چرا تماشاگران تراکتور "خاص" هستند؟

با مروری بر تاریخچه بازی های پرتماشاگر در ایران می توان گفت تقریبا به غیر از بازی سرخابی های پایتخت، هیچ یک از بازی های لیگ برتر از تماشاگران پرتعداد برخوردار نمی شدند؛ بگذریم که برای آن دو بازی هم کل پایتخت بسیج می شدند اما این بازی ها اغلب با درگیری و تخریب اموال عمومی همراه می شد...
با بازگشت تراکتور به لیگ برتر اما فرهنگ جدیدی در بین تماشاگران فوتبال ارائه شد... تحلیل رفتاری تماشاگران تراکتور، نیاز به بررسی های جامعه شناختی دارد اما برخی زوایای این حضور در تاریخ فوتبال ایران ماندگار شده اند: از تشویق و قدردانی بازیکنان و مربیان خوشنام حریف تا شعار معروف "عیبی یوخ" هنگام دریافت گل یا حتی باخت تیم محبوب آذربایجان مواردی است که در هیچ یک از ورزشگاه های کشور دیده نمی شود.
حدود 10 سال قبل و در اوج تنش های مربوط به نگرانی از حضور 60-70 هزار نفری تماشاگران در ورزشگاه، گفتگویی غیررسمی با یکی از فرماندهان ارشد انتظامی آذربایجان شرقی داشتم... از او در مورد نگرانی های مطرح شده در مورد تماشاگران تراکتور پرسیدم که پاسخی جالب دریافت کردم.
او گفت: "از نظر تقسیمات نظامی، تقریبا هر 10 هزار نفر معادل یک لشکر است. در بازی های مهم تراکتور حدود 7 الی 8 لشکر به سوی ورزشگاه یادگار امام(ره) گسیل می شوند و طبیعی است در صورت بروز تنش، با یک تیپ یگان ویژه نمی توان آنها را کنترل کرد... باید به این مردم و تماشاگران احترام گذاشت و به آنها اطمینان کرد ضمن آنکه این موضوع نباید باعث غفلت از محافلی باشد که قصد دارند از احساسات و تعصب تماشاگران نسبت به تیم خود سوءاستفاده کنند."
همانگونه که در هر جامعه وجود درصدی افراد تنش آفرین طبیعی است، در میان جمعیت 100 هزار نفری ورزشگاه نیز ممکن است 10 درصد تماشاگران را افرادی تشکیل دهند که رفتارهایی مغایر با جو غالب ورزشگاه داشته باشند اما برخی محافل رفتارها، شعارها و اقدامات بعضا تنش آفرین آن عده اندک را در رسانه های خود ضریب داده و تمام تماشاگران و علاقمندان باشخصیت، متعصب و بافرهنگ تراکتور را تخریب می کنند!
 با تغییرات به وجود آمده در معاونت فرهنگی باشگاه امید می رود فرهنگ سازی و رفتارهای ارزشمند تماشاگران تراکتور در ورزشگاه تداوم یافته و بهانه بدخواهان و حاشیه سازان از آنها گرفته شود...

مهرداد خوشکار مقدم
انتهای پیام/