نمایشگاه نقاشی در تبریز/

فضای هنری تبریز شایسته تاریخ و فرهنگ آن نیست

1402/12/09 - 11:45 - کد خبر: 109375 نسخه چاپی

نصر: در روز های سرد آغازین اسفند با دیدن قاب نقاشی بزرگ گستره امواج دریا و پرواز مرغ های دریایی، صدا و بوی شور آب را در صدای مرغ ها حس می کردم. نقاشی هایی که رد قلموهای هنرمند، آنها را به دنیای هنر قفل کرده بود. 

به گزارش نصر، «شهرام مهدوی» هنرمند اردبیلی که اخیرا نمایشگاه نقاشی آثارش با رویکرد طبیعت در گالری آرتمیس هتل لاله پارک به نمایش گذاشته شد، از دوره حرفه ای کار هنری خود گفت: ۲۵ سال است که به کار هنر نقاشی مشغولم و چندین نمایشگاه داخل کشور و خارج از کشور داشتم. سه نمایشگاه در آنکارا، سه نمایشگاه در استانبول، یک بار در باکو و یک بار در آلمان نمایشگاه انفرادی برگزار کرده ام و همچنین در استان‌های مختلف کشورنمایشگاه برگزار کرده ام که اکنون در هفته آغازین اسفند در تبریز هستیم.


 
وی افزود: من در سال ۷۶ شاگرد استاد محسنی کرمانشاهی بودم ولی در طول این دوران از تجارب شخصی و از تجارب اساتید دیگر بسیار استفاده کرده ام. شیوه برخورد من با نقاشی به صورت آبرنگی است و از درجه روشن رنگ کار را آغاز می‌کنم و به سمت تیرگی می‌روم. نوع رنگ آمیزی به سبک امپرسیونیسم نزدیک است و متریال تمامی نقاشی‌هایم، رنگ روغن روی پارچه است.


 
وی خود را ناتورالیسم و طبیعت‌گرا خواند و جذابیت این حوزه را تنوع آن خواند: اکثر آثار من الهامات من از طبیعت و رویدادهای طبیعی است که شاهد آنها بودم و لحظه‌ای را در آن طبیعت ثبت کرده و نقاشی کشیدم. طبیعت بی‌نهایت است و تکرار در آن اتفاق نمی‌افتد. طبیعت را نسبت به تکراری شدن پرتره‌های شخصیت‌ها، زیباتر و متنوع‌تر می‌یابم. به خصوص در زندگی مدرن که طبیعت کم کم رنگ می‌بازد. 


 
مهدوی گفت: من این هنر را که از عکس‌های اورجینال خودم به ثبت رسانده‌ام بیشتر می‌پسندم و تا در طبیعت نباشم و صحنه را نبینم، نمی‌توانم نقاشی بکشم بنابراین در طبیعت زنده اتود کار را می‌زنم و باقی نقاشی را با ثبت عکس به اجرا می رسانم.
وی یادآور شد: در این نمایشگاه نزدیک به ۳۰ اثر از آثار خودم و ۱۰ اثر از آثار هنرجوی خود، پری قادری به نمایش گذاشتیم که در بازه زمانی سه سال کشیده شده‌اند. 


 
از وی در خصوص فضای هنری تبریز پرسیدیم: فضای هنری تبریز به واسطه دوستانی که در این شهر دارم از نظر هنرمندان با استعداد، خوب است ولی چنانکه متناسب با تاریخ و شایسته فرهنگ هنری این شهر باشد، فضای هنری تبریز را شایسته ندیدم. در مقایسه با نمایشگاه‌های خارجی نوع استقبال و نوع نگاهی که به نقاشی‌ها هست و برداشتی که از آثار می‌شود، در کل متفاوت است. همچنین از لحاظ فروش هم بسیار متفاوت است چراکه مشکلات اقتصادی که در اینجا با آن مواجه هستیم، در نمایشگاه‌های خارجی این مشکلات وجود ندارد. 


 
وی افزود: آثار یک هنرمند باید با برداشت شخصی مخاطبین مواجه شود تا هدفش به ثمر رسیده باشد و یا فروش آثار وی باعث ماندگاری نام او می‌شود و هنرش را در خانه‌ها زنده می‌یابد. 


 
اگر هنرمند نبودید چه کاری را انتخاب می‌کردید؟
وی در پاسخ به این پرسش گفت: اگر هنر نبودم زندگی برایم بسیار سخت می‌شد. این خیلی سخت است که بخواهم حرفه هنری‌ام را از زندگی خود حذف کنم. شاید می‌توانستم با کاری کنار بیایم ولی هنر بخشی از زندگی من است و فکر نمی‌کنم می‌توانستم جایگزینی برای آن پیدا کنم. معتقدم هر کسی که در این راه فعالیت می‌کند باید علاوه بر علاقه‌ای که در دل دارد، با تلاش و پشت کار پیش برود تا نتیجه مطلوبی بگیرد. بعد از دوره سخت صبر و تمرین می ‌تواند انتظار نتیجه داشته باشد.
انتهای پیام/
فضای هنری تبریز شایسته تاریخ و فرهنگ آن نیست فائزه بنی نصرت

ثبت نظر

نمایش 0 نظر

پژوهشیار