پرده آخر

از نظر سیاسی فضای انتخاباتی ایران معمولا متاثر از دو جریان اصلی اصلاح طلبی و اصولگرایی،با انواع تعاریف و زیر شاخه های خود هستند که شب انتخابات متولد می شوند  و معمولا در هر حوزه ی انتخابیه ای چنین تقسیم بندی هایی وجود دارند.
 

سوال این است که  در انجام وظایف نمایندگی مجلس و وضع قوانین کار آمد، که لزوما باید توسط شورای نگهبان بررسی و سپس تایید شود، وابستگی به این گرایش ها ی سیاسی تا چه حد تاثیر خواهد گذاشت؟تجربه سالیان متمادی عمر مجالس نشان می دهد که کار آمدی و تخصص نمایندگان حوزه های انتخاباتی بیشتر از جناح بندی سیاسی به حال مردم‌آن‌مناطق مفید بوده است و چه بسا پر رنگ‌کردن گرایش اصول گرایی و یا اصلاح طلبی ،عیار کار آمدی و تخصص کاندیداها را در حاشیه برده و باعث ورود افراد غیر متخصص و نا کار آمد و اهل شعار  به صحنه قانون گذاری و نظارت می شود.به نظر می رسد در استان ما هم  در دوره های اخیر، جناح بندی بر کار آمدی به شدت  غلبه کرده و ضرر های بسیاری از این حیث به استان و تبریز وارد شده است.نمایندگانی که به جای تلاش برای جبران عقب ماندگی های مزمن تبریز و استان،و چانه زنی پارلمانی، حضور در مجلس را وسیله ای برای ورود به کابینه می دانند،با شعار جناحی و متحجر یا کافر خواندن طرف مقابل،تبریز را فدای اهداف شخصی و جناحی  و ستاد های  انتخاباتی خود کرده اند.
نماینده ای که در طول حد اقل پنج  بار نطق اضطرای و یا  پیش از دستور مجلس در یک سال، فقط به مسائل ماورای قفقاز پرداخته وحتی یک بار از بی عدالتی در تخصیص بودجه نسبت به استان صحبت نکرده است و فقط مشغول عزل و نصب ها و تحمیل افراد ناکار آمد ستاد های انتخاباتی به بدنه اجرایی استان از بخشدار تا آبدارچی  یک اداره  و حتی شورا های شهر و روستا بوده ،اگر دوباره موفق به آوردن رای شد،مسیر خود را هموار کرده است و برای  توسعه ی استان و تبریز کاری نکرده است وقتی نماینده ی کرمان رئیس کمسیون‌آموزش و تحفیقات مجلس می شود رشته های دکتری جدید در کرمان مجوز تاسیس می گیرند ولی نماینده ی ما در کمسیون در این موارد غایب است.
نمایندگانی که موقع رای اعتماد به یک‌وزیر کابینه به جای معرفی یک آذربایجانی کارآمد برای تصدی یک‌یا دو وزارتخانه مهم ،در پشت پرده ،خودش را کاندیدای تصدی آن وزارت خانه میکند،نمی تواند صدای صنعتگران و تجار و دانشگاهیان استان را بشنود. کوتاه سخن اینکه تبریز از واگرایی نمایندگان سیاسی کار خسته شده است و  اکنون فرصت انتخاب کار آمدی و دست پاکی بجای جناح بازی و ریاست طلبی از بین این افراد  فرا رسیده و تبریز و آذربایجان برای بازیابی موقعیت ممتاز گذشته با میدان دادن به مدیران با سابقه و  دست پاک و تبریز دوست ،مسیر توسعه ی استان و تبریز را هموار کند.گذشته چراغ راه آینده است.
به قلم محمد باقر واصلی 
انتهای پیام/