جای خالی سرمایه‌گذاران آذربایجانی در سینمای ترکی/ «قولچاق» خوشبخت می‌شود 

به گزارش نصر، «جلیل اکبری صحت» در نشست نقد و بررسی فیلم «قولچاق» ساخته زنده‌یاد اصغر یوسفی‌نژاد که روز دوشنبه با حضور عوامل و بازیگران فیلم در سالن ۲ پردیس سینمایی ستاره‌باران تبریز برگزار شد، از چالش های سینمای مستقل گفت و افزود: می توان گفت تنها چالش این حوزه پول است که اگر باشد، ممیزی و سانسور نمی‌تواند بر ساخت و اکران فیلم غلبه کند. اکنون طرح های خوب فیلم ترکی که هم به لحاظ هزینه نسبت به سینمای بدنه، کم هزینه ترند و هم احتمال موفقیتشان بالاتر است، به خاطر کمبود سرمایه، انرژی اولیه ساخته شدن برایشان فراهم نیست.
وی افزود: امروز هنرمندان ترک زبان به واسطه موفقیت فیلم هایشان در سینما، اعتماد به نفس کافی دارند و تنها مشکل، همراهی سرمایه گذاران تجاری و صنعتی با ساخت فیلم هاست تا تجربه فیلم هایی چون ائو، دری و ... تکرار شوند. باید لزوم بودن سینمای مستقل برای سرمایه داران تعریف شود.
صفیه اصلانی، همسر مرحوم یوسفی نژاد هم فیلم «قولچاق» را یکی از سه گانه های مد نظر این کارگردان خلاق خواند و گفت: تئوری های تولد، ازدواج و مرگ، سه گانه ای بود که زندگی مجال پرداختن به طرح تولد را به یوسفی نژاد نداد. امیدوارم فضایی در سینمای مستقل ایجاد شود که هنرمندان بتوانند خلاقانه، آثار حقیقی شان را بسازند.
وی در خصوص فیلم قولچاق گفت: این فیلم در نتیجه هنر کارگردان از یک دغدغه گروهی با شخصیت پردازی های رئال و دیالوگ هایی قابل لمس به بیان دغدغه اجتماعی رسید. آخرین گفته یوسفی نژاد در آخرین صحنه فیلمبرداری این بود که فیلم خوشبخت فیلمی است که دیده شود و امیدواریم این خوشبختی برای فیلم های سینمای مستقل اتفاق بیفتد.
در ادامه، «علی اکبر افتخار» منتقد فیلم و عضو انجمن منتقدان و نویسندگان سینمای ایران از حیات کم رمق سینمای مستقل در ایران گفت: در سینمای مستقل تبریز فیلم های حرفه ای ساخته نمی شوند و از آنجایی که به همت کارگردانانی که با سرمایه های خود پرچم سینمای مستقل را بالا نگه داشته اند، حیات دارد، ممکن است هر آن در مکافات مسیر ساخت فیلم کم بیاورد و برچیده شود. کم لطفی سرمایه گذاران به این حوزه فرهنگی هنری در این میان غیر قابل انکار و توجیه است. 
وی فیلم «قولچاق» را شریف خواند و افزود: این فیلم چون به دغدغه های اجتماعی می پردازد، بسیار قابل احترام است. فیلم پلان سکانس به پختگی بسیار در فرم نیاز دارد که با کارگردانی جسورانه مرحوم یوسفی نژاد، موفقیت این تکنیک را شاهد هستیم. 
افتخار با اشاره به ۳۰ دقیقه حذف شده فیلم، قضاوت و نقد را معطوف به نسخه اکران شده خواند و افزود: شاید نقدها در نسخه اصلی متفاوت می بود. هر چند بیان دیالوگ های روان، بازی های بی نقص و استفاده از اصطلاحات تبریزی در گفتمان بازیگران در همین نسخه بسیار قابل تقدیر است. چرا که همین ها شخصیت پردازی های پخته ای به بار آوردند. 
این منتقد فیلم، در ادامه اذعان داشت: «قولچاق» در ادامه موفقیت «ائو» با فرمی یکسان ساخته شده و همراهی شانه‌به‌شانه فیلمبردار و بازیگران یکی از شیوه‌های اجرایی در فیلم‌برداری است که بسیار سختی کار را بالا می‌برد چون تکنیکی است که اگر با فرم عجین نمی شد، به کلیت فیلم لطمه وارد می شد. 
افتخار ضمن اشاره به اینکه سینما ترکیبی از عناصر کلام و تصویر و صدا است و غلبه‌ی یکی بر دیگری، سبب کاسته شدن از ارزش‌های سینمایی اثر می شود، زاویه نقادانه نگاه خود را به بمباران دیالوگ های فیلم قولچاق معطوف کرد و افزود: به نظرم تبادل دیالوگ های بسیار بین شخصیت‌ها، بیننده را گیج و خسته می‌کنند و هیچ مجال تنفس و تأمل برای دریافت فهم دیگری از اتفاقات و کنش‌های موجود میان فضا و پرسوناژهای فیلم و همچنین تعمیق در شخصیت پردازی ها و زیبایی های بصری فیلم به مخاطب نمی‌دهند. شاید حجم بالای دیالوگ های پینگ پونگی به زبان ترکی را بتوان علت اقبال کم مخاطب عمومی به این فیلم در سینماهای کشور دانست.  
گفتنی است «قولچاق» دومین و واپسین ساخته شادروان اصغر یوسفی نژاد پس از فیلم «ائو» (خانه) است. یوسفی نژاد روز 22 شهریور سال 1401 و قبل از صدور پروانه نمایش «قولچاق» بر اثر خونریزی و سکته مغزی در بیمارستان ولی‌عصر تبریز درگذشت.
انتهای پیام/