زندگی یک رویاست...

 به گزارش نصر، در سومین نمایشگاه انفرادی نقاشی و چاپ دستی مهتاب علی آبادی طراح، نقاش و مدرس نقاشی از وی در خصوص ایده‌یابی این نقاشی‌ها پرسیدیم: من زندگی را یک رویا می بینم و مرگ هم شبیه به زندگی درست یک رویاست. اولین بار فردای تشییع عزیزی با گلهایی در دست وقتی به خاکش خیره بودم، دریافتم هر دو با جهانی نو مواجه هستیم.من خیره به خاک و بعدها خیره به سنگ قبرش...و او زیر خاک در خوابی عمیق که تنش را برای شام مورچه ها و کرم ها ارزانی کرده بود.

 

وی افزود: ترومای این سوگ مدتها با من بود و من سوگ را هنوز که هنوز است بعد از سپری کردن ۲۰ سال ،به قوتی عجیب با خود دارم. این مجموعه برگرفته از ترومای وحشتناک سوگ و امیخته شدن مرگ و زندگیست در جایی که شاید رویاهایمان پر از غم هستند.

 

مهتاب علی آبادی، هنرمند متولد ۱۳۶۴، فارغ التحصیل رشته ی نقاشی از دانشگاه آزاد تبریز از رزومه هنری خود گفت: رشته ی دبیرستانیم ریاضی بود و مهندسی برق مشهد قبول شده بودم که به خواست خانواده نرفتم و همان سال پشت کنکور هنر خواندم اما مادرم دچار به سرطان کبد شد و نتوانستم چندان مطالعه کنم. موقعی که داشتم کنکور هنر می دادم یک ماه بود که مادرم را از دست داده بودم. کنکور هنر دادم و خلاصه قبول شدم ولی سه ماه از دانشگاه می گذشت که پدرم بر اثر تصادف فوت کرد و نقاشی تنها راه برگشت من به زندگی در سالهای سخت زندگی ام بود. 

 

وی در ادامه از نمایشگاه هایی که تاکنون داشته گفت: من مجموعه های زیادی کار کردم که سه مجموعه را به صورت نمایشگاهی ارائه دادم. مجموعه ی شارژ دستگاه رو به اتمام است در گالری میرعلی تبریزی، مجموعه ی وقفه در گالری شلمان تهران و مجموعه ی باقیمانده از رویا که در گالری آرتمیس هتل لاله پارک برگزار شد. این نمایشگاه شامل ۲۷ اثر هست که ۴ اثر نقاشی و با تکنیک اکریلیک روی بوم اجرا شدند.۲۳ اثر باقیمانده با تکنیک چاپ دستی ارائه شدند.
وی از اساتید خود نام برد: از اساتیدم که مربوط هست به سالهای ۸۳ تا ۸۷ بیشترین تاثیر را از استاد کاوه کاووسیان گرفتم. این کارها را از شهریور ۱۴۰۲ شروع کردم و درست  یک هفته مانده به نمایشگاه تکمیل شدند ولی فکر و مانیفست کارها مربوط به سال های دور است.

 

این هنرمند خلاق اذعان داشت: من سالهای زیادی است که تدریس طراحی و نقاشی می‌کنم و با دایره بزرگی از افراد در ارتباط هستم. هنر دوستان زیادی در تبریز هستند که به همان اندازه هم مردمی داریم که از کج سلیقگی، بهره ای از هنر نبرده اند. به اندازه ی خودم تلاش کرده ام برای این شهر، هنرمند باقی بمانم. چه به لحاظ کیوریتوری نمایشگاه های جمعی مختلف و چه به لحاظ ارائه آثار هنری خودم با زاویه دید متفاوت از صفحات مجازی و نمایشگاه های انفرادی.
وی در توصیف فضای هنری تبریز گفت: چیزی که عیان هست اینکه تبریز پتانسیل های جوان و هنرمند زیادی دارد و به شخصه در آتلیه ی کوچک خودم بارها شاهد این استعداد ها بوده ام. لازم است در جهت ارتقای فضای هنری تبریز، اساتید و هنرمندان هم سو شوند. اتفاق خوش‌تری خواهد افتاد اگر همکاری باشد. به هر حال من فارغ از تمام سوءتفاهم ها و تنگ نظری ها سعی می کنم تا جایی که در توان دارم بتازم و تا حد ممکن هنرمندانه پیش رفته و زندگی کنم. 

 

انتهای پیام/