودجه باشگاه مس سونگون ورزقان در سال 1403 حتی به 110 میلیارد تومان هم نمی رسد که کل این مبلغ هم معلوم نیست بطور کامل تخصیص یابد یا خیر. نکته قابل تامل این است که در بررسی پرونده فساد مالی باشگاه کرمانی که اخیرا منتشر شده است بیش از 200 میلیارد تومان به صورت نقد و بیش از 400 سکه طلا توزیع شده است که مشخص نیست منابع این ارقام از کجا بوده است و این بریز و بپاش حتی در زمانی مورد انتقاد امام جمعه شهید تبریز نیز قرار گرفته بود بطوریکه اعلام شد سهم باشگاه مس سونگون از بودجه ورزش تنها 18 درصد بوده است در صورتی که سهم معادن مس سونگون در عرصه کشوری 34 درصد اعلام شده بود.
نکته دیگر اینکه مدیرعامل باشگاه ورزشی مس رفسنجان در گفتگو با ایسنا اعلام کرده بود هزینه البسه این تیم 11 میلیارد تومان و هزینه اقامت بیش از 35 میلیارد تومان در سال گذشته بوده است که این ارقام برای ورزش آذربایجان رقمی آرمانی بوده و برخی رشته ها همچون والیبال آرزو دارند با چنین ارقامی در لیگ برتر تیم داری کنند.
با این حال بررسی های بیشتر نشان می دهد این ارقام تنها آمار هایی هستند که از رسانه های رسمی کشور منتشر شدند و قطعا کمک هزینه های پشت پرده بیش تر از این آمار های اعلامی بوده است و بررسی چنین ارقامی نشان می دهد تبعیض تنها واژه ای است که می توان در توصیف این شرایط بکار برد و سالهاست مردم آذربایجان باوجود اینکه منبع غنی از سرمایه مس را دارند و هزینه اثرات زیست محیطی آن را متحمل می شوند اما همچنان از این نعمت خدادادی در منطقه محروم هستند و اگر بخواهیم دستاورد های مس را ورزش آذربایجان بررسی کنیم شاید مطالب بیان شده برای مخاطب قابل باور نباشد چراکه معدن مس سونگون ورزقان که روزانه میلیاردها تومان پول به خزانه دولت واریز می کند، قادر به حمایت از یک تیم دوچرخه سواری در استان هم نیست و سال گذشته به زور در دقایق پایانی توانست با حداقل هزینه در تور دوچرخه سواری ایران آذربایجان حضور یابد و امسال نیز نتوانست نام خود را در این تور به ثبت برساند و این معدن با وجود ذخایر اعظم مس ایران نمی تواند حتی هزینه های یک باشگاه را تامین کند و برای بقا به دنبال اسپانسر است درحالی که معادن مس کرمان در طول دو دهه چندین استادیوم و اماکن ورزشی را ساخته و در اختیار مردم این استان قرار دادند و ورزشکاران آذربایجان شرقی برای دیده شدنپ و کسب افتخار با نام کرمان قهرمانی های متعدد را بدست می آوردند.
با این اوصاف تمام امید مردم آذربایجان به حل موضوع مس سونگون ورزقان است که دولت سیزدهم باوجود اینکه از همان ابتدا وعده آن را داده بود اما تا پایان قادر به حل آن نشد و انتظار می رود حضور پزشکیان از منطقه آذربایجان در مقام ریاست جمهوری که خود سالها شاهد تبعیض در تقسیم بودجه بوده است، تنها راه حل این موضوع باشد و شاید در پایان دولت وی نه از راه تبعیض بلکه از طریق عدالت که مهم ترین شعار وی در‌ انتخابات بوده است، این امر محقق شود.
نکته قابل توجه ماجرا این است که آذربایجان شرقی به واسطه شرایط توپوگرافی منطقه همواره ورزشکاران مستعد فراوانی به ورزش ایران معرفی کرده است اما در این سالها هیچگاه باشگاهی در حد و شان نام آذربایجان وجود نداشته است که این استعداد های ورزشی در آن دیده شوند و امید است پس از سالیان سال مس سونگون بعد از عبور از دوران تبعیض بتواند جای خالی حمایت از ورزش حرفه ای آذربایجان را جبران کند.
انتهای پیام/