در گفتگوی نصر با کارگردان تئاتر «رختشورخانه» مطرح شد:

حمایت از هنر تئاتر تبریز ناکافی است

1403/02/26 - 17:05 - کد خبر: 113138 نسخه چاپی

نصر: کارگردان تئاتر «رختشورخانه» می گوید: در تئاتر حمایتی وجود ندارد و هیچ اسپانسری حاضر به حمایت از صحنه تئاتر نیست. متاسفانه حمایتی هم اگر باشد متناسب با میزان شهرت، به اشخاصی خاص تعلق می گیرد و حمایت خالصانه از هنر اتفاق نمی‌افتد.

به گزارش نصر، «شهرام احمدی» کارگردان تئاتر «رختشورخانه» که در روز های پایانی اردیبهشت ماه بر روی صحنه تئاتر تبریز می رود، از سال ٧٨ بازیگری در حوزه نمایش را آغاز کرده و در نزدیک به 10 نمایش همچون آرش، تبار خون، سرنخ، رازها دروغ‌ها و نمایش اخیرش بیگانه ایفای نقش کرده است.
وی از سال ٨٣ کارگردانی را آغاز کرده و آثاری چون ارکسر زنان آشویتس، رازها دروغ‌ها، پژواک، آرامش در حضور دیگران، سرباز شال بلند، سرنخ، با من حرف نمی‌زنی چرا، دانه‌های انار و ... را به روی صحنه برده است. 
 

این بازیگر و کارگردان تئاتر تبریز که بیش از بیست سال از حضورش در عرصه تئاتر می گذرد، در خصوص انتخاب نمایشنامه «رختشورخانه» نوشته «بابک لطفی خواجه پاشا» می گوید: آقای لطفی فیلمساز ترک زبان و اهل ارومیه است که بسیاری از آثار فیلمسازی فاخر ایشان در جشنواره ها ورود یافته است و من با ایشان و آثارشان آشنا بودم. تنها اثر نمایشی ایشان که در ژانر کمدی پرداخته شده، همین رختشورخانه بود.
وی افزود: من میدانستم که قبلا این اثر در تهران به روی صحنه رفته بود و من با اجازه و هماهنگی با آقای لطفی، نمایشنامه را خواندم و با گروه ساتیا در تئاتر تبریز به نمایش گذاشتم. 
احمدی ادامه داد: به نظرم این کار از نظر کمدی برای جلب مخاطبی که در طول روز مشغول زندگی و کار است و برای ساعتی فراغت، سالن تئاتر را بر می گزیند، ظرفیت بسیار خوبی داشت و دیالوگ‌ها طبق نمایشنامه اجرا شدند و هیچگونه تغییری در آنها اعمال نشد. به عنوان کارگردان، در این نمایشنامه  همچنین ظرفیتی برای اعمال سلیقه شخصی در شخصیت پردازی کاراکترها دیدم که این خود از دیگر ویژگی های مثبت این نمایشنامه بود.
 
***
 
«گروه ساتیا» نام تیمی است که این هنرمند باتجربه و همکارانش بنا کرده اند و فعالیت رسمی آن به سال ۹۸ بر می گردد: گروه ساتیا که از سال ۹۸ فعالیت رسمی خود را آغاز کرده، متشکل از ۵ نفر اعضای اصلی و ۵ نفر اعضای فرعی است. این گروه تا به امروز چندین نمایش روی صحنه برده است و آخرین اثر همین رختشورخانه است.
اعضای گروه در این کار شامل بیست نفر است که ۸ نفر گروه بازیگران اند؛ با دو نفر از آنها تجربه کار قبلی داشتیم و با دیگر بازیگران به واسطه دوستی با سایر گروه ها آشنایی داشتیم و همین پروسه انتخاب بازیگران را راحت تر ساخت. همچنین ۶ نفر اعضای پشت صحنه و ۶ نفر گروه موسیقی را تشکیل می دهند.
 

احمدی در خصوص مطالبه مخاطبین تئاتر تبریز می گوید: بنا به تجربه سال های فعالیتم در این حوزه دریافتم که مخاطبین ما در حوزه تئاتر کمدی مطالبه دارند و این به شرطی است که خنده های زورکی را در قالب کمدی ارائه نشود و تئاتر با حفظ اصول داستانی خود، کمدی فاخری را ارائه دهد که در نهایت مخاطب قدر و ارزش آن را با رضایتمندی مشخص کند. 
وی ضمن بیان معیارهای یک نمایش کمدی خوب می گوید: کمدی درست و فاخر با داشتن عناصر داستانی و محتوای کمدی، دل مخاطب را شاد می کند. روی صحنه بردن نمایش کمدی به طبع سخت‌تر از نمایش جدیست چراکه باید مخاطب دلش بخواهد که بخندد نه اینکه به زور مخاطب را به خنده بیندازی! معتقدم نباید به هر نحوی مخاطب را خنداند و بر این اساس در طی تمرین‌ها روی این مسئله بسیار حساس بودیم که مخاطب خودش با نکاتی که در نمایش در می‌یابد، خنده به روی لب‌هایش بیاید.
وی افزود: معتقدم در فضای تئاتر تبریز وقتی تئاتر کمدی به روی صحنه می‌رود و برای مخاطب دوست داشتنی می‌شود، مخاطبان جدیدی را به فضای هنری دعوت می‌گیرد و تئاتر تبریز می‌طلبد که کمدی به روی صحنه برود. لذا در برنامه‌های آتی خود دارم که نمایشنامه جدیدی از نویسنده‌های ایرانی برگزیده و بر روی صحنه ببرم که حتماً کمدی باشند.
 

در نمایش «رختشورخانه» احمدشاه برای فرار کردن از دست زنی به نام انسی که دوستش ندارد، به رختشورخانه فرار می‌کند در آنجا کارگران سعی در پنهان کردن او دارند.
«شهرام احمدی» با اشاره به اینکه «رختشورخانه» یک اثر نمایشی ایرانی است، به بیان شاخصه های این گونه تئاتر پرداخت: نمایش‌های ایرانی که اخیراً  «قهوه قجری» در تبریز به روی صحنه رفت و همچنین از کارهای قدیمی من «ترانه‌های تلخ تارا» را می توان نام برد، شاخصه‌هایی دارند که موسیقی زنده از مهم ترین این شاخصه هاست.
موسیقی زنده با اتفاق آنی که در صحنه رخ می‌دهد، همراه می‌شود و با حس آن لحظه مخاطب را درگیر می‌کند. بداهه گویی بازیگر که از دیگر شاخصه هاست با موسیقی پوشش داده می‌شود.
انتهای پیام/
حمایت از هنر تئاتر تبریز ناکافی است فائزه بنی نصرت

ثبت نظر

نمایش 0 نظر

پژوهشیار