نوشتن از استقلال فکری و تاثیر گذاری زنان دغدغه ام بود

به گزارش نصر، به بهانه آخرین اجرای «درباره کیان» که در روز پنجشنبه۱۳ اردیبهشت ماه در سالن استاد صادقی تئاتر شهر تبریز به روی صحنه رفت، با نویسنده خلاق و جوان این نمایشنامه گفتگویی داشتیم.
«اسما درکاله» نویسنده ۲۱ ساله نمایشنامه درباره کیان در  خصوص طرح این نمایشنامه که در کلاس‌های موسسه «آتلیه نوشتن» استاد میرمیلاد مهدی زاده مطرح کرده بود، گفت: طرحی که برای ارائه در کلاس استاد مهدی زاده تدوین کردم و به این اجرا ختم شد، در واقع ایده پرداخت شده یک انشا در سال نهم بود. داستانی که انشا کردم و در مسابقه داستان نویسی مدارس ارائه دادم و مقام آوردم. پس از نوشتن همین داستان به عنوان طرح نمایشنامه، استاد مهدی زاده بسیار به من انگیزه دادند.
درکاله انگیزه استاد را هدایت گر خلاقیتش در پرداخت داستان خواند: استاد مهدی زاده، کارگردان نمایش،  از ابتدا به فکر اجرایی کردن این نمایشنامه بودند و در طول کلاس ها، قسمت‌هایی که قابلیت اجرایی نداشت را حذف کردند و c2 در اینجا به بار نشست. 
 ایده این نمایشنامه پس از فوت پدربزرگش به ذهن داستان پرداز این نویسنده خطور کرده است؛ او می‌گوید: بعد از فوت پدربزرگم، همیشه دغدغه این را داشتم که چیزی بنویسم که به او مربوط باشد و حس سوگ از دست دادن او را جبران کند. بخشی از دیالوگ‌ها به حس و حال خود من پس از فوت او برمی‌گشت. چون نمی‌شد مرگ را در این داستان بگنجانیم، غربت و سفر کیان و دوری او از مادرش را جایگزین همین سوگواری کردیم. 
وی همچنین از دغدغه دیگرش در پرداخت نمایشنامه می‌گوید: علاوه بر اینکه می‌خواستم متنی بر یادبود پدر بزرگم بنویسم، دغدغه استقلال زنان و آزادی بیان آنها را می‌خواستم در متن بگنجانم. کاراکتر آرام دخت که «سمانه نوریوند» نقشش را ایفا کرد، در همین راستا خلق شد. در طرح اولیه این نمایشنامه آرام دختی وجود نداشت، ولی به مرور دغدغه حضور شخصیت زنی که بر خلاف فرهنگ زمانه اش در راه علم بجنگد و بتواند کاری که می‌خواهد انجام دهد، آرام دخت را به وجود آورد و پارادوکسی که بین اسم آرام دخت و شخصیت پرهیجان این کاراکتر وجود داشت، برایم مهم و جذاب بود.

 

پدر بزرگ در مقام ابوریحان بیرونی
نکته جالب شخصیت پردازی کاراکتر ابوریحان بیرونی در این نمایش، الهام از شخصیت پدر بزرگ بود. درکاله در این خصوص می گوید: شخصیت پردازی کاراکتر ابوریحان بیرونی با الهام از برخی خصوصیات اخلاقی پدر بزرگم بود. با اینکه از ابوریحان بیرونی مطالعاتی داشتم که چه کسی بوده و چه گذشته‌ای داشته اما شخصیت پردازی این کاراکتر ذهنی و با ایده گرفتن از شخصیت جدی و شریف پدر بزرگم بود.
 این نویسنده جوان در خصوص عواملی که می‌توانند یک نمایشنامه را پخته‌تر کنند می گوید: به تجربه می توانم بگویم نحوه کارگردانی یکی از مهم‌ترین عواملی است که نمایشنامه را به خوبی روی صحنه تئاتر پیش می‌برد. در این نمایش، کارگردانی آقای مهدی زاده و ایده پردازی‌های او در ارائه جزئیات بصری خیلی مهم بود چرا که با همین جزئیات، معانی عمیقی در طول نمایش به ذهن مخاطب القا می‌شدند. همچنین موسیقی کار که با هنر «پویا فاقدی» تنظیم شده بود و نور صحنه، عوامل مهم دیگر در پختگی یک نمایشنامه اند.
اسما درکاله که در رزومه هنری خود، مدیریت صحنه تئاتر «اتاق ورونیکا» را دارد و از عوامل پشت صحنه تئاتر «لیلی و مجنون» بوده، از تجربه حضور در کنار تیم جوان و تازه نفس نمایش درباره کیان می گوید: عوامل این تئاتر، اکثراً تازه کار بودند و از خوبی‌های کار کردن با این تیم، انرژی زیاد این گروه و همیاری آنها در همه زمینه‌ها بود. مثلاً در مسائل فیزیک کوانتوم «احمد شاکری» بازیگر کاراکتر کیان، بسیار به من کمک کرد. همه با هم همکاری می‌کردند و حس یک خانواده را در طول این چند ماه تداعی کردند.
 اسما در کاله ‌از برنامه های آتی خود می گوید: با حمایت های مادر و پدرم و حضور مهربانانه خواهرم که همواره مرا در این راه همراهی می کنند، میخواهم نویسندگی نمایشنامه را ادامه دهم و در حوزه تئاتر فعال باشم.
انتهای پیام/