برای مالک رحمتی؛ ای دیر به دست آمده بس زود برفتی...

ای دیر به دست آمده بس زود برفتی
آتش زدی اندر من و چون دود برفتی
چون آرزوی تنگ‌دلان دیر رسیدی
چون دوستی سنگ‌دلان زود برفتی

در برنامه روضه ماهانه، به چشم می دیدم که حقیقتا محب اهلبیت علیهم السلام است و صفای باطنش ثمره تابش انوار ملکوتی آقا ابالحسن امام علی بن موسی الرضا و خادمی آن بارگاه نورانی بود.
به قول آن بزرگ، شهیدانه زیست و به آرمان شهادت نایل شد. طوبی له. خدای متعال فیض شهادت را نصیب ما نیز بفرماید ان شا الله. 
نخستین روز حضورش در تبریز در محضر آیت الله آل هاشم ایشان را هم زیارت کردم.‌ بی آنکه بشناسد، احوالپرسی گرمی کرد. درخواست کردم به بنیاد ایرانشناسی هم بیایند. پاسخ رندانه ای داد. گفت بگذار فعلا تبریزشناسی را تمام کنم بعد. هر دو خندیدیم.
 پنجشنبه پیش که آخرین روضه ماهانه بود، قرار گذاشتیم که این سه شنبه اول خرداد بنیاد ایرانشناسی تشریف بیاورند. خواست که چند نفر از پژوهشگران برجسته را هم دعوت کنم. چنین هم کردیم. بزرگانی بودند که از برخی مسایل گلایه داشتند منتها با شنیدن نام رحمتی، گفتند حتما به دیدارش می آییم. بسیاری از این بررگان، سال هاست که در محافل علمی حضور پیدا نکرده اند. 
افسوس که دو روز مانده به روز دیدار، این حادثه تلخ رقم خورد و دیدار میسر نشد. و سه شنبه وعده دیدار ما به شام غریبان او بدل شد. دو نفر از چهره های برجسته علمی شهر که قرار بود در جلسه بنیاد ایرانشناسی باشند، تماس گرفتند و در وصف سجایای اخلاقی و اجتماعی او سخن گفتند. و از اینکه دیدار محقق نشد ، ناراحت بودند. 

برای مالک رحمتی دلم تنگ خواهد شد. 
یادش گرامی

به قلم محمد طاهری خسروشاهی، رییس بنیاد ایرانشناسی آذربایجان شرقی 
انتهای پیام/