فضای هنری در تبریز خیلی بسته است

به گزارش نصر، «آزیتا وحدت دوست» نویسنده و نقاش تبریزی که علی رغم فارغ التحصیلی در رشته علوم آزمایشگاهی متعاقب نقاشی، نویسندگی را هم پیش برده، عشق به نقاشی را به دوران کودکی خود برگردانده و می گوید: با دیدن اثر نقاشی یکی از دوستانم دریافتم که می خواهم نقاشی کنم و اکنون از سال ۷۸ این حرفه را دنبال می کنم. به نظر من امتیاز یک هنرمند این است که درونیاتش را در قالب انواع هنر ها  می تواند برونریزی ‌کند و هر آنچه در جامعه تجربه می‌کند را با  ذوق هنری بیان کند. 
وی در بیان ویژگی آثارش می گوید: معتقدم تکنیک نقاشی موضوعی است که به مرور زمان تغییر می کند و می توان گفت اکنون به شیوه خودم نقاشی می‌کنم و تا کنون بیش از ۱۰  نمایشگاه انفرادی داشتم.  آثار من رئالیسم مطلق نیست و از روی یک مدل یا صحنه کشیده نشده اند بلکه با تصویرسازی تخیلی من، عناصر نقاشی کنار هم گردآمده و یک موقعیت را مثل یک صحنه تئاتر ایجاد کرده اند. 

وی داستان نویسندگی اش را عادتی می خواند که ریشه در کودکی دارد: ما از نسلی هستیم که از کودکی با کتاب بزرگ شده‌ایم. خلاقیت نوشتن من به مرور زمان در من کشف شد و دیدم علاقه بسیار زیادی به نوشتن دارم و استقبال مخاطبین این علاقه را به یک عادت در ترکیب با هنرم تبدیل کرد. داستان‌های من به صورت فولکلر است و چون من در یک خانواده سنتی به صورت مدرن بزرگ شده‌ام، فضای داستان‌ها هم در یک فضای سنتی، رخدادی را بیان می کند که از دل جامعه جوشیده است. 

وی در ادامه می گوید: سال ۸۹ من در فیسبوک با انتشار هر نقاشیم، برای آن داستانی نوشتم و بسیار استقبال دیدم. همه از چاپ این آثار نقاشی و داستان ها می پرسیدند و این انگیزه‌ای شد برای چاپ کتاب «تبریزیم» که به صورت نفیس در تیر ماه ۱۳۹۶ با تیراژ ۱۰۰۰ جلد چاپ و در سال ۹۷ تجدید چاپ شد که در آن برای نقاشی‌های بازار تبریز داستان نوشتم؛ شنیده های ۵ سال اول زندگی که از گفته های پدرم و شناختی که از بازار داشتم نشئت می گیرند. پس از آن دو مجموعه دیگر با روش خودم و با اشاره مستقیم به یک المان نقاشی کردم. عکس‌های قاجاری را به صورت رنگی نقاشی کردم و برای آنها هم داستان نوشتم. کتاب دوم من قبل از عید منتشر شد.

کتاب دوم این هنرمند و نویسنده به نام «خاطره‌ها در گذر زمان» در نمایشگاه اخیرش «از سرزمین من» رونمایی شد و حاوی داستان‌ها و نقاشی‌هایی است که وی از شنیده‌ها و خاطرات خود به قلم تحریر آورده است. این کتاب دارای ترجمه انگلیسی و همچنین به آثار خوشنویسی استاد کلجاهی مزین است. 

«وحدت دوست» در نمایشگاه «از سرزمین من» که ۱۷ اثر با تکنیک رنگ روغن در گالری استاد فاسونکی به نمایش گذاشته بود، شهر های مختلف وطن را به تصویر کشیده و سمبل هر شهر را با یک لباس محلی یا یک مکان به نمایش گذاشت. رنگ های شاد به کار رفته در این آثار را، دیدگاهش در مورد ایران خوانده و می گوید: من ایران را زیبا می‌بینم و استفاده از رنگ‌های شاد، انتقال همان انرژی ای است که از تماشای این زیبایی ها می گیرم. 
این هنرمند در اشاره به فضای هنری تبریز، در خصوص انتشار کتاب‌هایش در تهران اذعان می کند: با اینکه دستگاه‌هایی که در تهران برای انتشار تدارک دیده‌اند، برای چاپ کتب نفیس بهترند ولی علت مهم اینکه آثارم را در تهران به چاپ رساندم، زاویه دید مسئولین بازبینی در تهران بود که بسیار روشن بینانه‌ است . به نظرم فضای هنری در تبریز خیلی بسته‌ است. من هنرمندی هستم که صفر تا صد آثاری که خلق کردم و کتبی که چاپ کرده‌ام، بر ذمه خودم بوده و هیچ حمایتی از طرف مدیران فرهنگی ندیدم. من خودم از هیئت مدیره انجمن نقاشان هستم و می‌دانم که انجمن نقاشان بدون بودجه هیچ کاری نمی‌تواند بکند و بودجه‌ای ندارد.
وی در پایان از ادامه مسیری که در آن قدم نهاده می گوید: تحت هر شرایطی ادامه خواهم داد و هزاران ایده ای که برای آینده در ذهن دارم روی بوم پیاده خواهم کرد. 
انتهای پیام/